Philippe Bruneau (archeolog)

Philippe Bruneau Biografia

Narodziny	25 października 1931
Śmierć	16 maja 2001
Zajęcia	Filolog , językoznawca , archeolog , historyk

Inne informacje

Archiwa prowadzone przez	Narodowy Instytut Historii Sztuki (Archiwa 167)

Philippe Bruneau , urodzony dnia25 października 1931 i martwe 16 maja 2001, jest archeologiem hellenistycznym, specjalizującym się w badaniach nad Delos , religią i mozaiką . Profesor archeologii greckiej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne , posługuje się teorią mediacji w swoim nauczaniu i badaniach, odnawiając w ten sposób podstawy epistemologiczne dyscypliny, której zastosowanie rozciąga się na wszystkie okresy i obszary historyczne.

Biografia

Philippe Bruneau , Associate of Classics, pracuje na wyspie Delos jako członek French School of Athens (EFA) w ramach swojego  cyklu doktoranckiego 3 e ( Lamps Delos , 1964), a następnie doktoratu stanu ( Badania nad kultami) of Delos w czasach hellenistycznych i cesarskich , 1970) i ​​publikuje Przewodnik archeologiczny (we współpracy z Jeanem Ducatem). Po pełnieniu funkcji sekretarza generalnego EFA (1964-1968), kontynuował karierę jako profesor historii sztuki starożytnej na Uniwersytecie Rennes II , a następnie jako kierownik katedry archeologii greckiej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne. od 1975 r. Oprócz nauczania i badań archeologii greckiej, Philippe Bruneau prowadzi, wraz z Pierre-Yves Balut , wykładowcą na Uniwersytecie Paris-Sorbonne, wykład „Archeologii współczesnej i współczesnej na Sorbonie Paryża w latach 1977-2000”.

Jego intelektualna ciekawość, która od początku napędza go do kwestionowania postulatów nauki lub zawodu, została w istocie wzbogacona decydującym spotkaniem z Jeanem Gagnepainem , profesorem językoznawstwa na Uniwersytecie Rennes II, który rozwinął humanistykę z antropologii klinicznej (zwaną też mediacją Teoria ).

Wraz z Pierre-Yvesem Balutem Philippe Bruneau dąży do zastosowania teorii mediacji do racjonalnego mechanizmu techniki („ars” w łacińskim znaczeniu tego terminu) i bada jej związek z innymi rodzajami racjonalności w tym, co jest zdefiniowane. "Artystyczny". Dzięki tym podstawom teoretycznym jego refleksja prowadzi go do postawienia przedmiotu specyficznego dla archeologii, jasno określonych celów i metody opartej na samej strukturze rozumu, umożliwiającej epistemologiczne ujęcie wszystkich nauk humanistycznych, a zwłaszcza ich relacji do archeologia ogólna. Obszary zastosowań są niezwykle zróżnicowane, ponieważ model prowadzi w szczególności do nie ograniczania się do podziałów geochronologicznych (archeologia prehistorii , starożytności , średniowiecza , epoki nowożytnej i współczesnej; archeologia indiańska, chińska itp.) I wykraczać poza nieprzewidziane okoliczności zawodu (miejsce wykopów , restauracji itp.).

Współzałożyciel i dyrektor czasopisma Ramage, publikuje i koordynuje liczne artykuły, stosując mediacyjne rozumowanie do swoich ulubionych tematów (dom Delienne, archeologia katolicyzmu itp.) Lub opracowując uwagi dotyczące konkretnego zagadnienia teoretycznego. ( Portret , odzież , wizerunek, literatura i archeologia …). Jego specjalizacja dostarczyła mu wielu tematów (jak np. Kwestia portretów na starożytnych mozaikach ), które kontynuował przez całą swoją karierę (w szczególności Deliaca ). Jego rozwój intelektualny osiągnął punkt kulminacyjny w 1997 roku, kiedy ukazało się wydanie Artistics and Archaeology . Centrum Archeologii Ogólnej pozostaje wierne myśli Philippe'a Bruneau.

