Poporanisme (słowo pochodzi od popor , „ludzie” po rumuńsku) to ruch polityczny rumuńskiego z rumuńskiego renesansu kulturowego i promowanie prawa do głosowania dla wszystkich (mężczyzn i kobiet bez rozróżnienia fortuny ), na reformę rolną (z korzyścią dla robotnicy rolni , następnie klasa większościowa w Rumunii) i parlament wybrany na zasadzie proporcjonalności . Historiografia komunistyczna uważa poporanisme jako „ burżuazyjnego nacjonalisty ” i „ populistyczne ”, ponieważ różniły się od socjalizmu przez jego przyjęcia religii , o własności prywatnej i „ popularnego kapitalizmu ”.
Poporanisme pojawia się Constantin STERE na początku 1890 , a opracowane przez dwadzieścia lat, szczególnie po ostrym represjom wobec powstania rumuński Stronnictwa 1907 (pl) .
Historyk i krytyk literacki Garabet Ibrăileanu , współredaktor przeglądu Viața Românească (ro) , przypisał poporanizmowi dzieła krytyki społecznej, antysentymentalizmu i anty-idylizmu Gala Galaction czy Iona Agârbiceanu .
Poporanism wyprodukował jedne z największych rumuńskich chłopskich powieściach , które zresztą pójść dalej w krytyce społecznej i nachyleniem w kierunku socjalizmu, takich Răscoala (1932, powstanie ) przez Liviu Rebreanu , Desculţ (1948) przez Zaharia Stancu lub Moromeţii przez Marin Preda .
W malarstwie wyzyskiwani i zbuntowani chłopi stali się dominującym tematem w Rumunii po powstaniu chłopskim w 1907 roku.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.