Pierwszy sekretarz Partii Socjalistycznej

Pierwszy sekretarz Partii Socjalistycznej
Obecny posiadacz Olivier Faure od tego czasu7 kwietnia 2018 r
kreacja	1969
Dyrektor	Członkowie Partii Socjalistycznej
Pierwszy posiadacz	Alain Savary
Stronie internetowej	http://www.parti-socialiste.fr

Pierwszy sekretarz Partii Socjalistycznej jest głównym przywódcą Partii Socjalistycznej , a francuskiej partii politycznej założonej w 1969 roku i przejęcia z Sekcji Francuskiej Międzynarodówki Robotniczej (SFIO), który był kierowany przez sekretarza generalnego.

Od 2018 roku operatorem zasiedziałym jest Olivier Faure .

Funkcje

Pierwszy sekretarz jest głównym krajowym przywódcą Partii Socjalistycznej. Jej główne funkcje określa statut partii:

• zapewnia regularne funkcjonowanie organów politycznych i administracyjnych partii;
• zapewnia zgodność ze statutem i regulaminem wewnętrznym partii;
• przewodniczy sekretariatowi krajowemu (wykonawczemu partii), którego skład proponuje radzie krajowej (parlament partii) i dla którego ustala porządek obrad;
• jest z urzędu członkiem Rady Narodowej i Biura Narodowego;
• może zaproponować członkom partii referendum.

Wybór

Pierwszy sekretarz został początkowo wybrany przez komitet wykonawczy Partii Socjalistycznej.

W 1995 roku Lionel Jospin ustanowił wybory pierwszego sekretarza w wyborach unominalnych w dwóch turach przez członków partii. Wybory te odbywają się po każdym kongresie lub w przypadku wakatu. Od czasu tej reformy tylko dwa wybory zostały zakwestionowane przez więcej niż jednego kandydata:

• po kongresie brzeskim w 1997 r. François Hollande został wybrany, zdobywając 91,18% głosów przeciw Jean-Lucowi Mélenchonowi  ;
• po kongresie w Reims w 2008 r. żadna większość nie wyszła z kongresu; Martine Aubry , Ségolène Royal i Benoît Hamon kandydują na stanowisko pierwszego sekretarza i ostatecznie to Martine Aubry zostaje wybrana w drugiej turze, przeciwko Ségolène Royal, z 102 głosami do przodu.

Reforma przyjęta w 2010 roku zmieniła sposób wyboru pierwszego sekretarza Partii Socjalistycznej. Jego wybór przez członków jest odtąd połączony z głosowaniem nad wnioskami: pierwszymi sygnatariuszami dwóch wniosków, które zostaną rozpatrzone, są automatycznie kandydatami na wybór pierwszego sekretarza, który odbywa się w głosowaniu członków tydzień po głosowanie nad wnioskami.

W przypadku przeszkody, rezygnacji lub śmierci, to sekretarz krajowy ds. Koordynacji sprawuje tymczasową funkcję następcy prawnego, zgodnie ze statutem partii. Rada narodowa wybiera następnie nowego pierwszego sekretarza, który będzie pełnił swoją funkcję do następnego kongresu.

Lista pierwszych sekretarzy

n O	Portret	Nazwisko	Mandat	Trwanie	Uwaga
1		Alain Savary	17 lipca 1969 - 16 czerwca 1971	1 rok, 10 miesięcy i 30 dni	W 1969 roku na kongresie w Issy-les-Moulineaux Alain Savary został wybrany pierwszym sekretarzem Nowej Partii Socjalistycznej, która w tym samym roku stała się Partią Socjalistyczną, która przyjęła strategię "  Związku Lewicy  ", ale nie pomysł wspólnego programu rządowego z Partią Komunistyczną .
2		François Mitterrand	16 czerwca 1971 - 24 stycznia 1981	9 lat, 7 miesięcy i 8 dni	François Mitterrand wygrał przed Alain Savary w Epinay-sur-Seine kongresie w czerwcu 1971 roku został wybrany na Prezydenta Rzeczypospolitej na 10 maja 1981 roku .
3		Lionel jospin	24 stycznia 1981 - 14 maja 1988	7 lat, 3 miesiące i 20 dni	Trzy i pół miesiąca przed wyborem François Mitterranda na Prezydenta Republiki i przez całą pierwszą siedmioletnią kadencję Mitterranda Lionel Jospin obejmuje funkcję pierwszego sekretarza.
4		Pierre Mauroy	14 maja 1988 - 9 stycznia 1992	3 lata, 7 miesięcy i 26 dni	Były premier Pierre Mauroy zostaje szefem Partii Socjalistycznej po ponownym wyborze François Mitterranda na prezydenta Republiki.
5		Laurent Fabius	9 stycznia 1992 - 3 kwietnia 1993	1 rok, 2 miesiące i 25 dni	Były premier i przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Laurent Fabius zastąpił Pierre'a Mauroya , który zastąpił go w Matignon w 1984 roku.3 kwietnia 1993po ciężkiej porażce lewicy w wyborach parlamentarnych .
6		Michel Rocard	3 kwietnia 1993 - 19 czerwca 1994	1 rok, 2 miesiące i 16 dni	Dwa lata po opuszczeniu Matignon , Michel Rocard przejęła przewodnictwo tymczasowego krajowego kierownictwa partii, po klęsce socjalizmu w wyborach legislacyjnych wMarzec 1993. Został potwierdzony na czele partii na kongresie w Le Bourget  : był tym samym pierwszym bezpośrednio wybranym przez delegatów kongresu. Michel Rocard gruntownie zmienia kierownicze instytucje partii, w szczególności nadając autonomię Młodym Socjalistom .
7		Henri emmanuelli	19 czerwca 1994 - 14 października 1995	1 rok, 3 miesiące i 25 dni	Były przewodniczący Zgromadzenia Narodowego , Henri Emmanuelli został tymczasowo wybrany na pierwszego sekretarza,19 czerwca 1994podczas narady narodowej La Villette, po pokonaniu swojego jedynego konkurenta, „Jospinien” Dominique Strauss-Kahn (140 głosów przeciw 64), przy wsparciu „fabiusiens”. Został ponownie wybrany na to stanowisko na kongresie w Liévin w dniu20 listopada 1994, z 92,15% głosów bojowników i poparciem Laurenta Fabiusa, Lionela Jospina, Michela Rocarda, Pierre'a Mauroya i Jeana Poperena. Został pokonany przez Jospina w prawyborach prezydenckich w 1995 roku .
8		Lionel jospin	14 października 1995 - 2 czerwca 1997	1 rok, 7 miesięcy i 19 dni	Lionel Jospin po raz drugi zostaje pierwszym sekretarzem (do tej pory jest jedynym, który pełnił tę funkcję przez dwie kadencje). Opuścił stanowisko, gdy został mianowany premierem przez Prezydenta Republiki Jacquesa Chiraca .
9		François Hollande	27 listopada 1997 - 26 listopada 2008	10 lat, 11 miesięcy i 30 dni	François Hollande zastępuje Lionela Jospina na stanowisku pierwszego zastępcy sekretarza, a następnie zostaje wybrany przez członków po kongresie brzeskim . Podczas swojej kadencji PS został pokonany w wyborach krajowych w 2002 i 2007 roku, ale odniósł kilka zwycięstw w wyborach samorządowych. Jest najdłużej żyjącym pierwszym sekretarzem od czasu powstania partii. Cztery lata po zakończeniu kadencji, stał się 24 th Prezydenta Rzeczypospolitej15 maja 2012.
10		Martine Aubry	26 listopada 2008 - 17 września 2012	3 lata, 9 miesięcy i 22 dni	Martine Aubry, wybrana na pierwszą sekretarz po kongresie w Reims , jest pierwszą kobietą na tym stanowisku. Rozpoczyna proces odnowy partii, w tym w szczególności zorganizowanie otwartej prawybory na wyłonienie kandydata w wyborach prezydenckich . Harlem Désir zastępuje ją jako pierwszy zastępca sekretarza30 czerwca 2011 w 16 października 2011, podczas swojej kandydatury do tej prawybory, którą przegrała w drugiej turze z François Hollande'em . Odeszła ze stanowiska w następnym roku, na kilka tygodni przed końcem kadencji.
11		Harlem Desire	17 września 2012 - 15 kwietnia 2014	1 rok, 6 miesięcy i 29 dni	Pierwszym tymczasowym sekretarzem po rezygnacji Martine Aubry został mianowany przez nią i Jean-Marca Ayraulta pierwszym sygnatariuszem popieranego przez nich wniosku. Na kongresie w Tuluzie jego wniosek znalazł się w głosowaniu jako pierwszy, a następnie Harlem Désir został wybrany na pierwszego sekretarza przeciwko Emmanuelowi Maurelowi .
12		Jean-Christophe Cambadélis	15 kwietnia 2014 - 30 września 2017 r	3 lata, 5 miesięcy i 15 dni	Po klęsce lewicy w wyborach samorządowych w 2014 roku i powołaniu Harlema ​​Désira do rządu , Jean-Christophe Cambadélis został wybrany przez radę narodową PS,15 kwietnia 2014, pierwszy sekretarz, zbierając 147 głosów (67,12%) przeciwko 72 (32,88%) na Sylvaina Mathieu, pierwszego sekretarza federalnego Nièvre, popieranego przez lewe skrzydło partii. Po dużej porażce Partii Socjalistycznej w wyborach parlamentarnych w 2017 r . 18 czerwca ogłosił swoją rezygnację  , a na początku lipca powołano kolegialne kierownictwo. Oficjalnie opuścił stanowisko 30 września następnego roku.
-		Rachid Temal	30 września 2017 r - 7 kwietnia 2018 r	6 miesięcy i 8 dni	Jako krajowy sekretarz ds. Koordynacji działa jako „koordynator i prawny przedstawiciel partii”.
13		Olivier Faure	Od 7 kwietnia 2018 r	3 lata i 26 dni	Oficjalnie wybrany 29 marca 2018 r. Jako jedyny kandydat, po wycofaniu się Stéphane Le Foll 16 marca, którego wniosek zajął drugie miejsce 15 marca.

Uwagi

• François Mitterrand i François Hollande zostali następnie prezydentami Republiki Francuskiej.
• Premierem byli także Pierre Mauroy , Laurent Fabius , Michel Rocard i Lionel Jospin . Tylko ta ostatnia stała się taka po kierowaniu Partią Socjalistyczną.
• Lionel Jospin był dwukrotnie pierwszym sekretarzem przez 8 lat, łącznie 11 miesięcy i 9 dni.
• Martine Aubry jest jedyną kobietą, która przewodziła Partii Socjalistycznej.
• François Hollande jest pierwszym sekretarzem, który miał najdłuższą kadencję na czele partii (10 lat, 11 miesięcy i 30 dni). Z kolei Michel Rocard sprawował urząd najkrócej (1 rok, 2 miesiące i 16 dni).

W fikcji

• W telewizyjnym serialu Baron noir rolę pierwszego sekretarza wcielają kolejno Alain Chistera ( Patrick Rocca ), następnie Amélie Dorendeu ( Anna Mouglalis ) i wreszcie Daniel Kahlenberg ( Philippe Résimont ).

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. W całej historii SFIO i PS osoby odpowiedzialne były wyznaczane przez „kooptację” w ramach prądów. Lionel Jospin ustanowił wybory bezpośrednie jako pierwszy sekretarz Narodowej , dla pierwszych sekretarzy federalne lub sekretarki sekcje ( Alain anziani , Sto lat socjalizmu w Gironde , 1999 notatka str. 102).
2. Działając od 3 kwietnia do 24 października 1993 r. (Mianowany i oficjalnie zainwestowany 24 dnia podczas kongresu w Bourget ).
3. Działając od 1 września do 28 października 2012 r. (Wybrany przez bojowników 18 października, został oficjalnie zainwestowany 28 października podczas kongresu partii).
4. Zrezygnował w dniu18 czerwca 2017 r. Prawnie jest pierwszym sekretarzem Partii Socjalistycznej do30 września 2017 r bez członkostwa w kolegialnym kierownictwie.

Bibliografia

1. Statutes of the Socialist Party , dostęp 18 marca 2018 r
2. "  The odnowienie  " , Partia Socjalistyczna (dostęp 18 października 2012 )
3. Martine Aubry i Jean-Marc Ayrault proponują Harlem Désir na szefa PS francetv-info z AFP , 12.09.2012
4. Nic dziwnego, że Harlem Désir wybrany na szefa Partii Socjalistycznej Le Monde , 18.10.2012
5. Cambadélis na PS: przedterminowe wybory pomimo krytyki The Huffington Post , 15.04.2014
6. Le Point, magazyn „  Cambadélis opuszcza kierunek PS  ”, Le Point ,18 czerwca 2017 r( czytaj online , sprawdzono 27 czerwca 2017 r. )
7. Mathilde Siraud, „  Prawdziwy falstart Jean-Christophe Cambadélis z rue de Solférino  ”, Le Figaro ,28 sierpnia 2017 r( czytaj online , przeglądano 26 września 2020 r. ).