Prix Candide lub Grand Prix du Disc , utworzony w 1931 roku , jest to nagroda przyznawana nagrań ubiegłym roku, aby zachęcić powstającego przemysłu fonograficznego. Przestał ustępować w 1938 roku, po wojnie na Grand Prix du disk Akademii Charlesa-Crosa .
Został utworzony w 1931 roku przez tygodnik Candide wydawany przez Librairie Fayard w celu popularyzacji wydawnictwa płytowego. To krytyk muzyczny Dominique Sordet zasugerowałby jego powstanie Josephowi-Arthème Fayardowi . Sordet, dyrektor handlowy firmy Columbia Jean Bérard i kompozytor Piero Coppola , dyrektor francuskiego La Voix de son maître , francuskiego oddziału angielskiej wytwórni The Gramophone Company (w) , wspólnie założyli swoje bazy podczas obiadu.
Nagradza nagrania fonograficzne w sześciu kategoriach (orkiestra, muzyka kameralna, muzyka instrumentalna, śpiew, „muzyka rozrywkowa” , dykcja). To był początkowo wart 25.000 franków i został wyróżniony w szczególności do nagrywania L'apres-midi d'un Fauna przez Waltera Straram jak również, że piosenki Parlez-moi d'amore przez Lucienne Boyer. . Następnie w następnym roku do grobu Couperina autorstwa Coppoli.
Nagroda ma dwojaką funkcję: wspierać rynek płytowy, który dopiero raczkuje, oraz poprawiać jakość nagrań dźwiękowych poprzez umieszczanie wydawnictw fonograficznych w świecie artystycznym. Nagroda celowo odwołuje się do nagród literackich, przez jury, przyznanych przez czasopismo, które ją założyło. O wymaganiu jakościowym świadczy fakt, że żadna kategoria nie jest systematycznie nagradzana: w 1933 r. Kategoria muzyki symfonicznej nie miała zwycięzcy, w 1935 r. Żadna piosenka nie została nagrodzona.
W jury zasiedli kompozytorzy Gustave Charpentier , który mu przewodniczy, Maurice Ravel , Reynaldo Hahn , Maurice Emmanuel , Maurice Yvain , a także takie osobistości, jak Louis Lumière , który zdobył pierwszą nagrodę w klasie fortepianu, Jean Périer , Colette , Francis Carco , Pierre Gaxotte , piosenkarka Lucienne Bréval , krytyk Jacques Copeau , René Bizet, redaktor naczelny Candide , krytycy płytowi Émile Vuillermoz i Dominique Sordet .