Tytuł księcia Linange ( niemiecki : Fürst zu Leiningen ) został stworzony przez germańskie rzymskiego cesarza Józefa II , który podniósł Carl Friedrich Wilhelm hrabia z Leiningen-Dagsburg-Hardenburg (młodszej gałęzi Domu Leiningen ) w randze Reichsfürst ( książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego ) the3 lipca 1779.
Od 1560 do 1725 roku zamek Hardenburg był główną siedzibą filii. Po częściowym zniszczeniu podczas wojny dziewięcioletniej rezydencja została przeniesiona do Bad Durkheim .
W 1801 r. Linia ta została pozbawiona ziemi na lewym brzegu Renu , a mianowicie Hardenburg, Dagsburg i Durkheim przez Francję, ale w 1803 r. Otrzymała zsekularyzowane opactwo Amorbach jako wystarczającą rekompensatę za te straty. Pełne tytuły Carla Friedricha Wilhelma, 1. księcia Leiningen to: cesarski książę Leiningen, hrabia Palatyn z Mosbach , hrabia Düren , lord Miltenberg , Amorbach , Bischofsheim , Boxberg , Schüpf i Lauda.
Kilka lat później ogłoszono krótkie księstwo Leiningen w Amorbach , a jego terytorium obejmowało teraz głównie Badenię , ale częściowo Bawarię i Hesję . Opactwo Amorbach jest nadal siedzibą księcia Leiningen. Dawny zamek myśliwski Waldleiningen w Mudau jest obecnie prowadzony przez rodzinę jako szpital.
Zamek Dagsburg (1663)
Zamek Hardenburg (1580)
Zamek Durkheim (1787)
Opactwo Amorbach
Zamek Waldleiningen
Rodzina istnieje, a wszyscy potomkowie męskiej linii koncesjonariusza noszą tytuł księcia (sse) Leiningen ( Prinz (essin) zu Leiningen ) w stylu pogodnej wysokości . Głowa domu jest w stylu księcia Leiningen ( Fürst zu Leiningen : zobacz artykuł w Fürst, aby zobaczyć różnicę między tym a innym książęcym tytułem, Prinz ).
Drugi książę, Emich Charles , poślubił księżniczkę Wiktorię z Saxe-Coburg-Saalfeld . Po jej śmierci w 1814 roku księżniczka poślubiła księcia Edwarda, księcia Kentu i Strathearna , najmłodszego syna Jerzego III z Wielkiej Brytanii , przez którego została matką królowej Wiktorii . Przyrodnicze rodzeństwo królowej Carl, trzeci książę Leiningen i księżniczka Feodora pozostały blisko swojej przyrodniej siostry.
Czwarty książę, Ernst, robił karierę w brytyjskiej Royal Navy ; jego małżeństwo z księżniczką Marie z Baden, potomkiem elektry Sophii z Hanoweru , oznaczało, że ich dzieci znajdowały się w linii sukcesji na tronie brytyjskim , choć dość daleko na liście.
Szósty książę Karol poślubił wielką księżną Marię Kirillovnę Rosji , córkę księżniczki Wiktorii Melity, która była z kolei córką Alfreda, księcia Saxe-Coburg i Gotha , drugiego syna królowej Wiktorii . W rezultacie ich potomkowie zajmują dziś wyższe miejsca na brytyjskiej linii sukcesji, na początku setek lat.
W 1991 roku siódmy książę, Emich, wydziedziczył swojego najstarszego syna, dziedzicznego księcia Karola Emicha , po poślubieniu jego drugiej żony, dr Gabriele Thyssen ,24 majatego samego roku. Wydziedziczenie zostało potwierdzone przez niemieckie sądy, i tak dalej ze śmiercią Emicha w tym samym roku zastąpił go jego drugi syn, Andreas, który był ósmym księciem tamtych czasów. Ożenił się z księżniczką Aleksandrą z Hanoweru.