Znak drogowy zabroniony we Francji

Ruch zabroniony
obrazek
Kodyfikacja B0
Kategoria Sygnalizacja recepty
Znaczenie Od daty zamontowania znaku obowiązuje zakaz ruchu pojazdów w obu kierunkach.
Aktualny model 1977

Znak zakazu ruchu , kod B0 we Francji, wskazuje, że na jezdni, do której ma zastosowanie, cały ruch pojazdów (w tym rowerów) jest zabroniony w obu kierunkach.

Historia

Wraz z początkami motoryzacji pojawiły się pierwsze panele. Ten związany z zakazanym ruchem spotkał się z wieloma perypetiami we Francji. Jego przodek to czarny napis na żółtym tle, który pojawił się na pierwszym międzynarodowym kongresie drogowym, który odbył się w Paryżu w 1908 roku . Następnie jest proponowany w formie czerwonego krążka przez Związek Miast Szwajcarskich i Międzynarodowe Stowarzyszenie Automobilklubów jako zakaz wjazdu dla wszystkich pojazdów. Został oficjalnie uznany w 1931 roku w postaci białego krążka z czerwoną obwódką. Jednak podczas pierwszej francuskiej instrukcji dotyczącej znaków drogowych nie był on częścią sygnałów regulacyjnych.

Na arenie międzynarodowej potwierdza to konwencja z 1949 r. , Ale Francja nadal nie przyjmuje jej w swoim kodeksie drogowym z 1954 r .

Dekret z 24 listopada 1967w odniesieniu do sygnalizacji drogowej i autostradowej listę znaków nakazowych rozpoczyna dopiero od sygnału B1, aktualny kierunek zabroniony , który działa tak jak on, gdyż znaczenie tego znaku brzmi wówczas „Wjazd zabroniony dla jakiegokolwiek pojazdu lub kierunek zabroniony”.

Ostatecznie został przyjęty dopiero w 1977 roku.

Posługiwać się

W użyciu ten panel jest rzadko używany. Zamiast tego powszechnie stosuje się znak zakazu ruchu drogowego, chociaż ruch jest zabroniony w obu kierunkach.

Charakterystyka

Istnieje pięć zakresów rozmiarów znaków recepty.

Układ panelu B

Podobnie jak większość tabliczek na receptę, znaki B0 są umieszczane w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca, w którym recepta zaczyna obowiązywać. Należy je powtórzyć po każdym skrzyżowaniu z wyjątkiem tych, na których drogi prywatne nie są otwarte dla ruchu publicznego lub drogi gruntowe.

Odległość boczna

O ile nie ma ograniczeń co do miejsca, odległość między pionem końca panelu znajdującego się z boku jezdni a sąsiednią krawędzią tego końca nie może być mniejsza niż 0,70  m .

Na otwartej przestrzeni znaki umieszcza się poza strefą znajdującą się na skraju jezdni i traktuje się w taki sposób, aby użytkownicy mogli zainicjować manewr zmiany kierunku lub hamowania zwany „strefą ratunkową” lub ich podparcie w odległości co najmniej 2  m od krawędź jezdni, chyba że uniemożliwiają to szczególne okoliczności (wąskie pobocza, obecność plantacji, ścieżka rowerowa, linia kolejowa  itp .).

Na terenach zabudowanych znaki umieszczone są w taki sposób, aby zminimalizować uciążliwości dla pieszych.

Wsparcie sygnału może być również zainstalowany na nieruchomości nadbrzeżnej lub przymocowane do elewacji za zgodą właściciela lub przez aplikację, jeśli jest to możliwe na mocy dekretu z mocą ustawy z dnia30 października 1935 i dekret 57-180 z 16 lutego 1957.

Wysokość nad ziemią

Na otwartej przestrzeni wysokość regulacyjna jest zasadniczo ustalona na 1  m (jeśli kilka paneli jest umieszczonych na tym samym wsporniku , ta wysokość jest równa wysokości panelu dolnego), wysokość generalnie zapewniająca najlepszą widoczność paneli uderzanych przez światła pojazdu . Można go zmodyfikować z uwzględnieniem lokalnych uwarunkowań, aby zapewnić lepszą widoczność znaków lub zapobiec utrudnianiu ruchu.

Na terenach zabudowanych , gdzie jest oświetlenie publiczne , panele można umieścić na wysokości do 2,30  m, uwzględniając w szczególności pojazdy, które mogą je zasłaniać, a także konieczność utrudniania jedynie minimalnego ruchu pieszych.

Pozycja twarzy

Przednia płaszczyzna panelu zainstalowanego na poboczu lub chodniku musi być lekko nachylona od 3 do 5 ° na zewnątrz jezdni, aby uniknąć zjawiska odbicia lustrzanego, które w nocy może sprawić, że panel będzie nieczytelny przez kilka sekundy.

Widoczność w nocy

Znaki i znaki muszą być widoczne i zachowywać ten sam wygląd w nocy i w ciągu dnia. Wszystkie znaki ostrzegawcze są odblaskowe lub, w pewnych warunkach określonych poniżej, podświetlone.

Powłoki odblaskowe muszą być przedmiotem aprobaty lub zezwolenia na eksperymentalne użycie. Odblaskowe odblaski obejmują całą powierzchnię paneli i tabliczek z wyjątkiem czarnych lub szarych części.

Uwagi

  1. Pół wieku znaków drogowych - 1894-1946 , Paryż, Presses of the national school of Ponts et Chaussées,1994, 151  str. ( ISBN  2-85978-220-6 ), strona 129
  2. Dekret n o  54-724 z dnia 10 lipca 1954 w sprawie ogólnych przepisów dotyczących ruchu drogowego policji
  3. Dekret z dnia 24 listopada 1967 w sprawie oznakowania dróg i autostrad , art. 4.1
  4. Dekret z 6 czerwca 1977 r. Dotyczący oznakowania dróg i autostrad
  5. instrukcji między o tym sygnału (RSSI) , 1 st  kolei odcinek 5-3
  6. op. cit. , 4 th  część, sygnalizacja na receptę, listopad 2008, rozdział 49
  7. op. cit. , 1 st  część generał, listopad 2008, Artykuł 8g
  8. op. cit. , 1 st  część generał, listopad 2008, rozdział 9
  9. op. cit. , 1 st  część generał, listopad 2008, Artykuł 8a
  10. op. cit. , 1 st  część generał, listopad 2008, Artykuł 13

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne