Most Ducha Świętego
| Most Ducha Świętego | |
| |
| Geografia | |
|---|---|
| Kraj | Francja |
| Region | Oksytania |
| Departament | Gard |
| Gmina | Pont-Saint-Esprit i Lamotte-du-Rhône |
| Współrzędne geograficzne | 44 ° 15 ′ 33 ″ N, 4 ° 39 ′ 09 ″ E |
| Funkcjonować | |
| Krzyże | Rhône |
| Funkcjonować | most drogowy |
| Charakterystyka techniczna | |
| Rodzaj | Most w kształcie łuku |
| Długość | 919 m |
| Materiały) | Kamień , żeliwo , żelbet |
| Budowa | |
| Budowa | 1265 - 1309 , 1856 , 1954 |
| Architekt (e) | Jean de Tensanges |
Pont du Saint-Esprit , zbudowany od 1265 do 1309 roku , jest średniowieczny most w Gard z dwudziestu sześciu łuki obejmujących Rhône pomiędzy Pont-Saint-Esprit i Lamotte-du-Rhône . Ma 919 metrów długości.
Historyczny
Jego budowy chciał brat Ludwika IX , hrabia Poitiers i Toulouse Alphonse de Poitiers ; rozpoczęła się w 1265 roku, a zakończyła w 1309 roku .
Według Viollet-le-Duc powierzono ją Jean de Tensanges lub de Thianges. Tradycja głosi, że on, przeor benedyktynów z Saint-Saturnin-du-Port, najpierw odmówił przyjęcia tej konstrukcji, a następnie poddał się, zainspirowany Duchem Świętym i sam położył pierwszy kamień.
.
Najgłębsze przejście Rodanu na prawo od mostu znajduje się na prawym brzegu. Pod koniec 1853 r. Administracja Pont et Chaussées zdecydowała się zastąpić pierwsze dwa przęsła po stronie Pont-Saint-Esprit jednym żeliwnym łukiem z 62 metrowym otworem, aby poprawić żeglowność Rodanu. Ten łuk morski jest częściowo otwarty dla ruchuPaździernik 1856. Przeprowadzono go według planów inżyniera firmy Aymard Bridges and Roads. Odlewy do łuku zostały odlane w warsztacie Fourchambault pod kierunkiem Émile Martin . Pal podtrzymujący pierwsze dwa przęsła został zburzony w latach 1857-1858.
Most został poszerzony na całej jego długości zgodnie z projektem inżynierów Thouvenot i Aurès w latach 1861–1870. Prace wykonali Jean-Baptiste Guillier i Jean-Louis Gay.
Łuk morski został zniszczony bombardowaniem w 1944 roku. Odbudowano go w żelbetonie w 1954 roku na rozkaz inżyniera Jacquesa Ramsaya Robinsona. Projekt powierzono firmie Boussiron i jej dyrektorowi technicznemu Nicolasowi Esquillanowi .
Struktura
Jest to najstarszy ze wszystkich wciąż działających mostów na Rodanie . Od dawna jest to obowiązkowe przejście na rzece między Prowansją a Langwedocją . Składa się z 26 łuków, z których 19 jest dużych, a 7 małych. Na każdym łuku znajduje się arkada identyczna jak w Pont Julien , otwarta w celu lepszego odprowadzania wody wezbranej w czasie powodzi.
Praca mostu
Dzieło Szpitalne na Pont du Saint-Esprit było całkowicie cywilną kongregacją odpowiedzialną za zarządzanie i utrzymanie. Aby go powitać, w Pont-Saint-Esprit istniał Dom Rycerzy . To był XII th do XVII th century, własność rodziny Piolenc , bogaci kupcy, którzy zrobili fortuny w ruchu soli i żelaza oraz finansowane przez podatki płacone częściowo most Świętego Szpitalny umysł. Najbardziej znanym z nich jest Guillaume de Piolenc, który w 1450 roku zamówił arcydzieło sali ceremonialnej na pierwszym piętrze.
Na prawym brzegu wjazd na most poprzedzał Logis de l'Oeuvre du Saint-Esprit. Ten, kierowany przez świeckiego rektora, miał za zadanie oczyścić Rodan w celu ułatwienia przepływu łodzi pod mostem i utrzymania go w dobrym stanie. Ta praca, pełniąca funkcję szpitala, mogła otrzymywać jałmużnę i darowizny w drodze testamentu. Ludwik XI dodał przywilej odzyskiwania podatków od soli podczas przekraczania mostu. Dzięki tej gratce finansowej w 1474 roku Dzieło wezwało Blaise'a Lécuyera do zbudowania gościnnego kościoła.
Zarówno na utrzymanie, jak i naprawę mostu czy grobli na rzece, Dzieło wspierało płace robotników różnych branż, a także zakup i transport materiałów. Kierownicy projektów, rektorzy, wynagradzali także magistra opera, który był odpowiedzialny za realizację jego planów i nadzór nad jego obiektami.
Sytuacja
Większość jego struktury znajduje się w gminie Lamotte-du-Rhône . Most został zabezpieczony przez silne po tej stronie, która została wywołana Fort Montrevel z XIX th wieku . Został sprzedany przez Domains w 1867 roku i nie ma po nim śladu.
Uwagi i odniesienia
- Robert Ducluzeau. Alphonse de Poitiers, ulubiony brat Saint Louis . La Crèche: Geste éditions, 2006. 239 str. ( ISBN 2-84561-281-8 ) , op. cit. s. 150
- Structurae. Most Ducha Świętego . Artykuł online [1] , dostęp 18 maja 2011
- Eugène Viollet-le-Duc. Reasoned Dictionary of French Architecture , artykuł w Pont. Dostępne online [2]
- Structurae
- Jules Courtet, Słownik geograficzny, geologiczny, historyczny, archeologiczny i biograficzny departamentu Vaucluse , Christian Lacour, Nîmes (trzcina), 1997,1997( ISBN 2-84406-051-X ), s. 178.
- Alain Girard, op. cit. , s. 126-128.
- Alain Girard, op. cit. , s. 125.
- Alain Girard, op. cit. , s. 126.
- Alain Girard, op. cit. , s. 149.
- Alain Girard, op. cit. , s. 150.
- Robert Bailly, Słownik gmin Vaucluse , A. Barthélemy, Awinion, 1986,1986, 475, str. ( ISBN 2-903044-27-9 ), s. 231.
Zobacz też
Bibliografia
- M. Aymard, Notatka o pracach wykonanych na moście Saint-Esprit w celu budowy przejścia morskiego w Annales des Ponts et Chaussées. Pamiętniki i dokumenty odnoszące się do sztuki budowy i eksploatacji inżyniera , 1859, 2 -go semestru, str. 1-48 i płyty 157, 158 ( czytaj online )
- Jean Mesqui , Mosty przed czasem inżynierów , red. Picard, Paryż 1986, s. 28, 30-35, 37, 68, 82, 97-98, 110, 112-113, 117, 121, 135, 150, 169, 173, 179, 187, 199 ; ( ISBN 2-7084-0322-2 )
- Alain Girard, gotycka przygoda pomiędzy Pont-Saint-Esprit i Avignon XIII th w XIV th century , Edisud, Aix-en-Provence, 1996 ( ISBN 2857448880 )