Pierre Aubert (polityk)

Pierre Aubert
Rysunek.
Pierre Aubert w 1978 roku.
Funkcje
88 th Federalna radny
1 st luty 1978 - 31 grudnia 1987
(9 lat i 11 miesięcy)
Wybór 7 grudnia 1977
Ponowna elekcja 5 grudnia 1979
7 grudnia 1983
Poprzednik Pierre Graber
Następca René Felber
Prezydent Konfederacji Szwajcarskiej
1 st styczeń 1987 - 31 grudnia 1987
(1 rok)
Ponowna elekcja 3 grudnia 1986
Poprzednik Alphons Egli
Następca Otto Stich
1 st styczeń 1983 - 31 grudnia 1983
(1 rok)
Wybór 8 grudnia 1982
Poprzednik Fritz Honegger
Następca Leon schlumpf
Szef Federalnego Departamentu Spraw Zagranicznych
1 st luty 1978 - 31 grudnia 1987
(9 lat i 11 miesięcy)
Poprzednik Pierre Graber
Następca René Felber
Doradca do Stanów
29 listopada 1971 - 31 grudnia 1977
( 16 lat, 1 miesiąc i 2 dni )
Legislatura 39 th ( 1971 r - 1975 r ),
40 th ( 1975 r - 1979 r )
Członek Wielkiej Rady kantonu Neuchâtel
Kwiecień 1961 - Marzec 1975
(13 lat i 11 miesięcy)
Legislatura 1961-1965
1965-1969
1969-1973
1973-1977
Biografia
Data urodzenia 3 marca 1927
Miejsce urodzenia La Chaux-de-Fonds ( Szwajcaria )
Pochodzenie Kanton Neuchâtel
Data śmierci 8 czerwca 2016 r
Miejsce śmierci Neuchâtel ( Szwajcaria )
Narodowość szwajcarski
Partia polityczna Szwajcarska Partia Socjalistyczna (PSS)
Ukończyć Uniwersytet Neuchâtel
Zawód Prawnik
Pierre Aubert (polityk)
Radni federalni Szwajcarii,
prezydenci Konfederacji Szwajcarskiej

Pierre Aubert , urodzony dnia3 marca 1927w La Chaux-de-Fonds i zmarł dalej8 czerwca 2016 rw Neuchâtel jest szwajcarskim politykiem , członkiem Partii Socjalistycznej . Był radnym federalnym od 1978 do 1987 i prezydentem Konfederacji w 1983 i 1987.

Edukacja i kariera

Pierre Aubert studiował prawo na Uniwersytecie w Neuchâtel , gdzie był członkiem sekcji Neuchâtel szwajcarskiego stowarzyszenia studentów Zofingue . Został prawnikiem w La Chaux-de-Fonds w 1952 roku i specjalizował się w prawie karnym . Z powodzeniem broni kilku spraw w sądzie przysięgłym.

Jego kariera polityczna rozpoczęła się wyborami do Rady Generalnej La Chaux-de-Fonds w 1960 roku, gdzie zasiadał do 1968 roku . W 1961 roku został wybrany do Wielkiej Rady kantonu Neuchâtel, w której zasiadał do 1975 roku . Przewodniczył Wielkiej Radzie w latach 1969/70. Został wybrany zastępcą do Rady Stanu w 1971 r. I ponownie wybrany w 1975 r.

Od 1974 do 1977 był jednym z dwunastu przedstawicieli Szwajcarii w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy . Jest członkiem Komisji ds. Politycznych, jest jej sprawozdawcą i zajmuje się w szczególności przyjęciem Portugalii do organizacji w Strasburgu.

Od 1971 do 1977 przewodniczył Radzie Uniwersytetu w Neuchâtel . Jest także wiceprzewodniczącym komitetu centralnego Stowarzyszenia Swiss-Israel.

