Pałac Mattei di Giove

Pałac Mattei di Giove to pałac w Rzymie położony przy ulicy Michelangelo Caetani , w rione Sant'Angelo, a dokładniej na wysepce Mattei, ograniczonej przez vie delle Botteghe oscure , dei Funari i Paganica.

Stanowi własność państwa włoskiego od 1938 r., Mieści instytucje kulturalne, z których dwie podlegają Ministerstwu dóbr i działalności kulturalnej , Bibliotekę Historii Nowoczesnej i Współczesnej (Biblioteca di storia moderna e contemporanea) oraz Centralny Instytut Towarów dźwiękowych i audiowizualnych. (Istituto Centrale per Beni Sonori e Audiovisivi) , dawniej National Discotheque (Discoteca di Stato) , Włoskie Centrum Studiów Amerykańskich i Włoski Instytut Historyczny Ery Nowoczesnej i Współczesnej (Istituto storico per l'età moderna e contemporanea) .

Historyczny

W 1598 roku , z okazji ślubu z Costanzą Gonzagą z rodu Gonzague , Asdrubale Mattei zlecił architektowi Carlo Maderno zaprojektowanie pałacu. Ma powstać na wysepce Mattei, na miejscu kilku domów należących do szlachetnej rzymskiej rodziny Mattei. Ta miejska rezydencja jest ostatnią zbudowaną z bloku mieszkalnego, sąsiadującą z Pałacem Caetani, w którym mieszka Alessandro Mattei, ojciec Asdrubale, i która obejmuje również trzy inne pałace, w szczególności Pałac Mattei di Paganica.

Prace budowlane będą rozłożone na dwadzieścia lat, do 1618 roku, nawet jeśli skrzydło przylegające do pałacu ojcowskiego zostało ukończone w 1613 roku .

Na początku XIX th  century , po śmierci ostatniego samca z linii Mattei di Giove, pałac pomiędzy rodziną Antici poprzez małżeństwo Maria Anna, jedynej córki Giuseppe Mattei z markiz Carlo Teodoro Antici di Recanati . Ten ostatni jest bratem Adelaide Antici, matki Giacomo Leopardiego . Poeta przebywał w tym pałacu pięć miesięcy od r23 listopada 1822 pod koniec miesiącaKwiecień 1823gdzie komora znajduje się 3 e  piętro; pałac i jego atmosfera nie podobały mu się, ponieważ, jak pisał w liście skierowanym do swojego brata Carla, dwa dni po przybyciu, „o strasznym nieporządku, zamieszaniu, mierności, nieznośnej małości, niewypowiedzianym zaniedbaniu i wszystkie inne przerażające przymioty, które panują w tym domu ” . Jego wuj i Rzym również nie znajdują łaski w jego oczach; w innym liście skierowanym do swojego brata mówi o markizie w ten sposób: „diabeł był o wiele brzydszy, niż na to wyglądał” i traktuje wieczne miasto jako „stertę literackiego gnoju” .

Opis

Okazały dom, noszący belvedere loggię z widokiem na okolicę, stoi na rogu życia Michelangelo Caetani i dei Funari i ma wejście na każdej z jego ulic. Jego elewacje wykonane są z cegły i trawertynu, jego grzbiety są wytłaczane, a zwieńczony gzymsem ozdobionym heraldycznymi symbolami Mattei (szachownica) i Gonzague (orzeł). Partery i piano nobile są ściśle zaznaczone oknami z wystającymi listwami, zwieńczonymi belkowaniem  ; na piano nobile jest ich dziewięć (via Michelangelo Caetani) i jedenaście (via dei Funari). Najwyższa kondygnacja posiada taką samą liczbę otworów, z mniej wystającymi listwami i bez belkowania, nad którymi znajdują się okna doświetlające poddasze.

Portal wejściowy przy via dei Funari prowadzi na wewnętrzny dziedziniec, jedną z najbardziej niezwykłych części pałacu, którego południowa strona ma podwójną loggię z potrójnymi łukami i dwoma rzędami nałożonych pilastrów. Na balustradzie górnej loggii ustawione są popiersia cesarzy rzymskich. Boki są mocno zdobione płaskorzeźbami i antyczne medaliony w ramkach sztukaterią z XVII -tego  wieku i przez popiersiami cesarzy rzymskich wstawionych w niszach.

Dziedziniec od strony północnej zamknięty jest murem tworzącym taras, z trzema łukami, z których dwa boczne są ślepe i zwieńczone balustradą. Zapewnia dostęp do drugiego dziedzińca, na którym do tylnej ściany przymocowana jest fontanna. Składa się z sarkofagu ozdobionego dwoma lwimi protomami, w którym zbiera się woda wyrzucana ustami groteskowego maszkarona.

Na dziedzińcu eksponowane są starożytne rzeźby, umieszczone na cokole. Te ślady starożytności są dziełami cennej kolekcji marmurów zgromadzonych przez Mattei, z których część została wystawiona w Villa Celimontana , nie zainteresowana sprzedażą tej kolekcji papieżowi Klemensowi XIII przez Giuseppe Mattei w 1766 roku. jest teraz przechowywany w Muzeum Pio-Clementino , jednym z Muzeów Watykańskich .

Głęboko religijni Mattei wybrał motywy biblijne do dekoracji fresków części piano nobile, wykonanych przez artystów działających w Rzymie w 1615 r. Francesco Albani dit L'Albane i Le Dominiquin powierzyli Sceny z życia Jakuba , do Giovanni Lanfranco i Pomarancio się sceny z życia Józefa . Jeśli chodzi o Pierre'a z Cortony , namalował sufit przedstawiający sceny z życia Salomona w latach 1622-1623.

Uwagi i odniesienia

1. Wille i pałace Rzymu , str.  126, op. cit. jako źródło bibliograficzne
2. Wille i pałace Rzymu , str.  134, op. cit. jako źródło bibliograficzne

Źródła bibliograficzne

• Carlo Cresti i Claudio Rendina ( przetłumaczone przez  Jean-Philippe'a Folleta), Wille i pałace Rzymu [„Ville e palazzi di Roma”], Paryż, Éditions Mengès,Listopad 1998, 399  pkt. ( ISBN  978-2-85620-409-2 ) , str.  126-135. Zdjęcia: Massimo Listri
• (it) Varagnoli Claudio , „  Eredità cinquecentesca e apertura al nuovo nella costruzione di Palazzo Mattei di Giove a Roma  ” , Annali di Architettura , Vincenza, Centro Internazionale di Studi di Architettura Andrea Palladio, n os  10-11, 1998-1999 s.  322: ( ISSN 1124-7169 , czytaj online )