Biedny Rutebeuf

Biedny Rutebeuf

Piosenka  o Léo Ferré
z albumu Le Guinche
Wyjście 1955
Zakwaterowany 23 listopada 1955
Trwanie 3:21
Uprzejmy Pieśń francuska
Etykieta Dyski Odeon

Stoki Le Guinche

Pauvre Rutebeuf to piosenka Léo Ferré, która pojawiła się na albumie Le Guinche , wydanym przez Odéon w 1955 roku . Jest to mieszanka ekstraktów z wierszami lament Rutebeuf i Griesche z Yver poeta XIII th  century Rutebeuf dostosowany we współczesnym języku francuskim przez samego Ferre. Ta piosenka odnosząca sukcesy na całym świecie odegrała ważną rolę w ponownym odkryciu Rutebeuf przez ogół społeczeństwa i jest dziś uważana za klasykę repertuaru.

tekst piosenki

Co się stało z moim znajomym
, że miałem w posiadaniu tak blisko
i kochany tyle
Byli zbyt rzadki
wierzę wiatr zabrał je z dala
Love is dead
Są przyjaciele, że wiatr
wieje I wiał przed moimi drzwiami zaniósł je
z dala

Z czas, kiedy drzewo odchodzi
Kiedy nie pozostaje w gałęzi liściowej
Który nie schodzi na ziemię
Z biedą, która
mnie sprowadza, Który zewsząd toczy ze mną wojnę
Zimą
Nie pasuje ci mówić W jaki sposób
się zawstydzam
W jaki sposób

Kim stali się moi przyjaciele
Że tak mocno trzymałem
I kochałem tak bardzo
Byli zbyt rzadcy
Wierzę, że wiatr ich zabrał
Miłość jest martwa
Zło nie wie, jak nadejść
Wszystko, co miało nadejść
M 'est avenu

Słaby zmysł i słaba pamięć
Bóg dał mi Króla chwały
I biednych dochodów
I zimno w tyłku, gdy wieje
wiatr Wiatr przychodzi do mnie wiatr wieje mnie
Miłość jest martwa
To są przyjaciele, których porwał wiatr
I wiał przed moimi drzwiami
zabrał ich

Nadzieja na jutro
To są moje święta

Nagranie

Muzycy

Produkcja

Występy na scenie

Do tej pory na scenie jest siedem wersji zinterpretowanych przez Léo Ferré:

Powtarza się

Istnieje wiele interpretacji tej piosenki, m.in .: Catherine Sauvage (1956), Germaine Montero (1956), Cora Vaucaire (1957), Jacques Douai (1957), Marc et André (1961), Joan Baez (1965), Hugues Aufray ( 1967), Nana Mouskouri (1970), Hélène Martin (1975), Claude Dubois (1987), Petru Guelfucci (1988), James Ollivier (1988), Philippe Léotard (1994), Renée Claude (1994), Marc Ogeret (1999) , Didier Barbelivien (2003), Alain Barrière (2007) Dani Klein ( Vaya Con Dios ) (2009), Jan De Wilde (2010) i Emmanuel Depoix (2014).

Uwagi i odniesienia

Zobacz też

Powiązane artykuły