Amatorskimi i niesławne zdania były środkowe zdania, położone pomiędzy światłem zdań i kary śmierci.
W starym reżimie bolesne i haniebne kary obejmowały naganę, zadośćuczynienie , publiczne zdemaskowanie , chłostanie i miażdżenie , ale były poniżej okaleczenia, galery , wygnania i tortur . Miały one na celu karanie przestępstw bez wyroku pozbawienia wolności . Ich publiczny charakter prowadzi do obniżenia honoru osobistego.
Kodeks karny z 1791 roku nie podjął rozróżnienie, jednak proponowane przez sprawozdawcę przed Konstytuanty .
Kodeks wykroczeń i kar z 1795 r. Przewidywał te kary w artykułach 602 do 604. Artykuł 602 wymieniał jako kary haniebne poniżenie obywatelskie lub kaftan bezpieczeństwa ; Art. 603 uznany za karę wymierzoną, śmierć, deportację, kajdany, uwięzienie w przymusowych domach ; dyskomfort , areszt. Wreszcie artykuł 604 stanowił: „Każda kara bolesna jest jednocześnie niesławna. ”.
W Kodeksie karnym z 1810 r. Bolesne i haniebne wyroki zarezerwowano dla poważnych przestępstw, najczęściej politycznych , według wagi:
Potem nastąpiło wygnanie , które było niczym innym jak niesławną karą. Kary te zostały uznane za jedną z możliwych przyczyn rozwodu w ustawie o rozwodzie z 1792 r .
Usunięcie wyrażenia „kary uciążliwe i haniebne” z francuskiego kodeksu karnego nastąpiło w 1992 r.