Parlament studencki Quebecu

Parlament studencki Quebecu
Logo organizacji
Sytuacja
kreacja 1987
Siedzenie Budynek Parlamentu , Quebec ( Quebec , Kanada )
Organizacja
Prezes Zarządu Julie Hébert (2021)
Szef the Reds Vincent Despins (2021)
Wódz Bluesa Émile Deslandes (2021)
Szef dziennikarzy Marjorie Hansen-Geoffroy (2021)
Data następnej symulacji 2-6 stycznia 2022 r

Parlament Studentów Quebec (PEQ) to symulacja pracach Zgromadzenia Narodowego Quebecu . Jest to bezpartyjna symulacja parlamentarna odbywająca się co roku, w której około 125 uczestników w wieku od 18 do 25 lat odtwarza sposób funkcjonowania Zgromadzenia Narodowego Quebecu. Wydarzenie jest organizowane przez Parlamentarne Zgromadzenie Studentów Quebecu, organizację non-profit finansowaną częściowo ze składek zebranych od uczestników PEQ, częściowo z dotacji rządowych i wreszcie ze sponsoringu prywatnego.

Zasady procedury

Parlament Studentów Quebecu stara się jak najwierniej odtworzyć funkcjonowanie parlamentu Quebecu . Istnieją dwa skrzydła parlamentarne, Caucus des Rouges i Caucus des Bleus. Z kolei podczas symulacji każdy z klubów wciela się w rolę rządu i oficjalnej opozycji . W ten sposób każdy uczestnik może przeżyć doświadczenie z obu stron komory podczas tej samej symulacji. Ponadto odbywają się trzy ceremonie protokolarne zaprzysiężenia posłów, dziennikarzy i ministrów, a także zgoda królewska w celu odtworzenia wszystkich kroków prawnych i konstytucyjnych niezbędnych dla systemu parlamentarnego Quebecu.

Podobieństwo do prawdziwego Zgromadzenia Narodowego

Parlament Studentów Quebecu przestrzega, z kilkoma wyjątkami, prawdziwych zasad Zgromadzenia Narodowego Quebecu. Poprzez swoje działanie PEQ musi dążyć do jak największego zbliżenia do swojego modelu. Dlatego uzyskał wszystkie cechy, które składają się na esencję parlamentarnej tradycji Quebecu. Ponadto jego sesje odbywają się w Sali Zgromadzenia Narodowego.

Ponadto, podobnie jak w prawdziwych praktykach parlamentarnych, oczekuje się, że posłowie symulacji pozostaną lojalni wobec grupy parlamentarnej, do której są przypisani, a jednocześnie będą wykazywać braterski stosunek do posłów drugiej grupy. W ten sposób przestrzega się dyscypliny partyjnej i solidarności ministerialnej.

Jest też trzeci zespół uczestników, Klub Dziennikarzy, wcielający się w rolę dziennikarzy z galerii parlamentarnej. Symulacja dziennikarzy, składająca się z około dwudziestu uczestników, podzielona jest na opisywanie i pisanie dwóch fikcyjnych gazet z codziennymi nagłówkami, a także zespoły audio i wideo zajmujące się działalnością klubów parlamentarnych.

Wreszcie, dwa razy na symulację, zespół organizacyjny uruchamia fikcyjne, zaimprowizowane wydarzenie, nazywane kryzysami, które zajmują polityczne i medialne działania związane z symulacją. Te fikcyjne zaimprowizowane wydarzenia, takie jak wyciek toksycznych odpadów w jeziorze na dalekiej północy (PEQ 2013) lub zawalenie się odcinka metra w Montrealu (PEQ 2014), zmuszają kluby parlamentarne w rządzie i opozycję do reagowania na froncie. uczestników dziennikarzy, z wykorzystaniem środków zwykle dostępnych państwu i zgodnie z ich kreatywnością.

Dla większości uczestników oznacza to zaangażowanie się w wewnętrzną organizację klubów, pisanie wystąpień, wygłaszanie przemówień na zgromadzenie, pisanie artykułów prasowych oraz udział w konferencjach. Odbywa się pierwsze posiedzenie klubu2 stycznia deputowani studenci zasiadają w Sali Zgromadzenia Narodowego w godzinach porannych i popołudniowych od 3 do 6 stycznia. Wieczory służą do pisania przemówień, zwoływania komisji parlamentarnych i organizowania improwizowanych imprez.

Legislacyjne menu

Spośród dwóch klubów parlamentarnych jeden zaczyna w rządzie, a drugi w opozycji, zmieniając się co roku. Podczas swojej kadencji przedłożył trzy ustawy, projekt białej księgi, a także budżet i fikcyjne środki ministerialne.