Wybrana bibliografia (w porządku chronologicznym)

Książki

• Badania archeologiczne Delos , XXVI, Lampy. Paryż, 1965. 190 str.
• Guide to Délos (w coll. With J. Ducat), Paryż, 1965.180 s. - 3 e  wydanie skonsolidowane i rozszerzone, 1983. 280 str.
• Eksploracja archeologiczna Délos , XXVII, L'Ilot de la maison des comédiens, reżyseria i pismo s.  1-150 (w zestawieniu z Cl. Vatin), 239-265 i 421-427. Paryż, 1970.
• Badania kultów Delosa w czasach hellenistycznych i imperialnych (BEFAR, 217), Paryż, 1970. 694 s.
• Badania archeologiczne Delos , XXIX, Mozaiki. Paryż, 1972. 332 s.
• Mozaiki z Délos , Paryż, 1972; edycje. Angielski, 1974. 40 str.
• Sanktuarium i kult egipskich bóstw w Eretrii (EPRO, 45), Leiden, 1975. 144 str.
• Antyczna mozaika , Paryż 1987. 168 s.
• Artystyczna i archeologia. I (w zbior. Z P.-Y. Balut), Paryż, 1989. 136 str. - Poprawione wznowienie tomu I i tomu II, Paryż, 1997, 389 str.
• „Rzeźba grecka” w Rzeźba, starożytność , s.  11-113 . Genewa, 1991.
• Studia archeologii greckiej , wybór tekstów Perrota i Collignona, ze wstępem na temat „Archeologii greckiej na Sorbonie od 1876 do 1914 roku”. Paryż, 1993. 276 str.
• Balzac [przewodnik archeologiczny po Francji] , Paryż 1997, 280 s.
• Eksploracja archeologiczna Delos , XL, The Altar of Horns i jego placu. Paryż, 2001.
• Remarks on Greek Art , University Publishing of Dijon, Dijon, 2017 (książka pod redakcją Pierre-Yves Balut i Hélène Brun-Kyriakidis).

Artykuły

• „Isis Pelagia in Delos”, BCH, 85 (1961), s.  435-446 .
• „Ganimedes i orzeł: obrazy, karykatury i parodie zwierząt”, BCH, 86 (1962), s.  193-228 .
• „Antyczne ilustracje koguta i osła Luciena”, BCH, 89 (1965), s.  349-357 .
• „Hellenistic Huiliers” (w zestawieniu z A. Bovonem), BCH, 90 (1966), s.  131-143 .
• „Lycurgus and Ambrosia on a new mosaic from Delos” (w coll. With Cl. Vatin), BCH, 90 (1966), s.  391-427 .
• „Perspektywy (…) mozaiki grecko-rzymskiej”, REG, 79 (1966), s.  704-726 .
• „Przyczynek do historii miejskiej Delos w czasach hellenistycznych i imperialnych”, BCH, 92 (1968), s.  633-709 .
• „Nowa mozaika deliańska na temat mitologiczny” (w coll. With G. Siebert), BCH, 93 (1969), s.  261-307 .
• „Documents on the Purple Industry”, BCH, 93 (1969), s.  759-791 .
• „Marmurowe wieszaki w Delos” (w kol. Z Chr. Llinasem), dodatek do Archaeological Exploration of Delos, XXVIII, Le Gymnase, s.  139-166 .
• „Tombs of Argos”, BCH, 94 (1970), s.  437-531 .
• „Lampy korynckie”, BCH, 95 (1971), s.  437-501 .
• „Dzielnica Inopos i założenie Sarapieion A w 'miejscu pełnym śmieci'”, BCH Suppl. I (1973), s.  111-136 .
• - Czy są posągi Isis Pelagia? », BCH, 98 (1974), str.  333-381 .
• „Tekstowe źródła i pozostałości materialne, refleksja nad interpretacją archeologiczną”, helleńskie mikstury [zaproponowane G. Daux] (1974), s.  33-42 .
• "Deliaca" [ n o  1-15] BCH, 99 (1975), str.  267-311 .
• „Sytuacja metodologiczna w historii sztuki antycznej”, L'Antiquité classique, 44 (1975), s.  425-487 .
• „Kiedy Grecja wynalazła mozaikę”, Les dossiers de l'Archéologie n o  15, March-Kwiecień 1976, s.  16-25 .
• „Ceramika grobów hellenistycznych [Médéon]”, Médéon de Phocis, V (Paryż, 1976), s.  33-93 .
• „Corinthian Lamps II”, BCH, 101 (1977), s.  249-295 .
• „Klasyczna i hellenistyczna mozaika grecka”, Archeologia (Warszawa), 27 (1976), s.  12-42 .
• „Kulty powstania posejdoniastów Berytos w Delos”, Mélanges Vermaseren (1978), s.  160-190 .
• "Deliaca II" [ n o  16-29] BCH, 102 (1978), str.  109-171 .
• "Deliaca III" [ n o  30-34] BCH, 103 (1979), str.  83-107 .
• „Archeologia nowoczesnego i współczesnego świata” na Uniwersytecie Paris-Sorbonne”, archeologii przemysłowej we Francji, n o  4,Marzec 1979, s.  2-5 .
• „Mozaika w Grecji w epoce cesarstwa”, AufstiegundNiedergang der röm. Welt, 12.2 Künste (1981), str.  321-345 .
• „Arès Borghese i Arès d'Alcamène czyli opinia i rozumowanie”, Mélanges Delvoye (1982), s.  177-199 .
• „The„ Israelites of Delos ”and Delian Jewry”, BCH, 106 (1982), s.  465-504 .
• „Positions” (w coll. With P.-Y. Balut), RAMAGE (Review of modern archeology and general archeology), 1 (1982), s.  3-33 .
• „Portret”, RAMAGE, 1 (1982), s.  71-93 .
• „Odzież”, RAMAGE, 2 (1983), s.  139-173 .
• „Balzac and archeology”, L'Année balzacienne, 1983, s.  15-50 .
• „Pressoirs Déliens” (w coll. With Ph. Fraisse), BCH, 108 (1984), str.  713-730 .
• „Archeologia Rzeczypospolitej i katolicyzmu we Francji w XIX TH i na początku XX th  century”, rozciąganie, 3 (1984 do 1985), s.  13-47 .
• „Historia archeologii: paliki, przedmiot, metoda”, RAMAGE, 3 (1984-85), s.  129-162 .
• „Archeologia wagary. Archeologia krajobrazu ”, RAMAGE, 3 (1984-85), s.  231-242 .
• „Czy starożytni mozaicyści mieli modele książek? », Revue arch., 1984, s.  241-272 .
• „Rysy o katolicyzmu archeologii we Francji w XIX TH i XX TH wieku” rozciąganie, 4 (1986), str.  127-149 .
• „Z obrazu”, RAMAGE, 4 (1986), s.  249-295 .
• „Theory of mediiation and archeology” (w zbior. Z P.-Y. Balut), Tétralogiques, 3 (1986), s.  159-189 .
• „Diagnoza medyczna i diagnoza archeologiczna” (w zbior. Z M. Bourel, członkiem Akademii Medycznej), RAMAGE, 5 (1987), s. 1.  11-26 .
• „Osiem propozycji stylu”, RAMAGE, 5 (1987), s.  87-106
• „Obudowa dla zwierząt”, RAMAGE, 5 (1987), str.  163-186 .
• „Nowoczesna i współczesna epigrafika”, RAMAGE, 6 (1988), s.  13-39 .
• „Co to jest kościół? », RAMAGE, 9 (1991), str.  49-84 .
• „Muzyka i archeologia muzyczna” (w zbior. Z J.-L. Planchetem), RAMAGE, 10 (1992), s.  29-54 .
• „Stan archeologiczny śladu”, RAMAGE, 10 (1992), s.  85-91 .
• „Archeologia i literatura”, RAMAGE, 11 (1993), s.  55-91
• „Ołtarz rogowy w Delos”, Materiały Akademii Inskrypcji i Literatury, (styczeń-Marzec 1995), s.  321-339 .
• „Dom Delienne”, RAMAGE, 12 (1995), s.  77-118 .
• „Że istnieje tylko sztuka abstrakcyjna: realizm w rzeźbie greckiej”, TOPOI, 5 (1995), s.  5-61 .
• „Hellenization through art”, RAMAGE, 13 (1996-1998), s.  17-34 .
• „Historia technik, ergologia, archeologia”, Techniques and societies in the Mediterranean, Hommage à Marie-Claire Amouretti, (2001), s.  29-38 .
• „Wymiana sztuki”, RAMAGE, 14 (2000-01), s.  123-132 .

Uwagi i odniesienia

1. CV Pierre'a Yvesa Baluta na stronie Centre Chastel: http://www.centrechastel.paris-sorbonne.fr/membres/pierre-yves-balut/
2. Bibliografia Jeana Gagnepaina: http://www.sites.univ-rennes2.fr/las/lirl/pages/niveau1/publitdm.html
3. Prezentacja recenzji na stronie PUPS: http://pups.paris-sorbonne.fr/catalogue/collections/ramage
4. Prezentacja książki na stronie Uniwersytetu Rennes 2: http://www.sites.univ-rennes2.fr/las/lirl/livres/bruneau.html
5. Prezentacja Centrum Archeologii Ogólnej: http://anthropologiedelart.org/centrage/

Linki zewnętrzne

• Strona poświęcona antropologii sztuki
• Biografia Philippe'a Bruneau
• Biografia Philippe'a Bruneau w Revue archeologique , 2002
• Jean Gagnepain Institute