Paweł Magnaud

Paweł Magnaud Obraz w Infoboksie. Paul Magnaud sfotografowany przez Nadara . Funkcje
sędzia
Sądu Cywilnego Sekwany ( d )
1911-1918
Zastępca Sekwany
1906-1910
Prezes
Sądu Cywilnego Château-Thierry ( d )
1887-1906
Jean Héré ( d ) Lucien Binet-Gallot ( d )
Biografia
Narodziny 20 maja 1848 r.
Bergerac
Śmierć 27 lipca 1926(78 lat)
Saint-Yrieix-la-Perche
Imię i nazwisko Jean Marie Bernard Paul Magnaud
Przezwisko Dobry Sędzia
Narodowość Francuski
Trening Wydział Prawa w Paryżu
Zajęcia Sędzia , polityk
Inne informacje
Partia polityczna Partia radykalna
Nagrody
podpis Paula Magnaud podpis

Jean Marie Bernard Paul Magnaud , ur.20 maja 1848 rw Bergerac ( Dordogne ) i zmarł dnia27 lipca 1926w Saint-Yrieix-la-Perche ( Haute-Vienne ), jest sędzią i politykiem francuskim

Biografia

Po raz pierwszy zarejestrowany w adwokaturze paryskiej, wstąpił do magistratu w 1880 roku. Był zastępcą Doullensa , sędziego śledczego w Montdidier , następnie Senlisa i Amiensa oraz prezesa sądu cywilnego w Château-Thierry między 5 lipca 1887 r. i 19 lipca 1906, data, w której został wybrany na posła radykalno-socjalistycznego na Sekwanę . Nie reprezentuje siebie w 1910 roku i zostaje sędzią sądu nad Sekwaną, a następnie doradcą sądu apelacyjnego w Paryżu.

Zmarł bezdzietnie, ożenił się z feministką Marie-Thérèse Beneix, córką chrzestną George Sand .

Sprawa Louise Menard

4 marca 1898 r.Sędzia Magnaud wypuszcza Louise Menard, młodą dziewczynę-matkę, która ukradła chleb piekarzowi w Charly-sur-Marne, ponieważ nie jadła od dwóch dni. Sędzia opiera swoją decyzję, potwierdzoną przez Sąd Apelacyjny w Amiens na:22 kwietnia 1898 r., o stanie bezwzględnej konieczności pozwanego, w interpretacji przepisów art. 64 kk . On sam zwraca wspomnianemu piekarzowi koszt przelotu.

Sprawa ta trafiła wówczas na nagłówki paryskiej prasy i przyniosła mu przydomek „dobrego sędziego”, nadany przez Georgesa Clemenceau , który zostanie następnie wypisany na jego nagrobku.

W 1994 roku kodeks karny oficjalnie uznał „  stan konieczności  ”.

Inne zaliczki

W sprawie Eulalie Michaud broni tej córki-matki, krytykując „  tę lukę w naszej organizacji społecznej, pozostawiając córce-matce całą odpowiedzialność za dziecko, które poczęła, podczas gdy ta, która bez wątpienia doprowadziła go do poczęcia, może radośnie uwolnić się od wszelkiej odpowiedzialności materialnej  ”.

Kilka innych spraw zostało wyjaśnionych, przeanalizowanych i przedstawionych w odpowiedniej perspektywie w streszczeniu autorstwa Jeana Touzeta, honorowego prokuratora generalnego Sądu Apelacyjnego w Reims.

Nagrody

Francuskie dekoracjeOdznaczenia zagraniczne

Paul Magnaud i potomność

w literaturze w Teatrze W kinie w sztuce

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Pascale Robert-Diard, „  Sędzia Magnaud, obrońca sprawy kobiet  ” , w Le Monde ,1 st sierpień 2016(dostęp 20 sierpnia 2016 ) .
  2. Jean Touzet, „  Nieszczęścia niemal szampańskiego „dobrego sędziego”  , Dzieła Narodowej Akademii Reims, tom. 188 ,2020, s.  277-293
  3. Te różne odznaczenia znajdują się w jego teczce w Kancelarii Legii Honorowej. Baza Leonory. Pilnik LH/1685/69.
  4. Ministerstwo Wojny. Legia Honorowa. Dziennik Urzędowy z 14 lipca 1897, s. 3991, czytać online w Gallica .
  5. Dobry Sędzia Komendant Legii Honorowej. Comoedia , 19 września 1923, s. 2, przeczytaj online w Gallica .
  6. Ministerstwo Publicznej i Sztuk Pięknych. Funkcjonariusze oświaty publicznej. Dziennik Urzędowy , 9 lutego 1903, s. 749, przeczytaj online w Gallica .
  7. Ministerstwo Rolnictwa. Stopień rycerski. Dziennik Urzędowy , 30 lipca 1905, s. 4671, czytać online w Gallica .
  8. Odznaczenia te widnieją również w jego teczce w Kancelarii Legii Honorowej, a dokładniej w jego aktach służbowych § Odznaczenia zagraniczne (widok 16/30). Widać je wyraźnie na fotografii Paula Magnauda autorstwa Nadara, przypiętej do jej sukienki. Nichan Iftikhar jest noszony przez sędziego jako krawat.
  9. Salon. Stowarzyszenie Artystów Francuskich. Lakiernictwo. Pokój 18. La Lanterne , 2 maja 1901, s. 2, przeczytaj online w Gallica .
  10. Za dużo kwiatów! Strażnik Saint-Quentin i Aisne , 25 czerwca 1901; str. 1, przeczytaj online w Gallica .
  11. Dzieło Henri Godeta (1863-1937), rzeźbiarza i rytownika medali, reprezentowane jest w Musée d'Orsay m.in. poprzez szkice w glinie.
  12. Rzeźba. Wiadro (Henri). Objaśnienie dzieł malarskich i rysunkowych, rzeźbiarskich […] , 1 maja 1902, s. 264, czytać online w Gallica .
  13. Hołd dla Prezydenta Magnauda. Popiersie dobrego sędziego. XIX th  wieku , 26 marca 1903, s. 1, przeczytaj online w Gallica .
  14. dnia na dzień. Hołd dla prezydenta Magnauda. Le Temps , 1 listopada 1903, s. 3, przeczytaj online w Gallica .
  15. Tracimy z tym trop po śmierci Paula Magnauda w 1926 roku. Będzie w ratuszu Saint-Yrieix-la-Perche (podlega weryfikacji).
  16. Auguste Albert Herbemont (1874-1953), rzeźbiarz i rytownik medalistów, był uczniem kapelana Julesa . Kawaler Legii Honorowej (1937).
  17. 38 Salon Zimowy 1946. Objaśnienie wystawionych prac. Katalog wystawionych prac , 30 listopada-31 grudnia 1946, s. 16, przeczytaj online w Gallica .

Linki zewnętrzne