Jeśli chodzi o dynamikę parlamentarną, każda ustawa jest krytykowana przez oficjalnego krytyka , tak jak ma to miejsce w prawdziwym Zgromadzeniu Narodowym. Normalnym mechanizmem postępowania z projektem jest badanie zasady projektu, komisja parlamentarna, przyjęcie zasady projektu, badanie projektu artykuł po artykule w komisji parlamentarnej i ostateczne przyjęcie. Podczas samorządu studenckiego zasada uchwalona jest bez komisji parlamentarnej w celu przeanalizowania jej artykuł po artykule w komisji parlamentarnej. Głosowanie imienne zwykle odbywa się po debacie w sali obrad.

Zgodnie z tradycją, z poszanowaniem edukacyjnego charakteru symulacji, przyjmowane są wszystkie rachunki i budżety. Zmienione i przyjęte wersje projektów w parlamencie studenckim są formalnie przedkładane do Zgromadzenia Narodowego po wznowieniu prac parlamentarnych.

Organizacja klubów i dynamika polityczna

Każdy klub parlamentarny ma odpowiedzialność i autonomię swojej organizacji między każdą symulacją. Szef lub wybrany szef jest zatem odpowiedzialny za rekrutację uczestników, ich przygotowanie, przygotowywanie projektów i pomoc w przestrzeganiu przepisów podczas symulacji. Lider klubu powołuje zatem zespół funkcjonariuszy do pełnienia funkcji parlamentarnych, biczów i przywódców oraz funkcji organizacyjnych, w tym dyrekcji ds. Komunikacji, przewodniczącego klubu i wiceprzewodniczącego. W klubie dziennikarskim jest to zwykle wiceprezes, redaktorzy gazet i osoba odpowiedzialna za treści multimedialne. Struktura klubu i role zespołu oficerskiego są obowiązkiem każdego szefa i podlegają zmianom każdego roku. Koła podlegają Radzie Dyrektorów QPAT, która organizuje symulację we współpracy z Departamentem Komunikacji, Programów Edukacyjnych i Hotelarstwa Zgromadzenia Narodowego.

Okres rejestracji odbywa się od września do grudnia każdego roku. Rekrutacja do Parlamentu Studentów Quebecu odbywa się bezpośrednio z trzech klubów, do których można się zarejestrować: Caucus des Bleus, Caucus des Rouges lub Caucus des Journalistes. Większość rekrutacji odbywa się na zaproszenie, ale w symulacji może wziąć udział każdy w wieku od 18 do 25 lat. Aby przygotować się do klubów, odbywa się kilka działań przygotowawczych do refleksji, podejmowania decyzji, szkolenia i pracy. Zamknięte rekolekcje organizowane są przez kluby parlamentarne, czyli „Camp Pap” wśród Blues i „Camp Val Estrie” wśród Czerwonych, a Klub Dziennikarzy organizuje dzień szkoleniowy.

Historyczny

To było w 1987 roku , kiedy Quebec Student Parliament został utworzony przez dwóch studentów, Pierre-Luc Desgagné (pierwszy lider Blues), współzałożyciel i Pierre Gaudreault (pierwszy przywódca the Reds), współzałożyciel.

Liderzy Parlamentu Studentów Quebecu - Caucus des Rouges

Liderzy Parlamentu Studentów Quebecu - Caucus des Bleus

Liderzy Parlamentu Studentów Quebecu - Klub Dziennikarzy

Przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Studentów Quebecu

Członkowie obecnego Zarządu QPAT (2020-2021)

Honorowi członkowie QPAT

Byli uczestnicy, którzy następnie zostali posłem do Zgromadzenia Narodowego Quebecu

Uczestnicy, którzy byli częścią trzech klubów

Dwóch uczestników było kolejno częścią trzech klubów w historii Parlamentu Studenckiego Quebecu, a mianowicie Ronny Al-Nosir (Caucus des Bleu.es 2016, Caucus des Journalistes 2017 i Caucus des Rouges 2018) oraz Alexandre Moranville-Ouellet (Caucus Dziennikarze 2017 i 2018, Caucus des Bleu.es 2019 oraz Caucus des Rouges 2020).

Uwagi i odniesienia

  1. https://www.facebook.com/bleues.peq/ , Caucus des Bleus
  2. https://fr-ca.facebook.com/rougespeq/ , Czerwony klub
  3. „  Journalists of the Student Parliament of Quebec  ” , na fr-ca.facebook.com (dostęp: 4 października 2020 )
  4. http://www.parlementetudiant.qc.ca/node/1

Zobacz też

Linki zewnętrzne