Narodziny |
16 lutego 1878 Pimlico |
---|---|
Śmierć |
18 września 1951(w wieku 73 lat) Bude |
Pogrzeb | Cornwall |
Pseudonim | Wróżka |
Narodowość | brytyjski |
Zajęcia | Ilustrator , grafik , pisarz , malarz , redaktor, redaktor |
Trening | Pratt Institute |
Pamela Colman Smith , urodzona dnia16 lutego 1878w Pimlico ( Wielki Londyn ) i zmarł dnia18 września 1951w Bude , Cornwall , przydomek Pixie , to brytyjski Symbolista artysta i ilustrator . Była także kobietą teatru, okultystką i aktywistką feministyczną . Jest znana w szczególności z tego, że stworzyła ilustracje jednej z najsłynniejszych talii Tarota na świecie, wcześniej znanej jako Rider-Waite, ale ostatnio trafniej nazywanej Tarotem Waite-Smith lub Rider-Waite-Smith dzięki badaniom K. Frank Jensen.
Urodziła się Pamela Colman Smith16 lutego 1878w Londynie amerykańskich rodziców Charlesa Smitha i Corinne Colman. Rodzina ojca składa się z prawników i kupców zainteresowanych kolekcjonowaniem dzieł sztuki, a rodzina Colmanów ma silne artystyczne i mistyczne pasje. Corinne Colman pracuje również jako aktorka. Po raz pierwszy założona w Manchesterze , rodzina przeniosła się na Jamajkę około 1889 roku. To tam Pamela Colman-Smith dowiedziała się o kulturze okultystycznej.
W 1893 roku Colman Smith rozpoczął studia artystyczne w Pratt Institute na Brooklynie . Tam zainteresowała się sztuką japońską . W 1897 roku, w wieku dziewiętnastu lat, jego akwarele zostały wystawione w galerii Williama Makbeta.
W 1899 roku Pamela Colman Smith opublikowała trzy książki z własnymi ilustracjami: The Golden Vanity / Green Bed , Widdicombe Fair i Annancy Stories , jamajski książeczkę z bajkami. Ponadto ilustruje ona Seamusa MacManus' książkę , w kominie Corners . W tym samym roku została aktorką i odbyła tournee z londyńskim zespołem teatralnym Lyceum Theatre w reżyserii Henry'ego Irvinga. Przez kilka lat grała w produkcjach firmy, pracowała jako kierownik sceny i projektantka kostiumów . To doświadczenie teatralne znacząco wpływa na jego twórczość, która zapożycza z silnej teatralności. Co więcej, wiele jego ówczesnych szkiców przedstawia najbardziej utalentowaną aktorkę Lyceum Theatre, Ellen Terry w jej głównych rolach lub Brama Stokera , który objął stanowisko kierownika oddziału, aby sfinansować swoją pracę pisarza.
Następnie zaczęła być rozpoznawana jako utalentowana artystka: bardzo pochwalny artykuł, podpisany przez Gardnera Tealla w amerykańskim magazynie artystycznym Brush and Pencil , mówi o niej jako o prawdziwym geniuszu, chwaląc zarówno jej scenografie teatralne, jak i prace graficzne.
W 1901 roku dołączyła do The Hermetic Order of the Golden Dawn , angielskiego tajnego stowarzyszenia. Potarła ramiona z Williamem Butlerem Yeatsem , Aleisterem Crowleyem i Arthurem Edwardem Waite'em . W tym czasie Colman-Smith miała wizje, które namalowała, nazywając te dzieła „obrazami muzycznymi”. W bardzo symbolistycznym duchu bardzo interesuje się synestezją , która staje się centralna w jej sztuce.
W 1902 roku współpracowała z Jackiem Yeatsem w magazynie A Broadside, zanim w następnym roku stworzyła własny magazyn The Green Sheaf pod marką Elkin Mathews . Wesprze Williama Butlera Yeatsa , Christophera St Johna, Gordona Craiga , George'a Williama Russella , Dorothy Ward i Johna Todhuntera . Również w 1903 roku wystawiała w John Baillie Gallery w Londynie.
W 1904 roku, w następstwie wewnętrznych sporów, Arthur Edward Waite i Pamela Colman Smith opuścili Złoty Brzask, aby dołączyć do dysydenckiej gałęzi, Niezależnego i Rektyfikowanego Rytu Złotego Brzasku. Ponadto Colman-Smith, we współpracy z Edith Craig , produkowane zestawy do gry Williama Butlera Yeatsa , gdzie nie ma nic .
Ale pierwsza duża wystawa indywidualna Pameli Colman Smith odbywa się w nowej galerii fotografa Alfreda Stieglitza , The Little Galleries of the Photo-Secession, w której wystawia swoje prace, mimo że nie jest fotografem. Stieglitz rzeczywiście docenia prymitywizm, mistyczną inspirację i pracę nad korespondencją między malarstwem a muzyką w twórczości Colmana Smitha. Zaprosił go ponownie do wystawiania w 1908 i 1909 roku.
