| Narodziny |
25 maja 1739 Bavilliers ( terytorium Belfort ) |
|---|---|
| Śmierć |
29 listopada 1828 Luxeuil ( Haute-Saône ) |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Oficer |
| Uzbrojony | kawaleria |
|---|---|
| Stopień wojskowy | Dywizja generalna |
| Stopień | Dywizja generalna |
| Nagrody | rycerz Saint-Louis |
| Archiwa prowadzone przez | Historyczna służba obronna (GR 3 YD 1310) |
Pierre Joseph de Ferrier du Chatelet , urodzony dnia25 maja 1739na zamku Bavilliers ( Territoire de Belfort ), zmarł dnia29 listopada 1828w Luxeuil ( Haute-Saône ) jest generałem rewolucji francuskiej .
Weszło ono usługę w 1754 roku w 1 st towarzystwie muszkieterów królewskich , został mianowany27 lutego 1757Podporucznik w pułku Bouillon , walczył z tym korpusem we wszystkich wojnach w Hanowerze od 1759 do 1762 roku .
Przechodzi kapitan 1 st lipiec 1766w legionie Soubise . Brał udział w Korsyki kampanii w 1768 - 1769 , odznaczył się w romans Ponte-Novo w dniach 8 i9 maja 1769i zasługuje na błyskotliwą akcję, cytowaną w biuletynie hrabiego Vaux .
Plik 27 czerwca 1770uzyskuje dyplom podpułkownika i jest zatrudniony w sztabie generała de Bourceta odpowiedzialnym za rozpoznawanie pozycji i granic Alzacji. W tym samym roku został przydzielony do ambasady w Wiedniu , gdzie minister wojny zlecił mu zbieranie informacji o służbie wojsk austriackich i pomoc na Śląsku w manewrach, jakie Fryderyk Wielki zlecił swoim żołnierzom. Wyjechał do Niemiec z baronem de Breteuil , ambasadorem Francji, i swoją misję spełnił w taki sposób, że zasłużył sobie na krzyż rycerski z Saint-Louis .
W 1777 r. Został pełnomocnikiem księcia Orleanu , obok Jego Królewskiej Mości Cesarzowej Apostolskiej Królowej Węgier i Czech , w celu poparcia roszczeń, jakie ten książę miał o sukcesji margrabiego badeńskiego . Chociaż jego troska w tej sprawie nie została uwieńczona sukcesem, dlatego pozostał związany z księciem Orleanu, jako sekretarz dowodzenia.
Został mianowany pułkownikiem April 8 , 1779, i został awansowany do stopnia generała brygady na21 września 1788. W 1791 r. Został zatrudniony w Loraine pod rozkazami generała Lucknera , a następnie w Armii Renu , gdzie wyróżnił się podczas ewakuacji z linii Wissemburga . W tym samym roku rozkazał wojskom wysłanym przez rząd do komtata Venaissina, aby przywrócić tam pokój.
Został mianowany znaczącą ogólną ON7 września 1792, i zatrudniony na tym stanowisku w armii Renu pod wodzą Kustyna , który od początku 1793 r. skarżył się, że nie wypełnił swego obowiązku w akcji.
W sierpniu 1793 roku został mianowany głównodowodzącym armii Mozeli . Jego wiek, ułomności i prawdopodobnie pewna nieufność do siebie zmusiły go w tym czasie do porzucenia kariery wojskowej. Przeszedł na emeryturę do Luxeuil , gdzie zmarł29 listopada 1828.