Park Ludowy

Park Ludowy Obraz w Infobox. Park Ludowy, Berkeley. Geografia
Kraj  Stany Zjednoczone
Informacje kontaktowe 37 ° 51 ′ 56 ″ N, 122 ° 15 ′ 25 ″ W.
Operacja
Status Park
Historia
Ważne wydarżenie Krwawy czwartek

Park Ludowy , lub Park Ludowy w języku francuskim , to park położony w Berkeley , w Kalifornii , tuż przy Telegraph Avenue, graniczy z Haste ulic i Bowditcha i sposób Dwight, w pobliżu University of California, Berkeley . Park powstał w okresie radykalnego aktywizmu politycznego pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku .

Southside było miejscem wielkiej konfrontacji między demonstrantami a policją Maj 1969. Malowidło ścienne w pobliżu parku, namalowane przez artystę O'Brien Thiele i prawnika-artystę Oshę Neumanna z Berkeley, przedstawia zastrzelenie Jamesa Rectora, ucznia, który zmarł na skutek ran postrzałowych policji15 maja 1969.

Chociaż grunt jest prawnie własnością Uniwersytetu Kalifornijskiego, Park Ludowy działa od wczesnych lat siedemdziesiątych XX wieku jako bezpłatny park publiczny . Chociaż otwarte dla wszystkich, służy ono głównie jako schronisko dzienne dla dużej populacji bezdomnych w Berkeley, która jest karmiona przez stowarzyszenie East Bay Food Not Bombs ( Aliments de l'Est de la Baie, Pas de Bombes ). Sąsiedzi i osoby próbujące skorzystać z rekreacyjnego parku zdarzają się czasem w konfliktach z bezdomnymi.

Początek historii przed majem 1969

W 1956 roku Regenci Uniwersytetu Kalifornijskiego przeznaczyli 2,8 akrów (?) Ziemi pod budownictwo mieszkaniowe, na przyszły rozwój mieszkań studenckich, parkingów i biur w ramach planu rozwoju Nowego Jorku na długi okres trwania uniwersytetu. Brakowało wówczas środków publicznych na zakup gruntu, a plan został wstrzymany do czasuCzerwiec 1967, kiedy uniwersytet otrzymał 1,3 miliona dolarów na nabycie gruntu w drodze wywłaszczenia dla interesu publicznego . Celem krótkoterminowym było stworzenie boisk sportowych, akademików, pozostając celem długoterminowym.

Przyjechały buldożery Luty 1968i zaczął burzyć domy. Ale uniwersytetowi zabrakło funduszy na rozwój, pozostawiając ziemię na 14 miesięcy częściowo zaśmieconą gruzem rozbiórkowym i gruzem. Błotniste miejsce stało się wysypiskiem wraku samochodu.

Plik 13 kwietnia 1969lokalni handlowcy i mieszkańcy spotkali się, aby omówić możliwe zastosowania opuszczonego miejsca. W tym czasie aktywistka studencka Wendy Schlesinger i Michael Delacour (były pracownik firmy obronnej, który został działaczem antywojennym) przywiązali się do miejsca, w którym służyli jako miejsce sekretnych romantycznych spotkań. Przedstawili plan przekształcenia terenu uniwersytetu w park publiczny. Plan ten został zatwierdzony przez uczestników, ale nie przez uczelnię. Stew Albert , współzałożyciel Yippie Party, zgodził się napisać artykuł dla lokalnej gazety kontrkulturowej Berkeley Barb na temat parku, szczególnie po to, by wezwać pomoc lokalnych mieszkańców.

Michael Delacour powiedział: „Chcieliśmy mieć przestrzeń do swobodnego przemawiania, która nie byłaby kontrolowana tak jak Place Sproul [plac przy południowym wejściu do UC Berkeley]. Stworzyłoby to kolejne miejsce do organizowania, inne miejsce do gromadzenia się. Park był drugorzędny. Mikrofon Free Speech uniwersytetu był otwarty dla wszystkich studentów, bez rzeczywistych ograniczeń dotyczących mowy. W budowę parku zaangażowało się wiele tych samych osób i polityków, którzy w 1964 roku byli związani z ruchem na rzecz wolności słowa .

