Produkt pół-bezpośredni
W grupie teorii The pół bezpośrednim produktem umożliwia zdefiniowanie grupy G dwóch grup H i K , i uogólnia pojęcie bezpośredniego produktu dwóch grup.
Produkt wewnętrzny półpośredni
Grupa G jest wewnętrznym pół-bezpośrednim iloczynem normalnej podgrupy H przez podgrupę K wtedy i tylko wtedy, gdy zachodzi jedna z poniższych równoważnych definicji:
-
H.∩K.={1} i sol=H.K.{\ displaystyle H \ cap K = \ {1 \} {\ text {i}} G = HK}
(innymi słowy, H i K są uzupełnieniami w G );
-
∀sol∈sol,∃!(godz,k)∈H.×K.,sol=godzk{\ Displaystyle \ forall g \ w G \ istnieje! (h, k) \ w H \ razy K, g = hk}
(każdy element G jest zapisywany jako niepowtarzalny iloczyn elementu H i elementu K );
- ograniczenie do K z kanonicznych surjection jest Izomorfizm pomiędzy i ; sol→sol/H.{\ displaystyle G \ do G / H}
K.{\ displaystyle K}
sol/H.{\ displaystyle G / H}![G / H](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/21e7e9d6e3072ec8dd48200d755847154ea5d35c)
- kanoniczna surjection jest podzielona przez morfizmu takimi tym .sol→sol/H.→1{\ Displaystyle G \ do G / H \ do 1}
s{\ displaystyle s}
s(sol/H.)=K.{\ Displaystyle s (G / H) = K}![s (G / H) = K.](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/5dd2d636f38659eb3a61219f54746ea3a33c80b8)
Rozkład pierwiastków G jako iloczynu pierwiastka H i elementu K jest w pewien sposób zgodny z prawem składu grupy. Albo rzeczywiście
sol1=godz1k1 i sol2=godz2k2 {\ displaystyle g_ {1} = h_ {1} k_ {1} {\ text {i}} g_ {2} = h_ {2} k_ {2} \}![g_1 = h_1k_1 \ text {i} g_2 = h_2k_2 \](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/c803131415a00016bdaad8a699f865e11c9f1812)
w ten sposób rozłożyły się dwa elementy G. Mamy :
sol1sol2=godz1k1godz2k2=(godz1k1godz2k1-1)(k1k2) {\ Displaystyle g_ {1} g_ {2} = h_ {1} k_ {1} h_ {2} k_ {2} = (h_ {1} k_ {1} h_ {2} k_ {1} ^ {- 1) }) (k_ {1} k_ {2}) \}![g_1g_2 = h_1k_1h_2k_2 = (h_1k_1h_2k_1 ^ {- 1}) (k_1k_2) \](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6ff64f4ae4c4063fddb08cf563ba25e0ef81b1c1)
rozkłada się w element o H (tu użyć, że H Normal), oraz element o K .
godz1k1godz2k1-1{\ Displaystyle h_ {1} k_ {1} h_ {2} k_ {1} ^ {- 1}}
k1k2{\ displaystyle k_ {1} k_ {2}}![k_1k_2](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/dbd8c691815247c5e2c221da072834fb1a15d952)
W tym przypadku grupa K działa przez sprzężenie na H , a zatem grupa G jest izomorficzna z zewnętrznym iloczynem pół-bezpośrednim, tj. Z grupą określoną przez iloczyn kartezjański H przez K objęty prawem:
(godz1,k1)(godz2,k2)=(godz1(k1godz2k1-1),k1k2){\ Displaystyle (h_ {1}, k_ {1}) (h_ {2}, k_ {2}) = (h_ {1} (k_ {1} h_ {2} k_ {1} ^ {- 1}) , k_ {1} k_ {2})}![(h_1, k_1) (h_2, k_2) = (h_1 (k_1h_2k_1 ^ {- 1}), k_1k_2)](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/adca7eb53bb55725ea477dddb041f97291c2fb86)
Do wszystkiego aplikacja
k∈K.{\ displaystyle k \ in K}![k \ w K](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/c3846561ca971f4b17e10153d1f996e08e5ac192)
fa(k):H.→H.:godz↦kgodzk-1{\ displaystyle \ quad f (k): H \ do H: h \ mapsto khk ^ {- 1}}![\ quad f (k): H \ to H: h \ mapsto khk ^ {- 1}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/c49ca96edbfa9a1d711ce0ebd5591c41ae3127c5)
jest automorfizmem z H . Dodatkowo aplikacja
fa:K.→Wut(H.):k↦fa(k){\ Displaystyle f: K \ do Aut (H): k \ mapsto f (k)}![f: K \ do Aut (H): k \ mapsto f (k)](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/4213da7015ac1ac037bdf33d0267576172b63759)
jest morfizmem grup.
Produkt zewnętrzny pół-bezpośredni
W związku z tym jesteśmy zmuszeni określić następującą, bardziej ogólną definicję. Dwie grupy, i i morfizmem z w grupie automorfizmów , biorąc pod uwagę, można zdefiniować zewnętrzne pół-bezpośredni produkt o i po jako iloczyn kartezjański z i wyposażony w prawo grupę:
H.{\ displaystyle H}
K.{\ displaystyle K}
fa{\ displaystyle f}
K.{\ displaystyle K}
Wut(H.){\ displaystyle {\ rm {Aut}} (H)}
H.{\ displaystyle H}
sol{\ displaystyle G}
H.{\ displaystyle H}
K.{\ displaystyle K}
fa{\ displaystyle f}
H.{\ displaystyle H}
K.{\ displaystyle K}![K.](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/2b76fce82a62ed5461908f0dc8f037de4e3686b0)
(godz1,k1)(godz2,k2)=(godz1fa(k1)(godz2),k1k2) {\ Displaystyle (h_ {1}, k_ {1}) (h_ {2}, k_ {2}) = (h_ {1} f (k_ {1}) (h_ {2}), k_ {1} k_ {2}) ~}![(h_1, k_1) (h_2, k_2) = (h_1f (k_1) (h_2), k_1k_2) ~](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/afa350d9be398dab59203a0ac2babe42e18ffee8)
gdzie odwrotna elementu jest .
(godz,k){\ Displaystyle \ lewo (h, k \ prawej)}
(fa(k-1)(godz-1), k-1){\ Displaystyle \ lewo (f (k ^ {- 1}) (h ^ {- 1}), \ k ^ {- 1} \ prawej)}![{\ Displaystyle \ lewo (f (k ^ {- 1}) (h ^ {- 1}), \ k ^ {- 1} \ prawej)}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6a85bb79844395a69b64651d45775861b77d2b29)
Możemy wprowadzić do przez wstrzyknięcie kanonicznej i wstrzyknąć do przez wstrzyknięcie kanonicznej . Następnie sprawdza się, czy jest to iloczyn wewnętrzny pół-bezpośredni par w znaczeniu podanym na początku artykułu. Weryfikujemy również, że automorfizm jest automorfizmem koniugacyjnym według . Zauważamy
H.{\ displaystyle H}
sol{\ displaystyle G}
godz ↦ (godz,miK.){\ Displaystyle h \ \ mapsto \ (h, e_ {K})}
K.{\ displaystyle K}
sol{\ displaystyle G}
k ↦ (miH.,k){\ Displaystyle k \ \ mapsto \ (e_ {H}, k)}
sol{\ displaystyle G}
H.{\ displaystyle H}
K.{\ displaystyle K}
fa(k){\ displaystyle f (k)}
k{\ displaystyle k}![k](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/c3c9a2c7b599b37105512c5d570edc034056dd40)
sol=H.⋊faK.{\ displaystyle G = H \ rtimes _ {f} K}![G = H \ rtimes_f K](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/f074cd8e5a7294b2ae7d19d959a0587a922e6576)
lub po prostu .
sol=H.×faK.{\ displaystyle G = H \ times _ {f} K}![G = H \ times_f K](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/e199b65e56e7e02e0ec6b9649fda5fd877be59bf)
Przypadek, w którym jest trywialny morfizm grupowy (tj. ) Odpowiada iloczynowi bezpośrednim .
fa{\ displaystyle f}
fa(k1)(godz2)=godz2{\ displaystyle f (k_ {1}) (h_ {2}) = h_ {2}}![f (k_1) (h_2) = h_2](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/bcc027b0a1341d752768c32416c8528a6469fd36)
Niech H, H 1 , K, K 1 będą grupami, f a morfizmem od H do Aut (K), f 1 a morfizmem od H 1 do Aut (K 1 ). Wtedy f i f 1 można postrzegać odpowiednio jako akcje (po lewej) H na K i H 1 na K 1 przez automorfizmy . Jeśli te działania są prawie równoważne (podobnie jak działania automorfizmów), produkty półpośrednie
H.⋊faK.{\ displaystyle H \ rtimes _ {f} K}![H \ rtimes_f K](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/08027bf4bb068619d1634fe91b7b717098a3699f)
i
H.1⋊fa1K.1{\ displaystyle H_ {1} \ rtimes _ {f_ {1}} K_ {1}}
są grupami izomorficznymi.
Przykłady
- Grupa dwuścienna D 2 n jest pół-bezpośrednim iloczynem cyklicznej grupy C n rzędu n przez cykliczną grupę C 2 rzędu 2 , gdzie jednostka C 2 działa na C n jako identyczne odwzorowanie i inny element C 2 działa na C n przez inwersję. Ściślej, morfizmem od C 2 w Aut ( C n ) jest określony przez:fa{\ displaystyle f}
jeśli i wtedyVSnie=⟨x⟩{\ displaystyle C_ {n} = \ langle x \ rangle}
VS2=⟨y⟩{\ displaystyle C_ {2} = \ langle y \ rangle}
∀k∈{0;1;2;...;nie-1},fa(1)(xk)=xk,fa(y)(xk)=x-k.{\ Displaystyle \ forall k \ in \ {0; 1; 2; \ kropki; n-1 \}, f (1) (x ^ {k}) = x ^ {k}, f (y) (x ^ {k}) = x ^ {- k}.}
Geometrycznie grupa C n jest generowana przez obrót, a grupa C 2 przez odbicie.
- Grupa afiniczna jest pół-bezpośrednim iloczynem grupy addytywnej utworzonej z przestrzeni wektorowej E leżącej pod przestrzenią afiniczną (izomorficzną z grupą translacji ) przez liniową grupę tej przestrzeni wektorowej. Jeśli identyfikację miejsca afinicznych z jego miejsca wektora E , element F z grupy afinicznej ma postać gdzie jest elementem grupy liniowe i u wektorem E . f jest zatem określone przez dane pary . Połączenie map afinicznych da w rezultacie następujące prawo grupowe:fa(v)=u+φ(v){\ Displaystyle f (v) = u + \ varphi (v)}
φ{\ displaystyle \ varphi}
(u,φ){\ displaystyle (u, \ varphi)}![(u, \ varphi)](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/05ca1b0f3ced9883dfd8b7662d16a9bcca40bc78)
(u,φ)(v,ψ): =(u+φ(v),φ∘ψ).{\ Displaystyle (u, \ varphi) (v, \ psi): = (u + \ varphi (v), \ varphi \ circ \ psi).}
- W szczególności grupa izometrii afinicznych jest iloczynem pół-bezpośrednim grupy translacji przez grupę izometrii pozostawiających niezmiennik danego punktu.
- Grupa symetryczna jest pół-bezpośrednim iloczynem grupy naprzemiennie z grupą wygenerowaną przez transpozycję.
- Grupę liniową w przemiennej pierścienia R jest pół-bezpośrednim produktem panelu liniowa (endomorfizm wyznacznik 1) z grupą R x odwracalnych składników R .
- Holomorph grupa G może być zdefiniowana jako pół-bezpośredni produkt G przez Aut ( G ) (grupa automorfizmem G ) w porównaniu do naturalnego działania Aut ( G ) o G .
Grupa pochodna
Grupa pochodna D ( G ) pół-bezpośredniego produktu G = H ⋊ K jest równa podgrupie (D ( H ) [ H , K ]) ⋊ D ( K ).
Rzeczywiście, D ( G ) jest
podgrupą wygenerowaną przez sumę trzech podgrup D ( H ),
[ H , K ] (zawartych w H ) i D ( K ), a zbiór daje D ( H ) [ H , K ]
jest podgrupą H , stabilną przez działanie K, a zatem przez podgrupę D ( K ).
Powiązane artykuły
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Zobacz (w) Michael Aschbacher , Teoria grup skończonych , UPC ,2000, 2 II wyd. ( 1 st ed. 1993), 304 str. ( ISBN 978-0-521-78675-1 , czytaj online ) , str. 30oświadczenie 10.3.
-
Zobacz Aschbacher 2000 , str. 141.
-
(w) Daciberg Lima Gonçalves i John GUASCHI, „ Niższa centralna seria i wyprowadzona z grup oplotów kuli ” , przeł. Gorzki. Matematyka. Soc. , vol. 361,2009, s. 3375-3399 ( czytaj online )(Twierdzenie 3.3), arXiv : matematyka / 0603701 (Twierdzenie 29).
Bibliografia
- Daniel Perrin , Kurs algebry , Éditions Ellipses ,1996, 207 str. ( ISBN 978-2-7298-5552-9 ) , str. 21-24
- (en) Saunders Mac Lane i Garrett Birkhoff , Algebra , Macmillan Publishers ,1999, 3 e ed. , 626 s. ( ISBN 978-0-8284-0330-6 , czytaj online )
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">