PGC 12287
| PGC 12287 | |
 Galaktyka eliptyczna PGC 12287 | |
| Dane obserwacyjne ( Epoka J2000.0 ) | |
|---|---|
| Konstelacja | Perseusz |
| Rektascensja (α) | 03 H 18 m 15,6 s |
| Deklinacja (δ) | 41 ° 51 ′ 28 ″ |
| Pozorna wielkość (V) | 11,92 13,04 w paśmie B |
| Połysk powierzchni | 13.07 mag / am 2 |
| Pozorne wymiary (V) | 1,8 ′ × 1,6 ′ |
| przesunięcie ku czerwieni | +0,025137 ± 0,000237 |
| Kąt położenia | 165 ° 165 ° |
|
Lokalizacja w konstelacji: Perseusz 
| |
| Astrometria | |
| Prędkość radialna | 7536 ± 71 km / s |
| Dystans | 105,2 ± 8,2 Mpc (∼343 mln al ) |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Rodzaj obiektu | Galaktyka eliptyczna |
| Typ galaktyki | E + E E2? |
| Wymiary | 180 000 al |
| Odkrycie | |
| Odkrywcy | Max Wolf |
| Przestarzały | 1913 |
| Oznaczenie (a) |
MCG 7-7-52 UGC 2651 3C 83,1 CGCG 540-88 |
| Lista galaktyk eliptycznych | |
PGC 12287 to eliptyczna galaktyka znajdująca się w konstelacji Perseusza, około 343 miliony lat świetlnych od Drogi Mlecznej . Został odkryty przez niemieckiego astronoma Maxa Wolfa w 1913 roku .
PGC 12287, radiogalaktyka
PGC 12287 jest jedną z najbardziej masywnych radiogalaktyk w gromadzie w Perseuszu , której najbardziej masywnym przedstawicielem jest NGC 1275 . W klasyfikacji Fanaroff-Riley PGC 12287 ma klasę 1 ( FR1 ). Ta radiogalaktyka przedstawia dwa dżety relatywistycznych cząstek, których emisja synchrotronowa , widoczna w domenie radiowej , rozciąga się na ponad sto kilo parseków . Ponieważ galaktyka porusza się z dużą prędkością w ośrodku wewnątrz gromady , dżety te są zakrzywione w kierunku przeciwnym do ruchu z powodu efektu ciśnienia dynamicznego.
UWAGA
Z wyjątkiem miejsc Wolfganga Steinicke i profesora Seligmana, wszystkie konsultowane źródła identyfikują od NGC 1265 do PGC 12287, ale okazuje się, że może to być błędne. Rzeczywiście, na podstawie opisów podanych przez Bigourdana, profesor Seligman donosi, że Steve Gottlieb (nie) zastanawiał sięluty 2017jeśli PGC 12279, która znajduje się 8 minut łuku na południe od pozycji odnotowanej przez Bigourdana, nie była lepszym kandydatem do NGC 1265 niż PGC 12287, która znajduje się 1,9 minuty łuku na północny zachód od tej pozycji. Harold Corwin spojrzał następnie na zapis obserwacji Bigourdana i doszedł do wniosku, że Gottlieb miał rację. Galaktyka NGC 1265 to zatem PGC 12279, która okazuje się być galaktyką IC 312 odkrytą przez Lewisa Swifta w 1888 roku .
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Jasność powierzchni (S) jest obliczana z pozornej wielkości (m) i powierzchni galaktyki zgodnie z równaniem
- Obliczono na podstawie obrazu uzyskanego przez Aladdin
- uzyskaną prędkość recesji galaktyki za pomocą równania v = z × c , gdzie z jest przesunięciem ku czerwieni ( przesunięciem ku czerwieni ), a c prędkością światła. Względną niepewnością prędkości hemibursztynianu v / v jest równa Z uwagi na wysoką dokładność C .
- Odległość, która dzieli nas od galaktyki, otrzymujemy za pomocą prawa Hubble'a : v = H o d , gdzie H o jest stałą Hubble'a (70 ± 5 (km / s) / Mpc). Względną niepewnością Δ d / d przez odległość jest równa sumie względne niepewności prędkości i o H O .
- Średnicę galaktyki otrzymujemy jako iloczyn odległości między nami i kąta, wyrażonego w radianach , jej największego wymiaru.
Bibliografia
- (i) " NASA / IPAC pozagalaktyczne Baza danych " , Wyniki NGC 1265 (dostęp 18 lipca 2016 ),
- (in) „ NGC 1265 on HyperLeda ” (dostęp: 21 grudnia 2018 r. )
- (in) „ Professor Seligman Site C. ” (dostęp 18 lipca 2016 r. )
- (w) „ Third Cambridge Catalog of Radio Sources ” (dostęp 18 lipca 2016 r. )
- D. Sijbring i AG de Bruyn , „ Wieloczęstotliwościowe radiowe obserwacje kontinuum galaktyk w gromadzie Perseusza ”, Astronomy and Astrophysics , tom. 331,1 st marca 1998, s. 901–915 ( ISSN 0004-6361 , czytaj online , dostęp: 28 sierpnia 2017 )
- (w) C. Pfrommer i TW Jones , „ Radio Galaxy NGC 1265 Accretion Shock Unveils the Perseus Galaxy Cluster Onto the ” , The Astrophysical Journal , vol. 730, N O 1,2011, s. 22 ( ISSN 0004-637X , DOI 10.1088 / 0004-637x / 730/1/22 , czytaj online , dostęp 28 sierpnia 2017 )
- (w) C. Pfrommer i TW Jones , „ Radio Galaxy NGC 1265 Accretion Shock Unveils the Perseus Galaxy Cluster Onto the ” , The Astrophysical Journal , vol. 730, N O 1,1 st styczeń 2011, s. 22 ( ISSN 0004-637X , DOI 10.1088 / 0004-637X / 730/1/22 , czyt. Online , przeglądano 18 listopada 2016 r. )
- (w) „ Steve Gottlieb's Notes NGC NGC NGC 3000 do 3999 ” (dostęp 15 listopada 2020 )
- (w) „ Wybrane katalogi astronomiczne i usługi danych online - oraz kilka innych interesujących witryn ” (dostęp 11 kwietnia 2019 r. )
Linki zewnętrzne
- (en) PGC 12287 w bazie danych NASA / IPAC Extragalactic Database
- (w) PGC 12287 w bazie danych Sinbad the Strasbourg Astronomical Data Center .
- (en) NGC 1265 w oparciu o bazę danych LEDA
- (en) NGC 1265 na stronie internetowej profesora C. Seligmana
- (en) NGC 1265 na stronie internetowej profesora C. Seligmana