Peace of Constance jest traktat między cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego i włoskich gmin, które zostało podpisane w dniu25 czerwca 1183.
Traktat ten wyznacza początek rozwoju włoskich gmin.
Niezależność gmin nie była łatwa. W 1154 roku cesarz Fryderyk I st mówi Barbarossa próbuje przywrócić władzę cesarską w Włochy północy . W 1158 roku oblegał Mediolan, który zakończył się kapitulacją. Jednak miasto to będzie nadal stawać czoła cesarzowi, gdy uda mu się odzyskać kontrolę nad włoskimi gminami, mianując samego konsulów. W 1162 roku , podobnie jak małe miasta, które odmówiły władzy cesarskiej, Mediolan zostałby ponownie oblężony, a następnie zniszczony przez koalicję miast lojalnych wobec cesarskiej korony.
W 1167 sytuacja się odwróciła: armia germańska została zdziesiątkowana przez epidemie i prawie wszystkie miasta północy sprzymierzyły się w ramach Ligi Lombardzkiej w celu utworzenia wspólnego frontu przeciwko cesarzowi. Liga Lombardzka to sojusz pomocy wojskowej między różnymi gminami północnych Włoch. Decydujące zwycięstwo Commons Frederick I po raz pierwszy pojawia się w 1176 roku w Legnano , zmuszając cesarza do podpisania pokoju Wenecji w lipcu 1177 roku .
Podpisano 25 czerwca 1183pokój w Konstancji określa ustalenia między cesarzem a gminami. Dzięki temu traktatowi uzyskują suwerenną władzę ( regalia ), to znaczy wszystkie jurysdykcje, podatki, obowiązki i podatki. Powrót do wolnych wyborów konsulów zostaje uznany, a gminy uzyskują prawo do sojuszu. Cesarz zachowuje jedynie symboliczną władzę, ponieważ interwencja z jego strony w sprawy społeczności oznaczałaby pewne negocjacje. Traktat ten wyznacza początek rozwoju włoskich gmin.