Philippe Joseph Malbrancq | |
Narodziny |
4 stycznia 1750 Chocques ( Pas-de-Calais ) |
---|---|
Śmierć |
27 czerwca 1823(w 73) Lille ( północ ) |
Pochodzenie | Francuski |
Wierność |
Królestwo Francji Królestwo Pierwszej Republiki Francuskiej |
Uzbrojony | Piechota |
Stopień | generał brygady |
Lata służby | 1768 - 1814 |
Wyczyny broni | Bitwa o Vallettę |
Philippe Joseph Malbrancq pod swoim pełnym imieniem Philippe Joseph Malbrancq de Choques (również pisany Haquin), urodzony dnia4 stycznia 1750w Chocques ( Pas-de-Calais ), zmarł dnia27 czerwca 1823w Lille ( północ ) jest francuskim generałem i pisarzem rewolucji i imperium
Do służby wszedł w 1768 r. Jako żołnierz pułku Berry , w 1776 r. Został mianowany sierżantem, aw 1777 r. Został zwolniony. W 1780 r. Był żołnierzem pułku Gwardii Francuskiej , w 1786 r. Został ponownie odwołany, ale powrócił. do burmistrza hotelu.
Plik 20 lipca 1791to jest porucznik grenadier w 2 e batalionu ochotników z Paryża , on przechodzi kapitana8 listopada następnie, a 7 stycznia 1792Został mianowany ppłk naczelny 2 -go batalionu ochotników z Paryża. Od 1792 do 1794 r. Służył w Armii Północy .
Awansował do stopnia generała brygady na28 stycznia 1794, jest zatrudniony w oddziale generała Souhama i20 czerwcapo zwolnieniu go z obowiązków. Plik7 marca 1795wraca do działalności Armii Zachodniej , a13 czerwcanie jest to uwzględnione w reorganizacji sztabów. Plik5 października 1795wstąpił do armii wybrzeży Brześcia , potem minął1 st styczeń 1796do Armii Wybrzeża Oceanu . Został ranny podczas wojny Vendée i22 września 1797jest zreformowany. Odszedł w departamencie Północnej i został dowódcą 1 st kohorcie z 12 -tego legionu Gwardii Narodowej z tego działu.
Wróci do służby w dniu 8 sierpnia 1809, jako dowódca 2- ego legionu północnego w obronie Walcherena i Cadzanda i został przyjęty na emeryturę w 1810 roku.
Plik 23 listopada 1813Zajmuje głowę 1 st batalion 3 e pułku Antwerpii . Plik23 lutego 1814, nakazał ewakuację Gorkuma i brał udział w obronie 's- Hertogenbosch .
Zmarł w Lille dnia 27 czerwca 1823.
Generał Malbrancq jest autorem kilku sztuk:
Obserwacje te zostały przedstawione przez Malbrancq, naczelny 2 -go batalionu w Paryżu, podczas promocji Pierre-Guillaume Gratien , drugiego wodza, do stopnia generała brygady . MALBRANCQ wierzył, że jego podwładny został powołany w jego miejsce, z jego tytuł dowódcy 2 -go batalionu Paryża, a na jego niekorzyść. Chcieli mianować Gratiena, który został utrzymany, ale postanowiono podnieść Malbrancq do rangi, gdy tylko pozwolą na to okoliczności.
„Odbyłem wspaniały odwrót w batalionie podczas pierwszej afery z Mons . Tego dnia przywiozłem kawałek 8, porzucony wraz z bębnami z Quiévrain do Valenciennes .
Dowodziłam moim batalionem w aferze 20 pod Sainte-Meneh.
Gdybym sam dowodził swoim batalionem w sprawie Jemmapes, a także w sprawie Liège
, dowodziłbym sześcioma batalionami podczas oblężenia Maastricht . Kiedy oblężenie zostało zniesione, uratowałem kilka kawałków oblężenia, bomb i kul armatnich.
Opóźnionymi rozkazami wykonałem kontrmarsz na 6 batalionów, aby nie zostać przeciętym przez wroga, aby udać się na wyżyny Visé. Podczas tego niefortunnego odwrotu rozkazałem mojemu batalionowi odblokować nas między Liège a Sint-Truiden .
Dowodziłem moim batalionem w nieustraszonej sprawie Tienen .
Podczas zdrady Dumourieza oddałem jednego z pierwszych z moim batalionem pod flagami Republiki.
Dowodziłem moim batalionem podczas kilku rzeczywistych i symulowanych ataków na Millonfosse pod Saint-Amand-les-Eaux . Dowodziłem sam jako tymczasowy dowódca w Marchiennes , Saint-Amand i Lallaing , placówce Douai .
Ja sam dowodziłem swoim batalionem w małej firmie w opactwie Anchin , gdzie wziąłem do niewoli majora i ośmiu Prusaków, zabiłem lub zraniłem kilku innych.
Dowodziłem trzema batalionami w energicznych interesach Linselles oraz w małej firmie w Roubaix . Dowodziłem placówką Blatona i wielokrotnie odpychałem wroga.
Właśnie dowodziłem moim batalionem w ostatniej sprawie Menina , w której niestety straciłem 200 republikanów, aby promować zdobycie dużej ilości dział. "