Plik 18 kwietnia 1969Artykuł Alberta ukazał się w Berkeley Barb , aw niedzielę20 kwietniana miejsce przybyło ponad 100 osób, aby rozpocząć budowę parku. Lokalny architekt krajobrazu Jon Lire i wielu innych wnieśli drzewa, kwiaty, krzewy i trawę, które były karmione bezpłatnie podczas tworzenia parku przez społeczność. Ostatecznie udział wzięło około 1000 osób, z których większość przekazała pieniądze i materiały. Większość parku została ukończona w połowie maja.

Frank Bardacke, uczestnik prac nad rozwojem parku, powiedział w filmie dokumentalnym zatytułowanym Berkeley in the Sixties (Berkeley w latach 60.): „Grupa ludzi przywłaszczyła sobie ziemię należącą do Uniwersytetu Kalifornijskiego, która została wykorzystana jako parking, aby ją przekształcić. w parku, a potem oświadczył: Używamy tej ziemi lepiej niż wy i dlatego należy ona do nas. "

Plik 28 kwietnia 1969Wicekanclerz Berkeley, Earl cheit opublikował plany budowy boiska sportowego na miejscu. Plan ten był sprzeczny z proponowanymi przez bojowników planami Parku Ludowego. Jednak Cheit powiedział, że nie podejmie żadnej decyzji bez powiadomienia budowniczych parku.

Dwa dni później 30 kwietniaCheit przeznaczył ponad jedną czwartą działki na budowniczych parków.

Plik 6 maja, Kanclerz Heyns spotkała się z członkami Komitetu Parku Ludowym, przedstawiciele studentów i wykładowców Wydziału Wzornictwa Środowiska. Wyznaczał tej grupie trzytygodniowy termin na przygotowanie planu parku i powtórzył swoją obietnicę, że żadna budowa nie zostanie podjęta bez wcześniejszego ostrzeżenia.

Plik 13 majaKanclerz Roger W. Heyns poinformował w komunikacie prasowym, że uczelnia zamierza zamknąć fabułę i rozpocząć pracę.

„Krwawy czwartek”

Plik 15 maja 1969po demonstracji doszło do poważnych zamieszek między policją a demonstrantami w Parku Ludowym. Nazywa się „  Krwawy Czwartek  ” lub „  Krwawy Czwartek  ” w języku angielskim .

1970

Po pokojowym marszu na rzecz Parku Ludowego im 30 maja 1969uczelnia zdecydowała się zachować ogrodzenie z siatki drucianej o wysokości 2,4 metra i całodobową ochronę na miejscu. Plik20 czerwcaRegenci Uniwersytetu Kalifornijskiego głosowali za przekształceniem parku w boisko do piłki nożnej i parking.

W Marzec 1971Kiedy okazało się, że budowa parkingu i boiska piłkarskiego może się rozpocząć, odbyła się kolejna demonstracja na rzecz Parku Ludowego, w wyniku której doszło do 44 aresztowań.

W Maj 1972, wściekły tłum zerwał ogrodzenie otaczające Park Ludowy po tym, jak prezydent Richard Nixon ogłosił zamiar podkopania głównego portu Wietnamu Północnego. We wrześniu Rada Miejska Berkeley zagłosowała za wydzierżawieniem terenu parku uniwersytetowi. Społeczność Berkeley odbudowała park, głównie dzięki darowiznom robocizny i materiałów. W zarządzaniu parkiem podczas odbudowy uczestniczyły różne grupy lokalne.

W 1979 roku uniwersytet podjął próbę przekształcenia zachodniego krańca parku z bezpłatnego parkingu na zawsze bezpłatny parking zarezerwowany dla studentów i wykładowców. Na zachodnim krańcu parku znajdowała się (i pozostaje) scena Ludowa, stała scena, która właśnie została wzniesiona na skraju trawnika parkingu. Ukończony wiosną 1979 roku, został zaprojektowany i wymyślony przez użytkowników oraz zbudowany przez wolontariuszy ze społeczności. Działania te były koordynowane przez Radę Parku Ludowego, demokratyczną grupę zwolenników parku, oraz projekt Forum Ludowego Parku / Roślin Roślinnych. Użytkownicy i organizatorzy parku uważali, że głównym celem uniwersytetu w próbie przekształcenia parkingu było zniszczenie Sceny Ludowej w celu ograniczenia wolności słowa i muzyki, zarówno w parku, jak iw południowej części kampusu. cały. Powszechnie uważano również, że wyprawa na zachodni kraniec była ostrzeżeniem dla uniwersytetu o przejęciu parku w celu rozwoju jego konstrukcji. Spontaniczny protest jesienią 1979 r. Doprowadził do okupacji West Endu, która trwała nieprzerwanie przez cały czasGrudzień 1979. Wolontariusze z parku porwali asfalt i ułożyli go w barykady obok chodników wzdłuż Dwight Street i Haste Street. Ta konfrontacja doprowadziła do negocjacji między uniwersytetem a działaczami parku. Działaczom tym kierowała Ludowa Rada Parku, w skład której wchodzili organizatorzy i mieszkańcy parku, a także inni członkowie społeczności. Uniwersytet ostatecznie się poddał. W międzyczasie mieszkańcy, organizatorzy i ogrodnicy-wolontariusze zamienili stary parking w nowy ogród społeczny. Ten ogród istnieje do dziś.

Aneks do Parku Ludowego / Ohlone Park

Natychmiast po-Maj 1969I zgodnie z celem „Wyklujmy tysiąc parków”, aktywiści People's Park zaczęli uprawiać dwupiętrowy pas ziemi zwany „Hearst Corridor” znajdujący się poza Hearst Avenue, na północny zachód od kampusu uniwersyteckiego. „Hearst Corridor” to pas ziemi wzdłuż północnej strony Hearst Avenue, który został w dużej mierze opuszczony po rozbiórce domów w celu ułatwienia budowy linii metra dla sieci Bay . Area Rapid Transit (BART).

W latach siedemdziesiątych miejscowi mieszkańcy, zwłaszcza George Garvin, kontynuowali ogrodnictwo i zagospodarowanie tego terenu, który stał się znany jako „Aneks do Parku Ludowego”. Później inni wolontariusze poświęcili czas i energię Aneksowi pod przewodnictwem Davida Axelroda i Charlotte Pyle, miejskich ogrodników, którzy byli jednymi z pierwszych organizatorów People's Park Project / Indigenous Plants Forum.

Gdy grupy sąsiedzkie i społeczności zwiększyły swoje poparcie dla zachowania i rozwoju Aneksu, BART porzucił swój pierwotny plan budowy kompleksów mieszkalnych na Hearst Corridor. Miasto Berkeley negocjowało z BART trwałe zabezpieczenie swoich praw do ziemi na wszystkich pięciu blokach między St. Martin Luther King Jr a Sacramento Avenue. Na początku lat 80. ten pas ziemi stał się parkiem miejskim o powierzchni 40 000 m2, któremu mieszkańcy postanowili nadać nazwę „Ohlone Park” na cześć plemion Ohlone , rdzennych Amerykanów, którzy byli pierwszymi mieszkańcami regionu. .

Dziś Berkeley Parks and Recreation Commission dostarcza informacji zwrotnych od dzielnic i społeczności na temat projektowania, konserwacji, eksploatacji i rozwoju udogodnień w Ohlone Park. Te udogodnienia (szlaki piesze i rowerowe, place zabaw dla dzieci, park dla psów, boiska do koszykówki i siatkówki, boisko do softballu / piłki nożnej, łazienki, miejsca piknikowe i ogrody) nadal służą mieszkańcom i zwierzętom Berkeley.

Rozszerzenie historyczne

Przez dziesięciolecia park był świadkiem mnożenia się projektów. „Free Box” przez wiele lat funkcjonował jako magazyn odzieży, aż do zniszczenia go przez podpalenie w 1995 roku. Kolejne próby jego odbudowy były rozbierane przez policję uniwersytecką.

Uczelnia wybudowała boiska do siatkówki na południowym krańcu parku w 1991 roku. Protestujący demonstrowali przeciwko projektowi, czasem ustawiając się na boiskach do siatkówki, aby uniemożliwić ich użycie. Kursy zostały ostatecznie zdemontowane w 1997 roku.

