Proedria (w starożytnej Grecji προεδρία z „προ, pro ”, „przed” + „ἕδρα, Hedra ”, „siedzenie”) znajduje się w starożytnej Grecji i starożytnego Rzymu , w etymologicznym znaczeniu, na pierwszym miejscu.
Termin ten był również używany w odniesieniu do Protocathedria w świątyni lub synagodze.
W architekturze teatrów i starożytnych odeonów pierwsze miejsce jest częścią kolejnej , najbardziej zaszczytnej części, bardziej honorowej niż zarezerwowana sekcja 500 członków Boule ( bouleutikon ).
Pierwszy rząd wyróżniał się wygodą na tle innych. Znajdował się na płaskim skrzydle teatrów. Wykonano go z drewna, kamienia (szlachetniejszy materiał) lub marmuru (jeszcze szlachetniejszy). Czasami miał ładną ławkę z oparciem i stopniem z przodu. Był szerszy niż inni. W IV wieku w pierwszym rzędzie pojawiają się monolityczne trony z marmuru ozdobione rzeźbami, które w jeszcze bardziej ostentacyjny sposób świadczą o szacunku, jakim miasto darzy dobroczyńcę.
Wreszcie na siedzeniach w pierwszym rzędzie jako jedynych widniał wpis o funkcji, a nawet o tożsamości tego, który miał tam siedzieć.
Inne podziały parkingu pojawią się w rzymskiej dacie: trybuny w centralnej części pierwszych stopni ( cavea ), balustrady izolujące dostojnych widzów ( balteus ), zdejmowane siedzenia w orkiestrze ( bisellium ).
Procedura polegała na zarezerwowaniu pierwszego rzędu - lub nawet kilku pierwszych rzędów - na osobowości podczas różnych wydarzeń (igrzyska, konkursy, występy sceniczne). Ci ludzie, proèdres (starożytny grecki πρόεδρος, proédros ), zostały wybrane przez miasto za ich przede wszystkim religijne znaczenie (kapłanów, a przede wszystkim, kapłan Dionizosa , w Hierofanta z Eleusis ...), ale także politycznych (archontów , Harmodios i Aristogiton oraz ich rodziny, Neron ...), militarne ( stratedzy , Cleon po bitwie o Sphacteria , Conon po bitwie pod Knidus ), ekonomiczne (dobroczyńcy miasta) czy medialne (zwycięzcy konkursy panhelleńskie, znani aktorzy, tacy jak Polos d ' Agina, która zdobywa proédrie na Samos ).
Od IV -go wieku pne. AD pierwszeństwo proedrii otrzymali obcokrajowcy (Xenos), związani w ten sposób z życiem publicznym miasta: alfonsi , ambasadorowie, obywatele zaprzyjaźnionego kraju. Od III th century BC. AD , nawet niektórzy efebowie siedzieli w pierwszym rzędzie.
Wszyscy sędziowie siedzieli na przednich siedzeniach podczas swojej kadencji, przywilej został im odebrany wraz z odejściem ze stanowiska. Ale niektórzy zachowali ten zaszczyt do końca życia, a nawet przekazali go w sposób dziedziczny swojemu najstarszemu synowi na mocy honorowego dekretu.
Praktyka proedrii jest bardzo rozpowszechniona w starożytnej Grecji. Siedzenie w proedrii było wielkim przywilejem ( megistè timè ), bardzo prestiżowym, honorowym znakiem starożytnej Grecji. Miasto mogło w ten sposób ujawnić w oczach wszystkie względy wartości jednostek.
Proklamacja była przedmiotem publicznego ogłoszenia przez herolda jeszcze przed rozpoczęciem konkursów teatralnych (wówczas członkowie byli wymieniani w określonej kolejności protokolarnej). Członkowie proédrie - którzy nie zapłacili za swoje miejsce - osiedlili się rytualnie pod przewodnictwem architekta odpowiedzialnego za sanktuaria ( Architectôn épi ta hiéra ), który jest urbanistą i szefem protokołu.
To może towarzyszyć innych ważnych wyróżnień: posiłek serwowane w prytaneum lub sitésis ( V th wieku pne. ), Budowę pomnika ( IV th wieku pne. ). Zgromadzeni w koïlon ludzie nie tworzą całkowicie egalitarnej całości.