Postępowa Partia Konserwatywna Saskatchewan | |
![]() Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Szef | Ken Grey |
Fundacja | 1912 |
Siedzenie | 134, 2002 Quebec Avenue, Saskatoon, S7K 1W4 |
Poziom | prowincjonalny |
Prezydent | Lori Isinger |
Zgromadzenie ustawodawcze Saskatchewan | 0/61 |
Ideologia | Konserwatyzm |
Zabarwienie | niebieski |
Stronie internetowej | www.pcsask.ca |
Saskatchewan Progressive Partii Konserwatywnej jest centroprawicowa partia polityczna w kanadyjskiej prowincji of Saskatchewan . Przed 1942 r. Nosiła nazwę Partia Konserwatywna Saskatchewan . Jego członkowie są powszechnie nazywani torysami.
Partia jako pierwsza nominowała kandydatów w wyborach 1912 roku , siedem lat po utworzeniu prowincji. Po przejściu na emeryturę lidera partii, Fredericka WAG Haultaina , partia wyłoniła się z Prowincji .
Najlepszą wydajność Partii Konserwatywnej w pierwszej połowie XX -go wieku jest w wyborach 1929 roku , zdobywając 36% głosów i 24 z 63 mandatów w Zgromadzeniu Ustawodawczym Saskatchewan . Chociaż mają mniej miejsc niż liberałowie , konserwatyści z powodzeniem tworzą rząd koalicyjny z Partią Postępu i niezależnymi posłami . Przywódca konserwatystów James TM Anderson zostaje premierem .
Uważa się, że torysi są w zmowie z Ku Klux Klanem , który był wówczas potężną siłą w prowincji i szydził z katolików i francuskich Kanadyjczyków . Rząd Andersona wprowadził poprawki do Ustawy o szkołach , zakazujące francuskiego jako języka nauczania i symboli religijnych w szkołach katolickich.
„Rząd spółdzielczy”, jak go nazywano, został pokonany w wyborach 1934 r. , A Partia Konserwatywna straciła wszystkie miejsca w parlamencie. Tę porażkę można przypisać kilku czynnikom:
Wraz z powstaniem Co-operative Commonwealth Federation polityka prowincji uległa polaryzacji między liberałami a CCF. CCF stała się Nową Partią Demokratyczną w 1961 roku . Konserwatyści przez dziesięciolecia byli wykluczeni z parlamentu prowincji.
Żaden konserwatywny poseł nie został wybrany do Zgromadzenia Ustawodawczego przez trzydzieści lat, kiedy partia zdobyła jedno miejsce w wyborach w 1964 roku . Przegrał tę pied-à-terre trzy lata później, w wyborach w 1967 roku .
Torysi powrócili do parlamentu w 1975 roku . Postępowi Konserwatyści zdobyli 7 mandatów, w porównaniu do 15 dla liberałów i 39 dla NPR. W wyborach w 1978 r . Liberałowie odpadli z mapy, a torysi stali się oficjalną opozycją z 17 mandatami przeciwko 44 w NDP.
W wyborach w 1982 r . Postępowi konserwatyści pod przywództwem Granta Devine'a po raz pierwszy utworzyli większościowy rząd . Zostali ponownie wybrani w 1986 roku , ale zostali pokonani w 1991 roku z powodu nieudanej polityki gospodarczej, dużego deficytu budżetowego i narastającego skandalu korupcyjnego.
W latach po ich klęsce 14 konserwatywnych członków parlamentu i dwóch pracowników klubu zostało skazanych za oszustwa i nadużycie zaufania za bezprawne sprzeniewierzenie setek tysięcy dolarów z funduszy rządowych. Partia jest zdruzgotana tym skandalem, zdobywając tylko 5 mandatów w wyborach 1995 roku , za Nowymi Demokratami i Liberałami.
Chociaż większość byłych członków i zwolenników dołączyła do partii Saskatchewan w 1997 r. , Uważa się, że torysi nadal posiadają znaczną ilość pieniędzy, które partia musiałaby zwrócić rządowi prowincji, gdyby się wyrejestrowała. Ponieważ partia musi wystawić co najmniej 10 kandydatów w każdych wyborach wojewódzkich, aby pozostać zarejestrowanymi, wybrana grupa utrzymuje ją przy życiu technicznym i wystawiła papierowych kandydatów w ostatnich dwóch wyborach prowincjonalnych, aby upewnić się, że zachowają status partii.
W wyborach 16 września 1999partia przedstawia 14 kandydatów, którzy łącznie zdobyli 1 609 głosów, co stanowi 0,4% ogółu w województwach. W wyborach prowincjonalnych November 5 , 2003partia zgłasza 11 kandydatów, uzyskując łącznie 665 głosów, czyli 0,16% ogólnej liczby województw.
W czerwcu 2005 roku partia ogłosiła, że przyjmuje nowe członkostwa i zwoła zebranie członków, aby zadecydować o przyszłości partii. Jeżeli partia pozostaje w gotowości, do legislatury zaproponowano zmiany w ustawach prowincjonalnych, które ograniczyłyby liczbę kandydatów, których partia musi przedstawić w wyborach z 10 do 2.
Wybór | Szef | Głosy | % | Siedzenia | +/– | Ranga | Rząd |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1905 | Frederick Haultain | 16 184, | 47.47 | 9/25 | 2 nd | Sprzeciw | |
1908 | Frederick Haultain | 28.099 | 47.88 | 14/41 |
![]() |
2 nd | Sprzeciw |
1912 | Wellington Bartley Willoughby | 36,848 | 41,98 | 7/53 |
![]() |
2 nd | Sprzeciw |
1917 | Wellington Bartley Willoughby | 68,243 | 36.30 | 7/59 |
![]() |
2 nd | Sprzeciw |
1921 | Donald mclean | 7,133 | 3,94 | 2/63 |
![]() |
4 th | Sprzeciw |
1925 | James Thomas Milton Anderson | 45,515 | 18.35 | 3/63 |
![]() |
3 rd | Sprzeciw |
1929 | James Thomas Milton Anderson | 131,550 | 36,44 | 24/63 |
![]() |
2 nd | Anderson |
1934 | James Thomas Milton Anderson | 114 923, | 26,75 | 0/55 |
![]() |
3 rd | Pozaparlamentarny |
1938 | John Diefenbaker | 52,315 | 11,87 | 0/52 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |
1944 | Rupert Ramsay | 42,511 | 10,69 | 0/52 |
![]() |
3 rd | Pozaparlamentarny |
1948 | Rupert Ramsay | 37,986 | 7.63 | 0/52 |
![]() |
6 th | Pozaparlamentarny |
1952 | Alvin Hamilton | 10 648, | 1,97 | 0/53 |
![]() |
4 th | Pozaparlamentarny |
1956 | Alvin Hamilton | 10 921, | 1,98 | 0/53 |
![]() |
4 th | Pozaparlamentarny |
1960 | Martin Pederson | 94 737, | 13,95 | 0/54 |
![]() |
3 rd | Pozaparlamentarny |
1964 | Martin Pederson | 126,028 | 18.90 | 1/58 |
![]() |
3 rd | Sprzeciw |
1967 | Martin Pederson | 41,583 | 9,78 | 0/59 |
![]() |
3 rd | Pozaparlamentarny |
1971 | Ed nasserden | 9 659, | 2.13 | 0/60 |
![]() |
3 rd | Pozaparlamentarny |
1975 | Dick Collver | 124,573 | 27,62 | 7/61 |
![]() |
3 rd | Sprzeciw |
1978 | Dick Collver | 181,045 | 38.08 | 17/61 |
![]() |
2 nd | Sprzeciw |
1982 | Grant Devine | 289,311 | 54.07 | 55/64 |
![]() |
1 ul | Odgadnąć |
1986 | Grant Devine | 244,382 | 44,61 | 38/64 |
![]() |
1 ul | Odgadnąć |
1991 | Grant Devine | 137,994 | 25,54 | 10/66 |
![]() |
2 nd | Sprzeciw |
1995 | Bill Boyd | 73,269 | 17,92 | 5/58 |
![]() |
3 rd | Sprzeciw |
1999 | Iris Dennis | 1,609 | 0,40 | 0/57 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |
2003 | Iris Dennis | 681 | 0.16 | 0/58 |
![]() |
7 th | Pozaparlamentarny |
2007 | Richard swenson | 832 | 0.18 | 0/58 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |
2011 | Richard swenson | 1315 | 0.33 | 0/58 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |
2016 | Richard swenson | 5,571 | 1.28 | 0/61 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |
2020 | Ken Grey | 8,404 | 1,90 | 0/61 |
![]() |
5 th | Pozaparlamentarny |