W 2011 roku w Parku Ludowym rozpoczęła się nowa fala protestów zwana „okupacją drzew”. Składały się one z szeregu pojedynczych „opiekunów drzew”, którzy zajmowali drewnianą platformę na jednym z drzew w Parku Ludowym. Demonstracje zostały przerwane przerwami i brutalnymi bójkami. Jeden protestujący został aresztowany, inny spadł z drzewa we śnie. Jednak pomimo zmian i pokrywania się programów politycznych, takich jak 10-godzinna godzina policyjna i plany rozwoju uniwersytetu, protesty trwały do ​​jesieni 2011 r. Zachary RunningWolf, aktywista z Berkeley i kilkakrotnie kandydat na burmistrza, również popierał zajęcie drzew. Aktywnie rozmawiał z mediami o protestujących i powodach, których bronili. RunningWolf zapewnił, że głównym motywem protestów było pokazanie, że „bieda nie jest przestępstwem. "

Pomimo protestów, pod koniec 2011 roku UC Berkeley zburzyła zachodni kraniec People's Park, niszcząc kilkadziesiąt lat ogrodu społecznościowego i ścinając dojrzałe drzewa w komunikacie prasowym wydanym przez uniwersytet. Opisywany jako próba zapewnienia bezpieczniejszych i zdrowszych warunków dla studentów i Społeczność. To rozgniewało niektórych studentów i mieszkańców Berkeley, którzy zauważyli, że spychacz działał podczas ferii zimowych, kiedy wielu studentów przebywało poza kampusem, a operacja była następstwem interwencji wspieranej przez administrację policji w Occupy Cal niecałe dwa miesiące temu.

Park Ludowy od dawna jest przedmiotem kontrowersji między tymi, którzy postrzegają go jako pomnik ruchu wolności słowa i przystań dla ubogich, a tymi, którzy określają go jako miejsce przestępcze i wrogie rodzinom. Chociaż park ma publiczne łazienki, ogrody i plac zabaw, wielu mieszkańców nie postrzega go jako przyjaznego miejsca, powołując się na zażywanie narkotyków i wysoki wskaźnik przestępczości. Artykuł w San Francisco Chronicle pod adresem13 stycznia 2008, mówi o Parku Ludowym jako o „smutnym i nieco groźnym ośrodku dla narkomanów i bezdomnych. W tym samym artykule cytowano mieszkańców i zwolenników parku, którzy powiedzieli, że jest on „całkowicie bezpieczny, czysty i dostępny”. WMaja 2018 r, UC Berkeley poinformował, że policja kampusu została w zeszłym roku wezwana 1585 razy do People's Park. Uniwersytet podał również, że w latach 2012-2017 w parku popełniono 10102 przestępstw.

Projekt rozwojowy

W 2018 roku UC Berkeley przedstawiła plan People's Park, który obejmowałby budowę mieszkań dla 1000 studentów, wsparcie mieszkaniowe dla bezdomnych lub weteranów oraz pomnik ku czci historii i dziedzictwa parku.

Krytycy twierdzą, że wszystkie próby budowy mieszkań dla studentów „nieuchronnie spotkają się z rozżarzoną przemocą. Idą dalej, opisując to jako „gówniany program, który sprawi, że zamieszki w 1969 i 1991 roku będą wyglądać jak popołudnie z herbatą i ciasteczkami”.

Uwagi i odniesienia

  1. Rone Tempest , „  It's Still a Batlefield  ”, LA Times ,4 grudnia 2006( czytaj online , sprawdzono 5 lutego 2013 )
  2. Jessica Meyers , „  A Portrait of People's Park  ”, Northgate News Online ,12 września 2006( czytaj online [ archiwum4 sierpnia 2008] , dostęp 11 marca 2008 )
  3. Wagner, David, „  Festiwal hip-hopowy przejmuje park ludzi  ”, The Daily Californian ,5 maja 2008( czytaj online [ archiwum6 stycznia 2016 r] )
  4. Gross, Rachel, „  Residents, Homeless Try to Coexist by People's Park  ”, The Daily Californian ,26 stycznia 2009( czytaj online [ archiwum6 stycznia 2016 r] )
  5. „  A People's History of Telegraph Avenue  ” w Berkeley Historical Plaque Project (dostęp: 4 maja 2018 r. )
  6. Brenneman, Richard, „  Krwawe początki parku ludzi  ”, The Berkeley Daily Planet , 20 kwietnia 2004( czytaj online , sprawdzono 23 lipca 2008 )
  7. Emerytowany porucznik John E. Jones, „Krótka historia wydziału policji Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley” ( archiwum internetowe wersja z 10 grudnia 2015 r. ) ,sierpień 2006
  8. Joan Lowe , „People's Park, Berkeley” ( Internet Archive wersja z 13 lutego 2008 )
  9. „  People's Park Fights UC Land Use Policy; One Dead, Thousands Tear Gassed  ” , on Picture This: California's Perspectives on American History , Oakland Museum of California (dostęp 11 listopada 2014 )
  10. Alicia Wittmeyer , „  From Rubble to Refuge  ”, The Daily Californian , 26 kwietnia 2004( czytaj online , sprawdzono 11 marca 2008 )
  11. Berkeley in the Sixties  [Documentary], Kitchell, Mark (reżyser i scenarzysta) ( styczeń 1990) Wydanie. Skonsultowałem się z11 marca 2008.
  12. „  Chronology of People's Park - The Old Days  ” , peoplespark.org (dostęp 11 marca 2008 )
  13. „  Opiekunka drzew odnawia protest w Parku Ludowym | The Daily Californian  ”, The Daily Californian ,29 sierpnia 2011( czytaj online , dostęp: 4 maja 2018 )
  14. "  Drzewiarka spada z drzewa, protest się kończy | The Daily Californian  ”, The Daily Californian ,7 września 2011( czytaj online , dostęp: 4 maja 2018 )
  15. „  Opiekunka drzew w People's Park głosi przechodniom problemy związane z parkiem | The Daily Californian  ”, The Daily Californian ,30 września 2011( czytaj online , dostęp: 4 maja 2018 )
  16. Annie Sciacca , „  resurfaces niezgody z projektu technicznego Parku Ludowego,  ” na DailyCal.org , The Daily Californian (UC Berkeley),23 stycznia 2012(dostęp 4 maja 2018 )
  17. Denney, Carol, „  Flash: UC Berkeley Bulldozes People's Park to Make It More 'Sanitary'  ”, The Berkeley Daily Planet ,28 grudnia 2011( czytaj online )
  18. Tamara Keith , „  Park Ludu rozpływa się w ciemności ...  ”, Berkeleyan , The Regents of the University of California,14 kwietnia 1999( czytaj online , sprawdzono 11 lutego 2007 )
  19. Carolyn Jones , „  UC Berkeley poszukuje opinii publicznej, aby zaplanować nową ścieżkę dla People's Park  ”, San Francisco Chronicle ,13 stycznia 2008( czytaj online )
  20. „  New UC Berkeley planuje nabór do People's Park dla studentów, mieszkania dla bezdomnych  ” , berkeley.edu/news , University of California, Berkeley (dostęp: 4 maja 2018 r. )
  21. Frances Dinkelspiel , „  UC Berkeley potwierdza, że ​​akademik dla studentów 1K zostanie zbudowany w People's Park  ” na Berkeleyside.com , Berkeleyside (dostęp: 4 maja 2018 )
  22. Nanette Asimov , „  Plany UC Berkeley dotyczące People's Park obejmują pięciopiętrowy budynek plus pomnik  ” na sfchronicle.com , San Francisco Chronicle (dostęp: 4 maja 2018 )
  23. Teresa Watanabe , „  Na terenie People's Park, UC Berkeley proponuje mieszkania dla studentów i bezdomnych  ”, na latimes.com , Los Angeles Times (dostęp: 4 maja 2018 )
  24. (pl-PL) „  THE LONG HAUL - Opposing All States From the Existence of States  ” , na thelonghaul.org (dostęp 11 sierpnia 2018 )

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne