Łotewska Socjaldemokratyczna Partia Pracy Latvijas Sociāldemokrātiskā Strādnieku Partija | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Prezydent | Jānis Dinevičs |
| Fundacja | 1892 |
| Siedzenie |
Ryga Łotwa |
| Ideologia | Demokracja socjalna |
| Przynależność europejska | Partia Europejskich Socjalistów |
| Przynależność międzynarodowa | Socjalistyczna Międzynarodówka |
| Zabarwienie | Czerwony |
| Stronie internetowej | http://www.lsdsp.lv |
Socjaldemokratyczna Partia łotewskiej pracy (w Łotwie , Latvijas Socialdemokratiska strādnieku partija , LSDSP ) jest partią polityczną z Łotwy wpisz socjaldemokrata . Nie został reprezentowany na Saeimy od 2002 roku (mniej niż 5% ogólnej liczby głosów).
Jest członkiem Partii Europejskich Socjalistów i Międzynarodówki Socjalistycznej .
W czerwcu 2004 r. LSDSP zdobyła 27 437 głosów (4,79%), niewiele tracąc w wyborze posła do Parlamentu Europejskiego .
LSDSP zostało założone w 1904 roku, kiedy Łotwa była jeszcze częścią Imperium Rosyjskiego . Sprzymierzył się z Socjaldemokratyczną Robotniczą Partią Rosji , zanim odłączył się od niej w 1918 roku .
Zdobyła 57 (ze 150) deputowanych do Zgromadzenia Ustawodawczego w 1920 r. ( Satversmes Sapulce ) i stała się jedną z dwóch najbardziej wpływowych łotewskich partii politycznych wraz z Łotewskim Związkiem Chłopskim . LSDSP zdobyła większość mandatów w czterech wyborach parlamentarnych w okresie niepodległości kraju (31 mandatów na 100 w 1922; 33 mandaty w 1925; 26 mandatów w 1928 i 21 mandatów w 1931). A jej lider, Pauls Kalniņš (lv) , był przewodniczącym łotewskiego parlamentu od 1925 do 1934 r. Jednak partia często będzie w opozycji, ponieważ wiele małych partii prawicowych utworzyło rząd koalicyjny, zwykle kierowany przez Unię. rolnicy.
LSDSP zostało zakazane po zamachu stanu Kārlis Ulmanis w 1934 roku i pozostało zakazane po sowieckiej okupacji w 1940 roku . Kiedy wielu Łotyszy opuściło kraj podczas II wojny światowej , LSDSP zostało przywrócone jako „organizacja na uchodźstwie” działająca ze Szwecji w 1945 roku, a później z innych krajów zachodnich.
Kiedy Łotwa odzyskała niepodległość w 1990 roku, LSDSP przeniosło się na Łotwę. Na początku lat 90. borykał się z problemami podziałów wewnętrznych. Kiedyś Łotwa miała 3 partie socjaldemokratyczne, dwie z nich pochodziły z LSDSP, a trzecia to reformistyczna frakcja byłej Komunistycznej Partii Łotwy . Ostatecznie te trzy organizacje połączyły się pod nazwą LSDSP. Ten ostatni odniósł pewien sukces w wyborach parlamentarnych w 1998 r., Zdobywając 14 na 100 mandatów, a także w wyborach samorządowych w 2001 r., Kiedy jeden z jej członków, Gundars Bojārs (en), został burmistrzem Rygi .
Mniejszy sukces odniósł w wyborach parlamentarnych w 2002 r., W których uzyskał tylko 4% głosów, przy czym minimum do uzyskania mandatów ustalono na 5%.
Partią obecnie kieruje Jānis Dinevičs (lv) .
Plik 11 marca 2001w wyborach samorządowych na Łotwie Partia Socjaldemokratyczna (LSDSP) zwyciężyła w stolicy Rygi , zdobywając 23,4% głosów i 14 mandatów wyprzedzając o prawa człowieka w Zjednoczonej Łotwie (FHRUL), która otrzymuje 21,4% głosów i 13 mandatów . Trzy grupy rządowe zbierają odpowiednio 17,3% (Unia dla Ojczyzny i Wolności , TB / LNNK), 10,3% ( Partia Ludowa , TP) i 8,7% ( Droga Łotewska , LC). Gundars Bojars (LSDSP) został wybrany burmistrzem miasta (obecnie radnym miasta).