Procedura zgłaszania i usuwania nielegalnych treści w Internecie we Francji

Procedura zgłaszania nielegalnych treści w internecie jest urządzeniem prawa francuskiego zaufania w gospodarce cyfrowej z21 czerwca 2004znane jako prawo LCEN. Jego celem jest doprowadzenie do wycofania wszelkich nielegalnych treści pojawiających się na stronie internetowej lub zablokowanie strony przez gospodarza , przed jakąkolwiek interwencją ze strony organu sądowego.

Procedura ta jest w dużej mierze inspirowana przez uprzedzenia i zdjąć procedurę wprowadzony w Stanach Zjednoczonych przez Digital Millennium Copyright Act i spełnia transpozycji wymogów z europejską dyrektywą o8 czerwca 2000 w handlu elektronicznym.

Prezentacja

Artykuł 6 ustawy LCEN stanowi w paragrafie I-5:

„Zakłada się, że wiedza o spornych faktach została nabyta przez osoby wskazane w pkt. 2, gdy zostaną powiadomione o następujących elementach:

Tekst stanowi, że odpowiedzialności karnej oraz odpowiedzialności cywilnej od dostawców mieszkalnych nie może być zaangażowany gdyby „nie miał rzeczywistej wiedzy o nielegalnej działalności lub informacji, lub jeśli, tak szybko, jak [oni] zdał sobie sprawę z tego, [oni] działał szybko, aby usunąć ten informacji lub uniemożliwić dostęp do nich ”. Oznacza to, że gospodarze nie mają ogólnego obowiązku aktywnego monitorowania treści, które udostępniają publicznie. W konsekwencji powiadomienie, o którym mowa powyżej, pozwala zatem przypuszczać, że gospodarz zdał sobie sprawę z bezprawnego charakteru treści witryny.

Kiedy gospodarz otrzyma prośbę o usunięcie treści od osoby trzeciej, musi zdecydować, czy zastosować się do tego żądania, ryzykując pociągnięciem do odpowiedzialności.

Zatem odpowiedzialność gospodarza nie wynika już po prostu z jego bezczynności po skierowaniu sprawy do organu sądowego, ale z braku szybkiej reakcji, gdy faktycznie dowiedział się o nielegalnych treściach. Z drugiej strony nie ponosi odpowiedzialności, jeśli odmówi usunięcia treści, które uważa za nieoczywiste bezprawne, w szczególności jeśli „powody, dla których treść musi zostać usunięta”, nie wydają się wystarczająco precyzyjne i przekonujące. Tak orzekła Rada Konstytucyjna w 2004 roku, stwierdzając, że gospodarz zachowuje władzę uznania.

Jednak pojęcie oczywiście nielegalnych informacji nie zostało precyzyjnie zdefiniowane.

Ponadto, w celu uniknięcia nadużyć w przypadku wniosków o wypłatę, system przewiduje sankcje karne w przypadku niewłaściwego żądania wypłaty, przewidując w takim przypadku „karę jednego roku pozbawienia wolności i 15 000 euro grzywny”. Ryzyko sankcji karnych w przypadku obelżywego wypowiedzenia powinno pozwolić na wzmocnienie wiarygodności zawiadomień kierowanych do gospodarzy.

Jeżeli chodzi o termin, w jakim dostawca usług hostingowych musi zareagować na skierowane do niego powiadomienie, sądy dokonują oceny szybkiej reakcji gospodarza na podstawie indywidualnych przypadków. Niektóre sądy uznały, że wycofanie powinno być natychmiastowe, podczas gdy inne zinterpretowały to bardziej elastycznie.

Uwagi i odniesienia

  1. Prawo zaufania do gospodarki cyfrowej , nr 2004-575 z 21 czerwca 2004, znane jako prawo LCEN lub prawo LEN, JO 22 czerwca 2004
  2. DCMA, amerykańskie prawo ogłoszone w Stanach Zjednoczonych 28 października 1998 r., Mające na celu ustanowienie przepisów prawa własności intelektualnej dostosowanych do ery cyfrowej
  3. Dyrektywa nr 2000/31 / WE z dnia 8 czerwca 2000 r. Odnosząca się do niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego, na rynku wewnętrznym („dyrektywa o handlu elektronicznym”), patrz artykuły 14-2 i 21 -2
  4. Artykuł 6 ustawy LCEN
  5. Są to hosty zdefiniowane w 2 tego samego artykułu jako „Osoby fizyczne lub prawne, które zapewniają, nawet bezpłatnie, publiczne udostępnianie za pośrednictwem usług komunikacji online, przechowywanie sygnałów,„ pism, obrazów, dźwięków lub wszelkiego rodzaju wiadomości dostarczane przez odbiorców tych usług ”
  6. W przeciwieństwie do amerykańskiego mechanizmu „procedury powiadamiania i usuwania” , prawo LCEN nie przewiduje roszczenia wzajemnego pozwalającego autorowi w dobrej wierze na usunięcie treści, aby uzyskać, że ta treść zostanie szybko ponownie udostępniona w kolejce
  7. Decyzja Rady Konstytucyjnej z dnia 10 czerwca 2004 r. , Nr 2004-496, Dz.U. z 22 czerwca 2004 r
  8. Toulouse TGI, postanowienie tymczasowe, 13 marca 2008, Krim K. / Pierre G., Amen. W tym przypadku firma Amen otrzymała zawiadomienie w dniu 8 lutego 2008 r. I czekała do 12 lutego z zaprzestaniem nadawania. Pierwszy wiceprezes Toulouse TGI ocenił, że gospodarz powinien był działać od piątku 8 lutego, a wymówka weekendu nie musiała być brana pod uwagę, będąc dostępną witryną Całodobowo
  9. Odpowiedzialność gospodarza i usuwanie nielegalnych treści: termin

Bibliografia

Zobacz też

Link zewnętrzny