Nagroda Roberta-Delavignette
Nagroda Roberta-Delavignette jest coroczną francuską nagrodą literacką Akademii Nauk Zagranicznych , utworzoną w 1987 roku i „mającą na celu nagrodzenie autora, który zajmował się Ameryką lub Indiami Zachodnimi” .
Robert Delavignette , urodzony w Sainte-Colombe-sur-Seine dnia29 marca 1897i zmarł w Paryżu 7 dnia4 lutego 1976jest starszym urzędnikiem państwowym, dyrektorem National School of Overseas France i specjalistą w sprawach kolonialnych.
Laureaci
- 1987: Joseph-Roger de Benoist dla Kościoła i władzy kolonialnej we francuskim Sudanie: Relacje między katolickimi administratorami i misjonarzami w pętli Nigru, 1885-1945 .
- 1988: Maurice Kamto for Power and Law in Black Africa .
- 1990: Claude Le Borgne dla La Prison nomade .
- 1991: Ousmane Moussa Diagana dla tradycyjnych pieśni kraju Soninké .
- 1992: Mano Dayak for Touareg, tragedia .
- 1993: André Ortolland z instytucji sądowych na Madagaskarze i na terenach zależnych .
- 1994: Christine Henry dla Wysp, na których tańczą zmarłe dzieci: wiek, płeć i siła wśród Bijogo Gwinei Bissau .
- 1995: Louis Frèrejean dla Mauretanii, 1903-1911: wspomnienia wędrówek i wojny w krainie Beidanes .
- 1996: Catherine Akpo-Vaché dla AOF i II wojny światowej: życie polityczne, wrzesień 1939-październik 1945 .
- 1998: Bertrand Desmazières (1916-2006) dla Pierre de Sorbier de Pougnadoresse: le Colbert de Lyautey, Rabat, 1912-1925 .
- 1999: Ciro Flamarion Santana Cardoso dla Gujany Francuskiej, 1715-1817: aspekty ekonomiczne i społeczne: wkład w badanie społeczeństw niewolników w Ameryce .
- 2000: René Laure za trzydzieści lat za granicą .
- 2001: Jean Bruyas dla Tradycyjnych społeczeństw czarnej Afryki .
- 2002: Robert Dubois za tożsamość malgaską: tradycja przodków .
- 2003: Alain Beauvilain dla Toumaï: ludzka przygoda .
- 2004: Jean Moomou dla Le monde des Marrons du Maroni en Guyane, 1772-1860: narodziny ludu, Boni .
- 2005: Jean-Yves Bertrand-Cadi dla pułkownika Chérifa Cadi .
- 2006: Alex Loyzance dla Overseas Field Administrator, 1952-1977: ekscytująca praca .
- 2007: Roland Colin dla Senegalu, nasze kajak, w słońcu wolności: dziennik pokładowy, 1955-1980 .
- 2008: Bernard Delmond za Retour à Dori, Burkina Faso .
- 2009: Bernard Le Nail dla Des Bretons w Meksyku .
- 2010: Romuald Fonkoua dla Aimé Césaire, 1913-2008 .
- 2011: Ernest Pépin dla The Sun Crying .
- 2012: Denis Rolland dla Ameryki Łacińskiej i Francji: aktorzy i sieci relacji kulturowych .
- 2013: Vincent Cousseau dla Take name in the West Indies: jednostki i przynależności, XVII-XIX wiek .
- 2014: Rahma Jerad dla Stanów Zjednoczonych i Kuby w XIX wieku: niewolnictwo, abolicja i rywalizacja międzynarodowa .
- 2015: Thomas Grillot dla After the Great War: How Indianie w Stanach Zjednoczonych stali się patriotami: 1917-1947 .
- 2016: Gilles Havard for Histoire des coureurs de bois: North America, 1600-1840 .
- 2017: Farid Ameur dla Francuzów w wojnie domowej, 1861-1865 .
- 2018: Monique Delhoume-Sanciaud for The Incas or The Destruction of the Empire of Peru, Jean-François Marmontel: wygląd osiemnastowiecznego człowieka na Nowy Świat, jego podbój i jego ewangelizacja .
- 2019: Juliette Dumont za dyplomację kulturalną i tworzenie tożsamości: Argentyna, Brazylia, Chile, 1919-1946 .
- 2020: Albert James Arnold dla literatury antylskiej: między historią a wspomnieniami .
Uwagi i odniesienia
-
„ Prix Robert-Delavignette ” , w Academy of Overseas Sciences (dostęp 11 kwietnia 2021 )
Linki zewnętrzne