Ambasador |
---|
Narodziny |
25 lutego 1920 r Brooklyn |
---|---|
Śmierć |
25 maja 1992(w wieku 72 lat) Puligny-Montrachet |
Pogrzeb | Cmentarz Narodowy Golden Gate |
Narodowość | amerykański |
Dom | Belmont |
Trening |
University of California, Berkeley University of Idaho New Utrecht High School ( w ) |
Czynność | Dyplomata |
Pracował dla | University of Michigan |
---|---|
Różnica | Prezydencki Medal Wolności |
Philip Charles Habib ( luty 25 , 1920 -25 maja 1992) to amerykański dyplomata libańskiego pochodzenia, znany z pracy w Wietnamie i na Bliskim Wschodzie . New York Times opisał go jako „wybitnego dyplomaty zawodowego swojego pokolenia w Stanach Zjednoczonych.”
Ambasador w Seulu podczas dyktatury Park Chung-hee , odegrał kluczową rolę w uratowaniu życia Kim Dae-junga , porwanego w sierpniu 1973 roku w Tokio , działając w tym celu z własnej inicjatywy, sprzeciwiając się rządowi Nixona .
Następnie został pierwszym zastępcą i zastępcą sekretarza stanu ds. Politycznych Henry'ego Kissingera , występując jako orędownik na posiedzeniu3 sierpnia 1976linia frontalnej krytyki wobec dyktatur Południowego Stożka ( Pinochet , Videla , Stroessner itp.) w celu zniechęcenia ich do realizacji „fazy 3” Operacji Condor , czyli operacji zabójstw popełnionych za granicą. W ten sposób sprzeciwił się bardziej umiarkowanej linii bronionej przez Harry'ego Schlaudemanna , zastępcę sekretarza stanu ds. Międzyamerykańskich i jego zastępcę Williama Luersa , którzy opowiadali się po prostu za ostrzeżeniem junt wojskowych, że są świadomi planów zamachu. Linia Schlaudemanna przeważyła nad Habiba i21 września 1976, były minister Allende , Orlando Letelier , został zamordowany przez chilijską DINA w Waszyngtonie.
W 2006 roku Habib był jednym z czterech amerykańskich dyplomatów, którzy pojawili się na znaczku pocztowym Stanów Zjednoczonych.