Paul Guignebault
Paul Guignebault
Portret fotograficzny (1897)
| Narodziny |
15 kwietnia 1871 Veneux-les-Sablons ( Seine-et-Marne ) |
|---|---|
| Śmierć |
1 st April +1.931(na 59 lat), Paryż 12 th |
| Imię urodzenia | Paul Amand Guignebault |
| Narodowość | Francja |
| Zajęcia | malarz , projektant , grafik |
| Inne działania | Ilustrator książek |
| Mistrz | Henri boutet |
Paul Guignebault urodził się jako Paul Amand Guignebault w Veneux-les-Sablons , zwany wówczas Veneux-Nadon,15 kwietnia 1871i zmarł w Paryżu 12 th na1 st April +1.931jest francuskim malarzem , projektantem i rytownikiem , bliskim Henri Boutetowi . Był także ilustratorem książek dla dzieci .
Biografia
Urodzony w Veneux-les-Sablons dnia15 kwietnia 1871, został przyjęty do École des beaux-arts de Paris w sekcji malarstwa16 lipca 1889i zostaje uczniem Henri Émile Lefort i Henri Boutet . Jest dość utalentowanym uczniem, zauważonym na zajęciach z anatomii i malarstwa historycznego. Następnie mieszkał w 9 quai d'Anjou .
Publikował w takich periodykach jak Les Partisans pod redakcją Hana Rynera , Paula Ferniota i Paula Redonnel (La Maison d'art, 1900) czy Au Quartier Latin (1902). Pracuje dla Maison Quantin , ilustrując liczne płyty z motywami dekoracyjnymi lub obrazami przeznaczonymi dla dzieci ( seria Historiettes i Le Tour du Monde , 1902-1904). Kontynuował tę ilustrację dla Collection des cent i Société française d'éditions d'art, która przybrała formę kolorowej pocztówki .
Plik 25 maja 1901, poślubił Jeanne Boutet, córkę swojego mistrza Henri Bouteta. Para mieszka przy rue d'Assas 68 .
Wystawiał na Salonie Towarzystwa Artystów Francuskich od 1902 roku i otrzymał wyróżnienie w pierwszym roku.
Na początku 1902 roku założył z Henri BOUTET, L'Atelier d'Art, spółki do drukowania małych odbitek, produkujące głównie kolorowe trawienia . Udziela również lekcji grawerowania, produkuje ekslibrisy i wizytówki.
W 1904 roku został wybrany członkiem Towarzystwa Historycznego 6 th dzielnicy Paryża.
W 1911 r. Został powołany przez Ministerstwo Sztuk Pięknych na stanowisko oficera nauczania publicznego .
W następnym roku, zilustrował niezwykły album dla młodych ludzi, Histoire de Pierre Pons przez Francisa de Miomandre .
Przeniósł się na bulwar Saint-Marcel 84 .
W Styczeń 1920, nadal jest wymieniany jako członek komisji twórczej Towarzystwa Artystów Francuskich. Następnie mieszkał przy rue de la Saône 31, a następnie przy rue Crozatier 44 , gdzie zmarł w 1931 r.
Grafika
Obrazy
Ryciny
Książki ilustrowane
- Jules Champfleury , Chien-Caillou , z 19 rycinami, Paryż, Henri Floury , 1903.
- Pierre Antoine Leboux z La Mésangère, Les Petits Mémoires de Paris , sześć tomów z Henri Boutet, Paryż, Dorbon l'Aîné, Libraire, 1908-1909.
- Xavier Privas i Francine Loére-Privas, Petites Vacances, okrągłe kołysanki i gry , winiety i rysunki, Paryż, Dorbon l'Aîné, [1910].
- Joris-Karl Huysmans , W porcie , kolekcja „Eclectic”, akwaforty w oryginalnych kolorach i drewnie, Paryż, Auguste Blaizot i René Kieffer , 1911.
- Francis de Miomandre, Histoire de Pierre Pons, marionetka z filcu , z 250 rysunkami, Paryż, Arthème Fayard, 1912.
- Abel Hermant , The State Tank , Paryż, Arthème Fayard, 1913.
- Paul Verlaine , La Bonne Chanson , Paryż, Albert Messein, 1914.
- Myśli i fragmenty patriotyczne. Od Cycerona, Eurypidesa, Sénèque… , trzy akwaforty, Paryż, Maurice Glomeau , 1916.
Inny
- Na rzece. Poezja i muzyka Xaviera Privasa , ilustracja partytury, Paryż, starszy Dorbon, [1914].
Uwagi i odniesienia
- Archives of Seine-et-Marne, akt urodzenia nr 15, widoki 56 i 57/232
- Archiwa Paryża, akt zgonu nr 1611, widok 17/20
- CTHS fonds , ogłoszenie online.
- CatzArts Fund , ENSBA, informacja online.
- Bibliografia recenzji Les Partisans , na hanryner.over-blog.fr .
- Lambiek.net , encyklopedia internetowa.
- Quantin , Töpfferriana , 15 października 2008.
- Le Figaro , 25 maja 1901, strona 2.
- Janine Bailly-Herzberg, Słownik grafiki (1830-1950) , Paryż, Flammarion, 1986, s. 42 .
- Sztuka dekoracyjna dla wszystkich , Paryż, Schwarz, 16 maja 1902, str. 11 .
- Comœdia , 13 marca 1911, strona 2.
- Sztuka i artyści , październik 1912.
Zobacz też
Bibliografia
- Jules Martin, Nasi malarze i rzeźbiarze , tom 2, Paryż, Flammarion, 1898, strona 89.
- „Guignebault Paul”, w: René Édouard-Joseph, Słownik biograficzny współczesnych artystów: 1910-1930 , tom 2, Paryż, Georges Lang, 1931.
- Inwentarz zbiorów francuskich po 1800 roku , Paryż, Biblioteka Narodowa, Dział Grafiki, tom dziewiąty 1950, s. 479 .
- Allgemeines Künstlerlexikon , tom 65, s. 215 .