Pierre z Colmieu

Pierre z Colmieu
Przykładowe zdjęcie artykułu Pierre de Colmieu
Biografia
Narodziny XII th century
Collemezzo
Śmierć 25 maja 1253
Siedzą
Kardynał Kościoła Katolickiego
Stworzony
kardynał 		28 maja 1244użytkownika
Innocent IV
Tytuł kardynalny Kardynał d'Albano
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 9 sierpnia 1237przez
Guillaume de Saint-Mère-Église, biskupa Avranches
Arcybiskup Rouen
1236 - 1244
Poprzedni Mauritius Eudes Clement następujący
Inne funkcje
Funkcja religijna
Kapelan papieży Honoriusza III i Grzegorza IX
audytora w Kurii Rzymskiej
kanonika katedry Thérouanne
nuncjusza apostolskiego
Funkcja świecka
Profesor na Uniwersytecie Paryskim
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Pierre de Colmieu , Pietro da Collemezzo Pietro de Colmier lub Petrus de Collemedio (†25 maja 1253) Czy kardynał z XIII -tego  wieku .

Biografia

Pochodzenie

Wspomina się, że ojczystym regionem Piotra jest Kampania , termin podlegający interpretacji. Piotr urodził się w rodzinie szlacheckiej w Collemezzo i był kuzynem Odona de Frosinone, kardynała Albano i rycerza, zgodnie z dokumentem papieskim z 1250 roku . Mówi się również, że urodził się w pobliżu Colmier , ze starożytnej i szlacheckiej rodziny z Prowansji.

Jego kariera

Karierę rozpoczął jako kapelan papieża Honoriusza III, a następnie Grzegorza IX od 1217 do 1236 roku . Podczas gdy już w 1217 r. Uzyskał tytuł magistra , prawdopodobnie z Uniwersytetu Paryskiego, Pierre de Colmieu był auditorem w kurii rzymskiej . W następnym roku towarzyszy jako kapelan papieża Pandulfe  (in) , przyszłego biskupa Norwich , w poselstwie w Anglii. Papież Honoriusz III powierzył mu delikatne misje, zwłaszcza w Paryżu , gdzie mieszkał od 1220 do 1222 roku .

Profesor na Uniwersytecie Paryskim, odmówił wyboru na siedzibę Châlons w 1226 , w 1229 w Tours i Thérouanne . Do służby legata kardynała Romano Bonaventury wstąpił pod koniec 1229 roku, został jego przedstawicielem w poselstwie przeciwko albigensom. Był kanonikiem katedry w Thérouanne w 1229 roku i nuncjuszem apostolskim na południu Francji w 1230 roku . Bierze aktywny udział w podpisaniu pokoju12 kwietnia 1229między królem Francji Ludwikiem IX a hrabią Tuluzy Raymondem. Jest rektorem kolegiaty Notre-Dame de Saint-Omer of21 lutego 1230do grudnia 1236 .

Arcybiskup Rouen

Po śmierci arcybiskupa Rouen Maurice Guillaume de Dunelmo, archidiakon z Caux, Anglik, który był również mistrzem w Paryżu, został wybrany dnia30 marca 1235 r, ale odmawia przyjęcia stanowiska. Po apelu do Stolicy Apostolskiej i nowych wyborach w dniu4 kwietnia 1236, Grzegorz IX potwierdza arcybiskupa Rouen Pierre de Colmieu12 sierpnia 1236. Został poświęcony w katedrze w Rouen przez biskupa Avranches Guillaume de Saint-Mère-Église dnia9 sierpnia 1237 i tego samego dnia otrzymuje paliusz.

Chcąc uniknąć kłótni między arcybiskupstwem a Koroną o las Louviers , dokonano wymiany w 1239 roku na 106 akrów lasu Roumare .

Chciał przyłączyć się do Rzymu , ale był z innymi biskupami wziętymi do niewoli1 st May +1.241przez Enzio , nieślubnego syna cesarza Fryderyka II . Jego życie zostało uratowane na prośbę króla Francji Ludwika IX i został zwolniony w 1243 roku . W sierpniu / wrześniu 1243 r. Został wysłany z dwoma przyszłymi kardynałami przed cesarza, aby spróbować uzyskać rozejm w działaniach wojennych.

Kardynał d'Albano

Papież Innocenty IV mianował go kardynałem biskupem Albano podczas konsystorza z28 maja 1244. Prenumeruje bulle papieskie między23 stycznia 1245 i 11 czerwca 1252. Następnie Pierre regularnie mieszka w Lyonie . Kapituła w Rouen przechodzi do wyborów, w których pojawiają się postulaty dla Pierre'a de Colmieu w sprawie części kanonów i wybór Eudes, kanonu przez jego rówieśników. Innocenty IV odrzuca postulację, kardynałowie muszą trzymać się blisko papieża i przerywa wybór Eudes ze względów technicznych. Na ich miejsce wyznacza Eudes Clément . Mimo wszystko Pierre utrzymuje uprzywilejowane stosunki z Rouen. Pierre de Colmieu jest uznawany za powstanie w 1245 r. Kolegium katedry w Rouen, które poprzez przystąpienie do kardynała Albano nada swoje imię dworowi Albane. Brał udział w pierwszej radzie w Lyonie w 1245 roku . Jest legatem w Niemczech i Belgii , Apulii i Toskanii .

Zmarł w Asyżu dnia25 maja 1253po Mszy św. w kościele św. Franciszka z Asyżu . Jego ciało zostaje sprowadzone i pochowane w katedrze w Rouen .

Heraldyka

Jego ramiona są: pokrojone w złoto i lazur z pełzającą kozą Gules .

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Pascal MONTAUBIN „katedralnym rozdziały świeckie Normandii i papieskiego centralizacją XIII p wieku” w rozdziałach i sal Manche, działa na XXXI th Congress w Francji od 16 do 20 października 1996 , Caen, 1997, p.  270.
  2. Kardynałowie Świętego Kościoła Rzymskiego: Konsystorz 28 maja 1244 r.
  3. Vincent Tabbagh ( pref.  Hélène Millet), Fasti Ecclesiae Gallicanae 2 Diecezja Rouen: Prozopograficzny katalog biskupów, dygnitarzy i kanonów diecezji Francji od 1200 do 1500 , Turnhout, Brepols ,1998, 447  s. ( ISBN  2-503-50638-0 ) , str.  84-86
  4. Mary Casset biskupów do pól: zamki i dwory Norman biskupów w średniowieczu XI e -XV th stulecia , publikacje Rouen i Le Havre uniwersytetach, Prasy Universitaires de Caen , 2007, 543 stron, str.  267.
  5. François Lemoine i Jacques Tanguy , Rouen aux 100 bell towers: Słownik kościołów i kaplic w Rouen (przed 1789) , Rouen, PTC,2004, 200  pkt. ( ISBN  2-906258-84-9 , OCLC  496646300 , czytaj online ) , str.  21
  6. Jules Thieury, Herbarz arcybiskupów Rouen , Imprimerie de F. i A. Lecointe Frères, Rouen, 1864, str.  57

Powiązany artykuł