Filon z Carpasia

Filon był biskupem miasta Carpasia, na wyspie Cypr w końcu IV -go  wieku. Jest świętym czczonym przez Kościół grecki dnia24 stycznia.

Elementy biograficzne

Czytamy o jego konsekracji biskupiej w Żywocie Epifanes z Salaminy przez jego uczniów Jana Saracena i biskupa Polibiusza Rhinocorura (§ 84): „Wśród mówców był pewien urzędnik imieniem Filon. Święty. W mieście Carpasia na tronie musiał zasiąść biskup. Filon był diakonem . Po objawieniu od Boga Epifanes wyświęcił go na biskupa na tronie miasta i w Kościele Karpazji. Ponieważ Epifaniusz miał wyjechać i zamieszkać w Rzymie, posłał po biskupa Filona i przekazał mu władzę nad Kościołem w Konstancji, aby w razie potrzeby duchownych mógł ich wyświęcać ”. Epifaniusz sam mówi o cypryjski biskup Filona w liście do Jana Jerozolimskiego (zachowane w przekładzie łacińskim wśród tych z Saint Jerome , No.51 dnia około 394 ): „A ja skłoniły biskupa Philo, błogosławionej pamięci, a święty mężu Theoprepos, aby wyświęcać kapłanów i zaspokajać potrzeby Kościoła Chrystusowego w sąsiadujących z nimi Kościołach Cypru, ale wydawało się, że należą do mojej diecezji, ponieważ jest bardzo duża ”.

Cypryjski mnich o imieniu Acace ( Akakios ) zebrał w 1733 roku teksty liturgiczne odnoszące się do świętych Karpatii; Filon zastosowałby, w obronie ortodoksji i eliminacji kultów pogańskich , intensywną działalność duszpasterską, której towarzyszyło wiele cudów; martwy w Carpasia, podobno został pochowany w swoim kościele.

Nazwa Carpasia / Karpasia dawniej mylona z wyspy Karpathos  : w Souda , jest to kwestia „Φίλων Καρπάθιος” (zamiast „Καρπάσιος”).

Grafika

Zachowujemy od Filona z Karpazji Komentarz do Pieśni nad pieśniami , skierowany do księdza Eustacjusza i diakona Euzebiusza, oraz list do pewnego Eucarpiosa (o spornej autentyczności) poświęcony ascezie i życiu pustelniczym.

Komentarz Song of Songs , ma starożytną łacińską tłumaczenie sięga VI th  wieku, ze względu na Epifaniusz scholasticus , współpracownik Cassiodorus (który sam nadana oryginał Epifaniusz z Salaminy ) i utrzymane w nowoczesnym rękopis, że latynus Vaticanus 5704 , który pochodziłby z biblioteki Vivarium . Jednak tekst grecki, który do nas dotarł, jest krótszy: ogólnie przyjmuje się, że nie chodzi o to, że Epifanes Scholasticus dodał rozwój, ale że nasz tekst grecki jest w rzeczywistości streszczeniem lub kompilacją fragmentów. Z drugiej strony tłumaczenie jest czasami całkiem darmowe. Cytaty biblijne zostały zapożyczone przez Epifanesa z Vetus Latina .

Komentarz Filona z Carpasia miał szerokie rozpowszechnienie w świecie bizantyjskim. Świadczą o tym w szczególności liczne fragmenty, które można znaleźć w kanałach egzegetycznych  : czterdzieści osiem w przypadku Prokopa z Gazy , trzydzieści siedem w przypadku pseudo-Euzebiusza. W Christian Topography of Cosmas Indicopleustès cytowane są cztery fragmenty .

Łacińska wersja tekstu greckiego, autorstwa włoskiego hellenisty Stefano Salutato de Pescia , ukazała się w Paryżu już w 1537 r. (Później odtworzona w Bibliotheca Patrum ). Wersja Epifanesa Scholastic , który wydaje się być nieco rozproszone (tylko wiemy o VAT. Lat. 5704 jedna kopia The Paris. Lat. 3092 The XVII th  century), nie został wydrukowany w 1750 roku w Rzymie , przez Pier Francesco Foggini (pod imieniem Epifaniusz z Salaminy ). W 1772 r . Uczony prałat rzymski Michelangelo Giacomelli , arcybiskup tytularny Chalcedonu , wydał grecki tekst editio princeps z nowym łacińskim tłumaczeniem.

Wydania

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Carpasia (lub Karpasia) była portem położonym na półwyspie Karpas na północno-wschodnim Cyprze . W średniowieczu miejsce to zostało opuszczone na rzecz obecnego miasta Rizokarpaso (lub Dipkarpaz), oddalonego o trzy kilometry. Można zauważyć na dawnym miejscu ruin kaplicy Ayios Filon The X th  wieku.
  2. Fikcyjne przypisanie podane przez samą historię, ale to Życie pełne niespójności i legend jest z pewnością znacznie później.
  3. Epifanes z Salaminy udał się do Rzymu na naradę 382 . Według bardzo fantazyjnego Życia udaje się tam na wezwanie cesarzy Arkadiusza i Honoriusza , którzy podobno mieszkają w Rzymie i których siostra jest chora, a bratanek nie żyje. Epifaniusz leczy siostrę, wskrzesza siostrzeńca i chrzci dwóch cesarzy.
  4. K. Spyridakis, G. Papacharalambous, N. Klerides, A. i J. Stylianou (red.), „Οἱ ἅγιοι Καρπασίας Φίλων, Συνέσιος, Θύρσος, Φωτεινος, Σωζόμενος. Εἰσαγωγὴ καὶ κείμενον ἀκολουθιῶν καὶ συναξαρίων ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ χειρογράφου Ἀκακίου μοναχο του Κυναξαρίων ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ χειρογράφου Ἀκακίου μοναχο του Κυνααρίων ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ χειρογράφου Ἀκακίου μοναχο του Κυνααρίων ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ χειρογράφου Ἀκακίου μοναχο του Κυναναρίωο Wprowadzenie i tekst urzędów i synaksariuszy na podstawie rękopisu mnicha Acace of Cyprus (1733), z ikonami ”], Κυπριακαὶ Σπουδαί , t. 11, Nikozja , 1947.
  5. Pierre Courcelle , greckie litery w Zachodnim Makrobiusza do Cassiodorus , Paryżu, E. de Boccard 1948 ( 2 th ed.), P.  365. Cassiodorus deklaruje ( Inst. I, 5, 4), który chciał dołączyć do tego samego kodeksu dwie homilie z Orygenesa na Song of Songs w tłumaczeniu św Jerome , komentarzem Orygenesa w trzech książek przetłumaczonych przez Rufin d'Aquilée oraz tłumaczenie komentarza, który przypisuje Epifanesowi z Salaminy . Chociaż manuskrypt jest najwyraźniej poćwiartowany, a ostatni z trzech tekstów pojawia się dzisiaj sam, według Pierre'a Courcelle'a , dobrze by było, gdyby ten rękopis, w którym Epifaniusz Scholastyk napisał swoje tłumaczenie, zgodnie z przekładami Orygenesa .
  6. W rzeczywistości ten tekst, pomimo swojego tytułu, nie jest tak naprawdę tłumaczeniem, ale zawiera krótkie fragmenty Grzegorza Wielkiego .