W 1909 roku Arthur Edward Waite i Pamela Colman-Smith razem opublikowali w Rider and Son wróżbiarską talię tarota (znaną jako Tarot Waite-Smith ). Zainspirowana filozofią Złotego Brzasku gra wykorzystuje strukturę Tarota de Marseille . Colman-Smith wprowadza innowacje, ilustrując karty z numerami, które do tej pory zawierały tylko symbole. Pomimo swoich okultystycznych znaczeń, Waite pracuje nad rozszerzeniem rozpowszechnienia gry, bez ujawniania ich opinii publicznej.
Również w 1909 roku Colman-Smith przyłączył się do ruchu sufrażystek i wniósł swój wkład w walkę o prawa wyborcze kobiet, pracując w Warsztatach Suffrage w Londynie, ilustrując plakaty, programy, pocztówki itp.
Bardzo bliska Edith Craig , towarzyszy jej w wielu jej teatralnych przygodach. W 1903 roku dołączyła do tego ostatniego i Williama Butlera Yeatsa w tworzeniu zespołu teatralnego z repertuarem symbolistów The Masquers. W szczególności prowadzi wszystkie badania dokumentalne dla firmy. Następnie, w 1911 roku, Edith Craig założyła polityczno- feministyczną trupę teatralną , w odpowiedzi na panujący w świecie teatru seksizm „ The Pioneer Players ”. Colman-Smith jest odpowiedzialny za projektowanie programów i plakaty, w szczególności dla inscenizacji spektaklu Teatru Duszy przez Nicolasa Evreinoff przez Edith Craig .
W 1911 roku Pamela Colman Smith przeszła na katolicyzm . W 1941 roku została uznana za członka prestiżowego Royal Society of Arts , uzyskując tytuł „FRSA”. Jest uhonorowana przez RSA jako artystka, ilustratorka i gawędziarz jamajskich opowieści ludowych.
Po I wojnie światowej kupiła dom w Kornwalii . Następnie zarabia na życie, zakładając pensjonat dla księży katolickich. Mimo wszystko Colman-Smith zmarł we względnym ubóstwie w 1951 roku. Mimo że jego najbardziej znane dzieło, ilustracje tarota Waite-Smitha, sprzedawały się stosunkowo dobrze, szeroko popularyzując talię tarota, wydaje się, że tylko Waite zyskał, okradając Colmana. Smith, któremu przyznałby jedynie skromną pensję.
Z okazji stulecia powstania tarota Waite-Smitha w 2009 roku, US Games pod kierownictwem Stuarta Kaplana opublikowało Zestaw pamiątkowy Pameli Colman Smith , zawierający talię tarota i dwie publikacje.
Colman-Smith urodził się w Anglii w amerykańskiej rodzinie. Za życia, podobnie jak w pismach przywołujących ją po śmierci, artystka jest często identyfikowana jako kobieta mieszanej rasy , pochodzenia anglo-amerykańskiego i afro-karaibskiego lub kobieta o „egzotycznym” wyglądzie. Na przykład, kiedy wraz z ojcem po raz pierwszy spotkała Johna Butlera Yeatsa w 1899 roku, irlandzki malarz przedstawił to spotkanie w liście do swojego syna, Williama Butlera Yeatsa, w egzotyczny sposób. Opisuje ojca i córkę jako „najbardziej zwariowanych ludzi, najbardziej prymitywnych Amerykanów”. Chociaż „bardzo je ceni” i chwali „naiwną” oryginalność prac Pameli Colman („uczonej o dziecięcym sercu”), wydaje się naprawdę poruszony jej wyglądem, a zwłaszcza faktem, że ona tego nie robi ”. dla niej naprawdę wyglądam blado („ona naprawdę wygląda jak Japonka”). Nie jest bez znaczenia, że jej współcześni uważali ją za „dziwną” w porównaniu z dominującą białą tożsamością i przypisywali jej inne pochodzenie etniczne. Prawdą jest, że fotograficzne portrety Pameli Colman-Smith wydają się potwierdzać hipotezę o jej tożsamości Métis. Biorąc pod uwagę historię Ameryki, nie jest wykluczone, że krzyżowanie nastąpiło w genealogii rodziny Colman-Smith. Brakuje jednak namacalnego elementu, który pozwoliłby poznać jego charakter.
Tak samo jak jej pochodzenie etniczne, kwestia orientacji seksualnej Pameli Colman-Smith jest kontrowersyjna. Nigdy nie wyszła za mąż i nie miała dzieci, co jest wyjątkowym stylem życia kobiety początku XX wieku. W jego biografii nie ma śladu sentymentalnego związku z mężczyzną. Z drugiej strony wiemy, że często kręci się w lesbijskich kręgach wokół Edith Craig , z którą jest bardzo blisko i którą przedstawia jako Królową personelu w tarocie Waite-Smith. Niezwykle silną pozycję w jego życiu zajmuje również kilka kobiet. Jeśli Colman-Smith prawdopodobnie nie była heteroseksualna , wobec braku dokładniejszych informacji trudno jest jednak zidentyfikować ją jako kobietę lesbijską , biseksualną, a nawet aseksualną .