Latarnia morska na wyspach Sanguinaires

Latarnia morska na wyspach Sanguinaires Obraz w Infobox. Latarnia morska na wyspach Sanguinaires. Lokalizacja
Informacje kontaktowe 41 ° 52 ′ 43 ″ N, 8 ° 35 ′ 39 ″ E
Adres Ajaccio , Corse-du-Sud Francja
 
Historia
Budowa 1844
Automatyzacja tak
Dziedzictwo Wymienione w spisie ogólnym
Ostrożny Nie
goście Nie
Architektura
Wysokość 18,5 m
Podniesienie 98 m
Ekwipunek
latarnia Żarówka halogenowa 180  W.
Zakres 24 mil (44  km )
Światła biała z 3 zgrupowanymi błyskami / 15 s
Identyfikatory
ARLHS COR003
Admiralicja E0902
NGA 113-8036
Lokalizacja na mapie Francji
zobacz na mapie Francji Czerwony pog.svg
Lokalizacja na mapie Korsyki
zobacz na mapie Korsyki Czerwony pog.svg

Latarni Wyspy Sanguinaires lub latarni Zatoki Ajaccio , jest latarnia morska , która dominuje najwyższy punkt Grande Sanguinaire głównym wyspa z Sanguinaires archipelagu . To jest 18  km na zachód od Ajaccio . Wyznacza południowo-zachodnie wybrzeże Korsyki i wejście do Zatoki Ajaccio.

Historyczny

Program oświetlenia Korsyki nie był badany w 1825 roku przez Augustina Fresnela . W 1838 roku podjęto decyzję o postawieniu pięciu znakomitych latarni morskich, aby „otoczyć” wyspę. Latarnia morska Sanguinaires była pierwszą zbudowaną; po nim następuje Pertusato , niedaleko Bonifacio . Uruchomione wStyczeń 1870, latarnia podąża za zapalonym ogniem Grudzień 1844. Trzy inne latarnie morskie podążają za Korsyką: Chiappa na południowym wschodzie wyspy ( Porto-Vecchio ), Revellata na północnym zachodzie ( Calvi ) i Giraglia na dalekiej północy (na przylądku Korsyka ).

Opis

Latarnia morska składa się z kwadratowej wieży z gładkiej cegły, skupionej na prostokątnym budynku o średniowiecznym wyglądzie - Viollet-le-Duc , poprzez liczne renowacje w okresie Drugiego Cesarstwa , prawdopodobnie przyczyniło się do spopularyzowania tego stylu. Latarnia została zautomatyzowana w 1984 roku, a jej osłona została usunięta w następnym roku.

Latarnia morska w sztuce

W 2019 roku Urząd Pocztowy wydał książeczkę składającą się z dwunastu znaczków trwałych, zatytułowaną „Zabytki naszych wybrzeży, w tym latarnia morska Sanguinaires.

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Typografia odpowiadająca nazwie opisowej.

Bibliografia

  1. René Gast ( fot.  Jean Guichard), Wszystkie latarnie morskie Francji , Rennes, Éditions Ouest-France ,2010, 144  str. ( ISBN  978-2-7373-4681-1 ) , str. 137.
  2. "  Broszura z 12 znaczkami - Zabytki naszych wybrzeży 2019 - List priorytetowy  " , na laposte.fr (dostęp 3 lutego 2021 r. )

Zobacz też

Literatura

  • Alphonse Daudet , „The lighthouse of the Sanguinaires” , w „ Letters from my mill” , Paryż, Librairie générale française, wyd.  „The Pocket Book / Classics”,1994, 236  str. ( ISBN  978-2-253-00525-4 ) , str.  68-74 - Siódma relacja z listów z mojego młyna .

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne