Galaktyka eliptyczna
Eliptyczna galaktyka jest typem galaktyki , które grupuje sferyczne koncentracje miliardów gwiazdek , które przypominają dużych gromad kulistych . Mają bardzo małą strukturę wewnętrzną, a gęstość gwiazd powoli spada od bardzo jasnego środka do rozmytych krawędzi. Są one klasyfikowane w sekwencji Hubble'a jako typ E i są odmieniane zgodnie z ich kształtem od typu E0 (okrągły), do typu E7 (mocno eliptyczny).
Chociaż mogą istnieć wyjątki, ich ogólna charakterystyka to:
Edwin Hubble określił galaktyki eliptyczne jako "wczesne" galaktyki, ponieważ wierzył, że ewoluują w galaktyki spiralne (które nazwał "późnymi"). W astronomowie teraz uważają, że jest odwrotnie (to znaczy, że galaktyki spiralne mogą się stać galaktykami eliptycznymi), ale warunki wczesne i późne Hubble są nadal używane.
Przez pewien czas uważano, że są to proste galaktyki , teraz wiadomo, że orbity eliptyczne są złożonymi obiektami. Część tej złożoności wynika z ich niesamowitej historii: uważa się, że galaktyki eliptyczne są końcowym produktem połączenia dwóch galaktyk spiralnych.
Morfologia
Galaktyki eliptyczne obejmują szeroki zakres rozmiarów i jasności, od eliptycznych olbrzymów, które mają rozmiar setek tysięcy lat świetlnych i prawie miliard razy jaśniejsze niż Słońce, po eliptyczne karły, tylko trochę jaśniejsze niż przeciętna gromada kulista. Są podzielone na kilka grup morfologicznych:
- CD Galaxies: Ogromne, jasnych obiektów, które mogą mierzyć prawie 1 Mega parsec (3 miliony lat świetlnych). Te tytany znajdują się tylko w pobliżu centrum dużych, gęstych gromad galaktyk i są prawdopodobnie wynikiem połączenia kilku galaktyk.
- Normalne galaktyki eliptyczne: Skondensowany obiekt ze stosunkowo jasną powierzchnią centralną. Należą do nich gigantyczne eliptyki (gE), średnio lekkie eliptyki (E) i kompaktowe eliptyki.
-
Galaktyki karłowate eliptyczne ( Karłowate galaktyki eliptyczne: dE ): Ta grupa galaktyk zasadniczo różni się od zwykłych galaktyk eliptycznych. Ich średnica jest rzędu od 1 do 10 kiloparseków , a jasność powierzchniowa jest znacznie niższa niż w przypadku normalnych eliptyków, co nadaje im znacznie bardziej rozproszony wygląd. Wykazują te same cechy stopniowego spadku gęstości gwiazd od stosunkowo gęstego środka do rozmytego obrzeża.
-
Sferoidalne galaktyki karłowate ( Karłowate sferoidalne galaktyki DPHS ): Ekstremalnie niska jasność, niska jasność powierzchni i zostały zaobserwowane tylko w sąsiedztwie Drogi Mlecznej i prawdopodobnie innych bardzo pobliskich grupach galaktyk, takich jak grupa Lwa. Ich wielkość bezwzględna wynosi tylko 8 do 15 . Sferoidalna galaktyka karłowata Smoka ma absolutną wielkość 8,6, co czyni ją bledszą niż przeciętna gromada kulista w Drodze Mlecznej!
- Niebieskie zwarte galaktyki karłowate ( Niebieskie zwarte galaktyki karłowate: BCD ): Małe galaktyki rzadko są niebieskie. Barwy fotometryczne BV = 0,0 do 0,30 , co jest typowe dla stosunkowo młodych gwiazd , takich jak widmo A . Sugeruje to, że BCD są aktywnymi obszarami powstawania gwiazd. Układy te zawierają również obfite ilości gazu międzygwiazdowego (w przeciwieństwie do innych galaktyk eliptycznych).
Uwagi i referencje
Fragmenty tego artykułu lub wcześniejszej wersji tego artykułu pochodzą z artykułu Jasema Mutlaqa <mutlaqja (AT) ku.edu> z projektu AstroInfo , w ramach GFDL .
Powiązany artykuł