Pałac Staszica (Warszawa)

Pałac Staszica (Polski: Pałac Staszica , IPA: [pawat͡s staʂit͡sa]) to budynek przy 72 Nowego Światu , w dzielnicy Śródmieście w Warszawie . Jest siedzibą Polskiej Akademii Nauk .

Historia

Historia Pałacu Staszica rozpoczęła się podobno w 1620 r., Kiedy król Zygmunt III Waza nakazał budowę prawosławnej kaplicy jako mauzoleum i miejsca pochówku cara Wasilija IV i jego brata Dmitrija Czouiskego, zmarłego na zamku w Gostyninie w 1612 r. gdzie był przetrzymywany wraz z rodziną od ich klęski w bitwie pod Kłuszino w 1610 r. W 1635 r. rosyjska misja dyplomatyczna, po uzyskaniu zgody króla Władysława IV na przewiezienie szczątków książąt czujskich do Moskwy, kaplica została zamknięta.

Ponieważ ludność była w większości katolicka, protestancka i żydowska, kaplica prawosławna była niewielka. W 1668 r. Król Jan II Kazimierz Waza przekazał kaplicę zakonowi dominikanów, którzy na jej miejscu wybudowali kościół katolicki. Gmina dominikańska zarządzała kościołem do 1816 r., Kiedy to jej administrator Józef Danikowski popełnił samobójstwo przy jego ołtarzu . Po tym akcie kościół nie mógł być używany jako miejsce kultu i podjęto decyzję o jego wyburzeniu.

W 1818 r. Stanisław Staszic , prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk , zakupił budynek i przystąpił do jego remontu w celu przeniesienia do niego swojej organizacji. Założone w 1800 roku było pierwszym polskim towarzystwem naukowym. (Jest to przodek obecnej Akademii Nauk ). Odbudowę ukończono w 1823 r., A jej architekt Antonio Corazzi wyobraził sobie pałac w stylu neoklasycystycznym .

Plik 11 maja 1830Juliusz Ursyn Niemcewicz odsłania przed Pałacem Staszica pomnik Mikołaja Kopernika autorstwa Bertela Thorvaldsena .

Po powstaniu listopadowym 1830 r. Przeciwko władzy carskiej Towarzystwo Przyjaciół Nauk zostało rozwiązane przez władze rosyjskie, które kontrolowały Warszawę od Kongresu Wiedeńskiego .

W latach 1857-1862 w pałacu mieściła się akademia medyczno-chirurgiczna, pierwsza odrodzona w zaborze rosyjskim uczelnia wyższa (wszystkie uczelnie, w tym Uniwersytet Warszawski , zostały zlikwidowane po powstaniu 1830 r.). Jednak Akademia została wkrótce zamknięta po kolejnym stłumionym powstaniu polskim, powstaniu styczniowym 1863 roku .

Do końca I wojny światowej w budynku mieściło się gimnazjum (uczelnia) dla mężczyzn. Od 1890 r. Mieścił się w nim także kościół prawosławny.

W latach 1892-1893 pałac został odnowiony przez władze rosyjskie. Zgodnie z carską polityką rusyfikacji Warszawy architekt Władimir Pokrowski przekształcił neoklasycystyczny pałac w budynek w stylu rusko-bizantyjskim.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku pałac został przywrócony do pierwotnego klasycystycznego stylu przez architekta Mariana Lalewicza  (pl) . W okresie międzywojennym gościło kilka warszawskich organizacji naukowych i naukowych.

Podczas niemieckiej inwazji we wrześniu 1939 r. Pałac uległ poważnym zniszczeniom podczas Bitwy Warszawskiej, a podczas Powstania Warszawskiego 1944 r. Został niemal doszczętnie zrównany z ziemią .

W latach 1946-1950 odbudowano go w pierwotnej neoklasycystycznej formie. Dziś jest siedzibą Polskiej Akademii Nauk .

Zobacz też

• Pałac w Warszawie

Uwagi i odniesienia

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku angielskim zatytułowanego „  Pałac Staszica  ” ( zobacz listę autorów ) .

1. Rafał Jabłoński, „  Niejasna historia kaplicy moskiewskiej  ” , na zyciewarszawy.pl , Życie Warszawy ,2 czerwca 2012
2. Hanna Krajewska, „  Zanim zbudowano Pałac Staszica  ” , on Archiwa PAN archiwum.pan.pl ,2007