Więzienie okrężne w Autun
Więzienie okrężne w Autun
Widok wnętrza celi więziennej
| Rodzaj | Więzienie |
|---|---|
| Początkowe miejsce docelowe | Więzienie |
| Bieżące miejsce docelowe | remont muzeum (w trakcie) |
| Architekt | André Berthier |
| Budowa | 1855 |
| Właściciel | Miasto Autun |
| Dziedzictwo |
 Sklasyfikowane MH (2017)
|
| Kraj | Francja |
|---|---|
| Gmina | Autun |
| Adres | Miejsce Saint-Louis |
| Informacje kontaktowe | 46 ° 56 ′ 46 ″ N, 4 ° 17 ′ 59 ″ E |
|---|
|
|
|
Zbudowane przez architekta departamentalnego André Berthiera (ur. 1811, zm. 1873) więzienie to ma architektoniczną osobliwość: jest jednym z pierwszych więzień, które przyjęły tryb izolatki. Jego organizacja jest również inspirowana systemem zwanym „ panopticon ”, będącym tłumaczeniem modelu ideologicznego opracowanego przez filozofa i reformatora Anglika Jeremy'ego Benthama w 1791 roku. Proces ten pozwala osobie, umieszczonej w centralnej wieży, obserwować uwięzionych więźniów. poszczególne komórki wokół wieży, bez możliwości sprawdzenia, czy są obserwowane.
Historia
W XIX th century jest kwestia przeludnienia: więźniowie polityczni przeciwnicy nowego reżimu, pracowników lub skazany głoszenie Drugiego Cesarstwa przez Ludwika Napoleona doprowadziły do strumienia więźniów. Victor-Prosper Rey, ówczesny burmistrz Autun, uzyskał od zgromadzenia departamentalnego budowę nowego więzienia o obiegu zamkniętym, ze względów ekonomicznych, łatwości nadzoru i bezpieczeństwa. Co więcej, aż do XIX th wieku , więzienie było na parterze gmachu sądu, w pobliżu miejsca Hallencourt. Słynie z wiecznej wilgoci i rozkładu. Przede wszystkim był za mały i Berthierowi w 1847 roku zlecono założenie studium budowy nowego więzienia. Zostanie przeprowadzony w latach 1855–1856, obok Palais de Justice; przejście połączy podwórze pałacu z więzieniem.
Jednak to nowe więzienie ma wiele wad: przede wszystkim brak ambulatorium: administracja musi wtedy wysyłać chorych więźniów do hospicjum, które samo w sobie ma tylko podwójną sypialnię do tego celu. Ponadto nie jest wystarczająco duży, aby pomieścić osadzonych codziennie tam osadzonych. Posiada tylko 30 łóżek, przy średniej populacji 40 osobników; nawet wstał do 96 tego samego dnia. Dlatego czasami konieczne jest położenie się określonej liczby więźniów na słomie rozłożonej w pokoju wspólnym, w lochu lub w trzech małych kabinach dla dzieci, a nawet na korytarzach. Wówczas więzienie nie jest w stanie podzielić zatrzymanych na kategorie oskarżonych i skazanych: jesteśmy zatem zmuszeni pozwolić im żyć razem, niezależnie od tego, czy są to cywile czy żołnierze, oskarżeni o przestępstwa lub zwykłe przestępstwa poprawcze, zboczeńcy lub łajdacy, winni wyrządzenia krzywdy lub nocny zgiełk. Wreszcie izolacja była materialnie niemożliwa: kara za sekwestrację zaproponowana przez ustawodawcę nie mogła zatem zostać uszanowana. Kara ta miała jednak na celu nie tylko ukaranie popełnionego winy (winy), ale przede wszystkim zapobieżenie wpływowi innych skazanych, często połączonym ze złymi radami, i przywrócenie go z powrotem, poprzez refleksję, jak książki i modlitwa, dla lepszych uczuć.
Jest to system bezwzględnego odosobnienia, w którym skazany jest pozbawiony wszelkiej prywatności. Więzienie zlikwidowane w 1956 r. Zostało sprzedane osobie, która wynajęła cele jako tymczasowe miejsce przechowywania. Więzienie zostało wpisane do inwentarza zabytków od 1975 r. WMarzec 2003, staje się własnością miasta Autun. Wciąż zamknięta dla publiczności, placówka będzie dostępna dla zwiedzających, zintegrowana z projektem rozbudowy muzeum Rolin .
Opis
Chociaż ściśle przestrzegając instrukcji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych dotyczących wielkości cel, jego oryginalność nie polega na zbudowaniu centralnej wieży obserwacyjnej, jak chciał model ideologiczny Benthama. Berthier zastąpił go podniesionym ołtarzem, widocznym ze wszystkich cel, w których znajdują się strażnicy.
Nowe więzienie składa się z dwóch budynków: pierwszy ma kształt prostokąta i jest przeznaczony na administrację, a drugi to okrągła wieża, zgodnie z typem architektury komórkowej. Ma 13 metrów wysokości, 23 metry średnicy i jest przykryty kopułą, stanowiącą jedyne źródło światła. Składa się z 50 komórek podzielonych na 3 poziomy. Na dachu znajduje się taras, podzielony na chaty, który służył więźniom jako spacer. W prostokątnym budynku, znajdującym się na froncie więzienia, znajdowały się kancelarie tajne oraz pomieszczenia dla strażników. 50 trapezowych cel jest zbudowanych na 4 metry głębokości, 2 metry na krótkim boku i 3 metry na dużej.
Uwagi i odniesienia
Bibliografia
- Foucart B. i V. Noel przycisk, Cellular Jail okrągły Plan XIX th wieku : więzienie Autun , informacje z historii sztuki, tom 16, 1971, s. 11-24.
Linki zewnętrzne
- Okrągłe więzienie Autun: wyjątkowe miejsce do promocji w miejscu dziedzictwa więziennego francuskich regionów