Pier Leone Ghezzi

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym włoskiego malarza .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Pier Leone Ghezzi Obraz w Infoboksie. Autoportret , 1702, obraz olejny na płótnie , 31 26,5 cm , Muzeum Uffizi .
Narodziny 28 czerwca 1674 r
Rzym
Śmierć 5 marca 1755 lub 6 marca 1755
Rzym
Zajęcia Karykaturzysta , malarz , grafik , muzyk , pisarz
Miejsca pracy Rzym (1695-1755) , Florencja (1711)

Pier Leone Ghezzi ( Rzym , 1674 - Rzym , 1755 ) jest malarzem i rysownikiem włoski z XVIII -tego  wieku , aktywnych w Rzymie .

Biografia

Syn malarza Giuseppe Ghezzi , Pier Leone Ghezzi wychowywał się w rzymskich kręgach artystycznych i podejmował różne działania związane ze sztuką.

Członek Accademia di San Luca od 1706 , był protegowanym papieża Klemensa XI, aw 1706 został oficjalnym malarzem Izby Apostolskiej .

Był zięciem Carlo Maratty .

Pier Leone Ghezzi namalował freski na Villa Falconieri w Frascati i malowidła na tematy religijne do kościołów w Rzymie, ale jest najlepiej znany ze swojej karykatury , rysunki zaczerpnięte z życia różnych znaków (prałatów, artystów, szlachta, zagranicznych gości, etc) z które wyolbrzymiał pewne cechy fizyczne, pewne postawy itp.

Arthur Pond spopularyzował swoje karykatury w Londynie, rozprowadzając je z powodzeniem jako odbitki. W 1766 roku, rytownik i dyrektor galerii malarstwa pałacu Sanssouci w Poczdamie , Matthias OESTERREICH , opublikował zbiór rycin po karykatur Ghezzi: Raccolta de Vari disegni dell cavalliero Pietro Leone Ghezzi Romano ... naciąć w Rame da Matteo Œsterreich, Hambourghese („Zbiór różnych rysunków rycerza Pierre'a Léona Ghezziego z Rzymu, grawerowanych w miedzi przez Matthieu Œsterreicha z Hamburga”).

Linki wewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Kolekcja autoportretów z Muzeum Uffizi , (it) Wolfram Prinz (et aut.), „La collezione di autoritratti: Catalogo generale” , w Gallerie degli Uffizi, Gli Uffizi , Florencja, Centro Di,1980( 1 st  ed. 1979), 1211  , str. ( ISBN  88-7038-021-1 ) , s.  883.
  2. , Poczdam, 1766, 44 nn., In-folio Czytaj online .

Linki zewnętrzne