Wyjście | 1955 |
---|---|
Zakwaterowany |
23 listopada 1955 |
Trwanie | 3:21 |
Uprzejmy | Pieśń francuska |
Etykieta | Dyski Odeon |
Stoki Le Guinche
Pauvre Rutebeuf to piosenka Léo Ferré, która pojawiła się na albumie Le Guinche , wydanym przez Odéon w 1955 roku . Jest to mieszanka ekstraktów z wierszami lament Rutebeuf i Griesche z Yver poeta XIII th century Rutebeuf dostosowany we współczesnym języku francuskim przez samego Ferre. Ta piosenka odnosząca sukcesy na całym świecie odegrała ważną rolę w ponownym odkryciu Rutebeuf przez ogół społeczeństwa i jest dziś uważana za klasykę repertuaru.
Co się stało z moim znajomym
, że miałem w posiadaniu tak blisko
i kochany tyle
Byli zbyt rzadki
wierzę wiatr zabrał je z dala
Love is dead
Są przyjaciele, że wiatr
wieje I wiał przed moimi drzwiami zaniósł je
z dala
Z czas, kiedy drzewo odchodzi
Kiedy nie pozostaje w gałęzi liściowej
Który nie schodzi na ziemię
Z biedą, która
mnie
sprowadza, Który zewsząd toczy ze mną wojnę
Zimą
Nie pasuje ci mówić
W jaki sposób
się zawstydzam
W jaki sposób
Kim stali się moi przyjaciele
Że tak mocno trzymałem
I kochałem tak bardzo
Byli zbyt rzadcy
Wierzę, że wiatr ich zabrał
Miłość jest martwa
Zło nie wie, jak nadejść
Wszystko, co miało nadejść
M 'est avenu
Słaby zmysł i słaba pamięć
Bóg dał mi Króla chwały
I biednych dochodów
I zimno w tyłku, gdy wieje
wiatr Wiatr przychodzi do mnie wiatr wieje mnie
Miłość jest martwa
To są przyjaciele, których porwał wiatr
I wiał przed moimi drzwiami
zabrał ich
Nadzieja na jutro
To są moje święta
Do tej pory na scenie jest siedem wersji zinterpretowanych przez Léo Ferré:
Istnieje wiele interpretacji tej piosenki, m.in .: Catherine Sauvage (1956), Germaine Montero (1956), Cora Vaucaire (1957), Jacques Douai (1957), Marc et André (1961), Joan Baez (1965), Hugues Aufray ( 1967), Nana Mouskouri (1970), Hélène Martin (1975), Claude Dubois (1987), Petru Guelfucci (1988), James Ollivier (1988), Philippe Léotard (1994), Renée Claude (1994), Marc Ogeret (1999) , Didier Barbelivien (2003), Alain Barrière (2007) Dani Klein ( Vaya Con Dios ) (2009), Jan De Wilde (2010) i Emmanuel Depoix (2014).