Thiaumont działa | |||
Rozdrobnione pozostałości pancernego obserwatorium. | |||
Opis | |||
---|---|---|---|
Rodzaj pracy | Praca interwałowa | ||
Daty budowy | od 1887 do 1893 | ||
Wzmocniony pas | twierdza Verdun | ||
posługiwać się | obrona interwału między dwoma fortami | ||
Obecne wykorzystanie | wizyta w ruinach | ||
Bieżąca własność | ? | ||
Garnizon | około 50 mężczyzn | ||
Uzbrojenie wału obronnego | nic | ||
Uzbrojenie flankujące | nic | ||
Organy pancerne | nic | ||
Specjalna modernizacja betonu | nie przeprowadzono | ||
Program 1900 | |||
Terminy restrukturyzacji | 1902-1905 | ||
Wieżyczki | 1 wieża pistoletu maszynowego. | ||
Bourges Casemate | ciągnąc w kierunku wschodnim | ||
Obserwatorium | pancerne obserwatorium | ||
Garnizon | 40 mężczyzn | ||
Program uzupełniający 1908 | niedoszły | ||
Informacje kontaktowe | 49 ° 12 ′ 24 ″ na północ, 5 ° 25 ′ 11 ″ na wschód | ||
Geolokalizacja na mapie: Meuse
| |||
Struktura Thiaumont to ufortyfikowana struktura w systemie Séré de Rivières , położona na północny wschód od gminy Fleury-devant-Douaumont w regionie Verdun . Jego szczególny charakter ma zostać zniszczony przez ostrzał artyleryjski podczas bitwy pod Verdun w 1916 roku.
Znajduje się na prawym brzegu Mozy , na grzbiecie między dziełami Froideterre a fortem Douaumont , na wysokości 360 metrów, w celu obrony interwału.
Pierwotnie zbudowany w murze , został przekształcony w 1902 roku, dodając kazamatę z Bourges uzbrojoną w dwa działa 75 mm , schron żelbetowy , obserwatorium pancerne (to znaczy z dzwonem pancernym) oraz wieżyczkę karabinu maszynowego , wszystko otoczone siecią drutów kolczastych o szerokości 30 m .
Na dość małej powierzchni, od lewej do prawej, mały betonowy schron, mały barak z trzema komorami (czy to początkowe baraki pokryte betonem?) Współistniały, z których ten po prawej stronie dawał dostęp do wieżyczki karabinu maszynowego, drugie betonowe schronienie, ale chroniące dostęp do opancerzonego obserwatorium wieży karabinu maszynowego i wreszcie kazamata Bourges flankująca po prawej stronie w interwale w stronę fortu Douaumont. Całość otoczona była rowem o profilu trójkątnym, nieutwardzonym i nieutwardzonym. Po obu stronach rowu wejściowego znajdowała się strażnica obserwacyjna. Dzieło Thiaumonta ma smutny przywilej bycia jedynym nowoczesnym dziełem, należycie zabetonowanym, które zostało dosłownie wymazane z krajobrazu samą siłą bombardowań artyleryjskich.
Prace został wycofany ze służby w 1915 roku: dwa pistolety na kazamaty montażowej i amunicji (500 muszli) zostały wysłane do przodu. ZLuty 1916, dzieło jest celem niemieckiej artylerii, a następnie w maju ataków piechoty. Drut kolczasty porąbany, wieżyczka zniszczona. Resztki dzieła zostały schwytane przez niemiecką piechotę23 czerwca 1916, a następnie kilkakrotnie zmienia właściciela z powodu francuskich kontrataków 24 czerwcado sierpnia (przyjmuje się od sześciu do siedmiu razy). Francuzi ostatecznie odbierają to, co pozostało z pracy24 października 1916.
Teren jest usiany dziurami po muszlach. Elementy konstrukcji rozpoznawalne są jedynie w postaci zwałowisk gruzu betonowego z wystającymi z nich poskręcanymi żelazkami. Płyta z kazamaty Bourges upadł, że mury są zablokowane; dzwon pancerny jest zepsuty; czapka wieży, jej oś i voussoirs jej przedniego napierśnika zostały rzucone na ziemię. Baraki zostały przebite ciosem 380 mm i nie można ich już nawet odróżnić w polu kraterów, którymi stała się konstrukcja.
Stara pocztówka.
Niezbadany pocisk o średnicy 380 mm.
Rozrzucone pozostałości wieżyczki karabinu maszynowego.