Radny federalny

Pierre Aubert został wybrany do Rady Federalnej w dniu7 grudnia 1977. Odpowiada za Departament Polityczny, którego nazwa została zmieniona z Departamentu Spraw Zagranicznych od dnia1 st lutego 1978. Stara się prowadzić politykę zagraniczną opartą na aktywnej neutralności, tak jak robili to wcześniej Max Petitpierre i Pierre Graber .

Jest pierwszym urzędnikiem do spraw zagranicznych, który zdefiniował szwajcarską politykę w zakresie praw człowieka. Odwiedził Afrykę w 1979 roku i podpisał z prezydentem Nigerii oświadczenie potępiające apartheid , co spotkało się z krytyką ze strony środowisk nacjonalistycznych. Jest też pierwszym ministrem spraw zagranicznych do nawiązania oficjalnych stosunków z OWP i otrzymuje Farouk Kaddhoumi na14 lipca 1981w Bernie. W 1981 r. Przez sześć miesięcy przewodniczył Radzie Ministrów Rady Europy .

W 1983 r., Przewodząc Konfederacji , przyjął prezydenta Francji François Mitterranda . W 1985 roku ten ostatni udał się również do Auvernier, wioski, w której mieszkający tam Pierre Aubert zaprosił go z prywatną wizytą. Sam prezydent Francji pojechał samochodem z Les Verrières nad brzeg jeziora Neuchâtel, co wzbudziło zdumienie obecnych tu osobistości, w tym Rolanda Dumasa .

Pierre Aubert bezskutecznie broni członkostwa Szwajcarii w ONZ, które zostało odrzucone przez 76% wyborców w 1986 roku.

W 1987 roku ponownie był prezydentem Konfederacji Szwajcarskiej.

On umarł na 8 czerwca 2016 r w wieku 89 lat.

Nagrody

Rodzina

Pierre Aubert jest teściem ambasadora Armina Ritza i kuzynem eksperta konstytucyjnego Jean-François Auberta . Jego żona Annelise zmarła w 2006 roku.

Bibliografia

  1. Eric-André Klauser, „  Aubert, Pierre  ” , on Historical Dictionary of Switzerland ,4 lipca 2016 r(dostęp 19 stycznia 2021 )
  2. JMP, „  The Zofingiens neuchâtelois narażają się  ”, L'Express ,23 października 1998, s.  4 ( czytaj online )
  3. „  Portugalia wkrótce zostanie członkiem  ”, L'Impartial ,17 września 1976, s.  32 ( czytaj online )
  4. „  Wizyta pana Auberta w Nigerii  ”, L'Express ,18 stycznia 1979, s.  13 ( czytaj online )
  5. „  Republikanie wcale nie są zadowoleni z pana Pierre'a Auberta  ”, L'Express ,22 stycznia 1979, s.  9 ( czytaj online )
  6. „  Wywiady Kaddoumi-Aubert w Bernie: ważny czynnik OWP  ”, L'Express ,15 lipca 1981, s.  1, 13 ( czytaj online )
  7. „  Szwajcaria i OWP  ”, L'Impartial ,12 listopada 2004, s.  17 ( czytaj online )
  8. Alexandre Bardet, „  Wspomnienia w Neuchâtel  ”, L'Express ,9 stycznia 1996, s.  3 ( czytaj online )
  9. ATS , „  Były radny federalny Neuchâtel Pierre Aubert nie żyje  ”, Le Temps ,9 czerwca 2016 r( czytaj online , sprawdzono 9 czerwca 2016 r. )
  10. (es) Juan Carlos Moreno, „  Argentina condecora al ex ministro suizo Pierre Aubert  ” , na SWI swissinfo.ch ,3 października 2001(dostęp 19 stycznia 2021 )
  11. Stéphane Devaux, „  W wieku 80 lat Pierre Aubert jest dumny z otwarcia Szwajcarii  ”, L'Express ,3 marca 2007, s.  3 ( czytaj online )
  12. Vincent Costet, „  Duża rodzina pogrąża się w żałobie  ”, L'Express ,14 czerwca 2016 r, s.  5 ( czytaj online )
  1. Departament Polityczny do31 grudnia 1978.

Linki zewnętrzne