Nagroda Harolda Pendera

Nagroda Harolda Pendera , ustanowiona w 1972 r., Jest przyznawana przez School of Engineering and Applied Science  (in) (School of Engineering and Applied Science) z University of Pennsylvania dla wybitnego przedstawiciela zawodu inżyniera. z korzyścią dla społeczeństwa. Został nazwany na cześć Harolda Pendera  (w) , pierwszego dziekana (dziekana) szkoły. Nagroda Pender to najwyższa nagroda przyznawana przez szkołę. Jest obchodzone przyjęciem, podczas którego laureat wygłasza wykład.

Odbiorcy

• 2013: Barbara Liskov za pracę nad językami programowania, metodologią programowania i systemami rozproszonymi.

• 2010: Robert E. Kahn i Vinton Cerf , za ich innowacyjny i fundamentalny wkład w sieciową technologię informacyjną, w szczególności za zaprojektowanie i wdrożenie zestawu protokołów internetowych, który nadal stanowi podstawę Internetu.

• 2006: Mildred Dresselhaus , za jej pionierski wkład i przywództwo w dziedzinie nanostruktur opartych na węglu i nanotechnologii oraz za jej zaangażowanie w promowanie możliwości kobiet w nauce i inżynierii.

• 2003: Dennis Ritchie i Ken Thompson , dla rozwoju uniksowego systemu i C języku programowania .

• 2002: John Joseph Hopfield , za pionierskie osiągnięcia w dziedzinie neuronauki obliczeniowej i neuroinżynierii.

• 2000: Jack Kilby za wkład w wynalezienie układów scalonych lub mikroczipów.

• 1999: John H. Holland , twórca algorytmów genetycznych i innowacyjnych badań nad złożonością i adaptacją.

• 1995: George Dantzig , twórca algorytmu simplex i twórca dziedziny optymalizacji liniowej .

• 1993: Hiroshi Inose , pionier w postępach w komunikacji cyfrowej i w coraz lepszym zrozumieniu wpływu przepływu informacji na społeczeństwo.

• 1991: Arno Penzias , odkrywca rozproszonego mikrofalowego tła promieniowania ciała doskonale czarnego we Wszechświecie.

• 1990: Dana S. Scott , pionier w zastosowaniu pojęć logiki i algebry do rozwoju semantyki matematycznej języków programowania .

• 1989: Leo Esaki , pionier efektów tunelowania w półprzewodnikach i rozwoju struktur studni kwantowych .

• 1988: John Bardeen , współtwórca tranzystora i współautor teorii nadprzewodnictwa .

• 1987: Herbert Simon , współautor interdyscyplinarnej pracy z zakresu informatyki, psychologii, ekonomii i zarządzania, w tym rozwoju sztucznej inteligencji i nauk kognitywnych .

• 1986: Ronold WP King , lider w rozwoju teorii elektromagnetycznej anten  ( fr ) .

• 1985: Amnon Yariv , innowator w dziedzinie optyki kwantowej i optyki zintegrowanej .

• 1984: Carver Mead i Lynn Conway , twórcy technik projektowania wspomaganego komputerowo (CAD) dla technologii VLSI i autorzy pierwszego podręcznika VLSI.

• 1983: John Backus , twórca języka speedcoding i języka FORTRAN .

• 1982: Maurice V. Wilkes , twórca drugiego co do wielkości cyfrowego komputera ogólnego przeznaczenia i autor pierwszego podręcznika programowania komputerów cyfrowych.

• 1981: Richard Hamming , ojciec teorii kodu

• 1980: Robert Noyce , twórca układów scalonych .

• 1979: Edwin H. Land , wynalazca fotografii natychmiastowej.

• 1978: Claude Shannon , twórca teorii informacji ilościowej.

• 1977: Jan A. Rajchman  (en) , badania nad komputerami i elektroniką.

• 1976: Hyman Rickover , Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych, ojciec marynarki nuklearnej.

• 1975: Chauncey Starr  (en) , założyciel Electric Power Research Institute (EPRI).

• 1974: Peter C. Goldmark , wynalazca (między innymi) rekordu 33 obrotów na minutę.

• 1973: John Mauchly i John Eckert , wynalazcy elektronicznego analizatora integratora numerycznego i komputera (ENIAC)

• 1972: Edward E. David Jr.  (w) , doradca naukowy Prezydenta Stanów Zjednoczonych .

Uwagi i odniesienia

1. „  The Harold Pender Award  ”, School of Engineering and Applied Science, University of Pennsylvania (dostęp: 5 lutego 2011 )

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Harold Pender Award  ” ( zobacz listę autorów ) .