Pieter Sjoerds Gerbrandy | |
Pieter Sjoerds Gerbrandy w 1941 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Prezes Rady Ministrów Holandii | |
3 września 1940 - 24 czerwca 1945 r ( 4 lata, 9 miesięcy i 21 dni ) |
|
Monarcha | Wilhelmina |
Poprzednik | Dirk Jan de Geer |
Następca | Wim Schermerhorn |
Biografia | |
Imię urodzenia | Pieter Sjoerds Gerbrandy |
Data urodzenia | 13 kwietnia 1885 |
Miejsce urodzenia | Goënga ( Holandia ) |
Data śmierci | 7 września 1961 |
Miejsce śmierci | Haga ( Holandia ) |
Narodowość | holenderski |
Partia polityczna | ARP |
Ukończyć | Wolny Uniwersytet Amsterdamski |
Zawód | Prawnik |
Religia | Holenderski Kościół Reformowany |
Prezydenci Rady Ministrów Holandii | |
Pieter Sjoerds Gerbrandy , urodzony dnia13 kwietnia 1885w Goënga i zmarł dalej7 września 1961w Hadze jest holenderskim mężem stanu , członkiem Partii Antyrewolucyjnej . Był prezesem Rady Ministrów od 1940 do 1945 roku, podczas II wojny światowej .
Urodzony w fryzyjskiej miejscowości z Goënga , w hodowli rodziny , Pieter Sjoerds Gerbrandy studiował prawo na Wolnym Uniwersytecie w Amsterdamie , którą ukończył w 1911. Następnie zaczął karierę jako prawnik , a następnie został profesorem. Na uniwersytecie od 1930 roku.
Przynależność do partii antyrewolucyjnym (ARP), był członkiem Zjednoczonych z Fryzji od 1920 do 1930. Wbrew radom jego partii objął Minister Sprawiedliwości w 1939 r.
W 1940 roku rodzina królewska i wielu wybitnych polityków schroniło się w Londynie , gdzie powstał rząd na uchodźstwie . Po rezygnacji Dirka Jana de Geera i odrzuceniu jego defetyzmu przez Gerbrandy, królowa Wilhemine mianowała go przewodniczącym Rady Ministrów rządu holenderskiego na uchodźstwie, obejmując kolejno funkcje ministra sprawiedliwości, kolonii i ogólne prowadzenie wojny. Z jego inicjatywy rząd holenderski rozpoczyna nadawanie w Radiu Oranje , które nadaje informacje o świecie zewnętrznym Holendrom przebywającym w kraju.
W 1945 r., Po wyzwoleniu południa, utworzył nowy gabinet, bez socjalistów, których zarzucano, że są pod rozkazami wojska. Rezygnuje po pełnym zwolnieniu. Zdecydowanie sprzeciwiał się „indonezyjskiej polityce” rządu, aw latach 1946-1950 przewodniczył Narodowemu Komitetowi ds. Utrzymania Jedności Królestwa, który był przeciwny separacji Indonezji i popierał ideę „ Republiki Południa Moluki .
W 1948 r. Wrócił do parlamentu holenderskiego. Jednak ze względu na swój temperament dystansuje się od członków swojej partii. W 1956 r. Był członkiem komisji, która badała sprawę Greeta Hofmana . W 1959 roku zrezygnował ze stanowiska zastępcy i zmarł dwa lata później w Hadze .