Ottmar Nachtgall

Ottmar Nachtgall Luscinius Obraz w Infobox. Ottmar Nachtgall (1480-1537) Biografia
Narodziny Około 1480 r.
Strasburg , Francja
Śmierć 5 września 1537
Freiburg im Breisgau , Niemcy
Narodowość wilczur
Trening 1496 Baccalaureus artis
1518 Doctor juris pontificii
Czynność Muzykolog
Inne informacje
Instrument Organy ( w )

Ottmar Nachtgall (zlatynizowany Ottomarus Luscinius , * 1480 w Strasburgu - † 1537 we Fryburgu Bryzgowijskim) jest alzackim humanistą katolickim, hellenistą, znanym z licznych tłumaczeń na język grecki i łaciński. Po reformacji protestanckiej w Strasburgu wyjechał na wygnanie do Augsburga , a następnie do siedziby we Fryburgu Bryzgowijskim .

Biografia

Urodzony z Ottilii i Johannesa Nachtgalla, rozpoczął naukę intelektualną w Strasburgu u humanistów Jacquesa Wimpfelinga, a następnie Jeana Geilera de Kaysersberga . Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Heidelbergu w 1494 r. , Gdzie maturę uzyskał w 1496 r . Ottmar Nachtgall rozpoczął następnie peregrinatio na uniwersytetach w Paryżu, Louvain, Padwie i Wiedniu. W Austrii kształcił się jako organista i kompozytor pod egidą Wolfganga Grefingera; kilkakrotnie będzie pracował pod kierunkiem Paula Hofhaimera , mianowanego organistą cesarza Maksymiliana.

Jego podróże były kontynuowane w 1510 r. , Kiedy udał się do Augsburga, aby podążać za naukami Sebastiana Virdunga (muzykologia) i Konrada Peutingera . W 1511 r. Wyruszył do Paryża, gdzie spotkał się z Hieronymusem Aleanderem, aby doskonalić swoje studia nad starożytną greką, i Fausto Andrelli, by poznać klasykę łacińską.

W 1514 r. Wrócił do Strasburga , gdzie został wikariuszem i organistą kościoła św. Tomasza . Napisał tam trzy traktaty muzyczne, w tym Musicae Institutiones w 1515 roku , promując starożytną Grekę poprzez liczne publikacje. Znajdujemy go również jako profesora literatury łacińskiej w Commanderie de Saint-Jean i bardzo aktywnego w dziedzinie humanizmu reńskiego. W szczególności będzie częścią kręgu literatury Sodalitas . W 1518 r. Otrzymał tytuł Doctor juris pontificii , ale nie poparł trwającej reformy protestanckiej i bardzo wpływowej w Strasburgu.

Nie mogąc dojść do porozumienia z protestantami , Ottmar Nachtgall pozostał wierny katolicyzmowi i schronił się w Augsburgu w 1523 roku , pod ochroną różnych osób, w tym biskupa Christopha von Stadionu i bankierów Fuggera, którzy zaproponowali mu kanonika i kaznodzieję św. Maurycego, przyznając mu emeryturę w wysokości 80 florenów. To wciąż napotyka trudności z Radą luterańskiego w mieście, który przyniósł mu kilka zakazów mimo wsparciu Karola V .

W 1528 r. Przeniósł się do Fryburga Bryzgowijskiego i zatrzymał się u Erazma w ogromnym Haus zum Walfisch (wówczas ratusz) . Odmówił posady w kościele Notre-Dame w Monachium i wolał rozpocząć pielgrzymkę do Marsylii w 1531 r. , A następnie do Moguncji w 1532 r . Następnie będzie mieszkał jako pustelnik w Kartuzie we Fryburgu , gdzie ostatecznie spocznie po swojej śmierci w 1537 roku . Klasztor odziedziczy jego biblioteki składa się z 390 prac, z których część jest obecnie przechowywane w zbiorach biblioteki uniwersyteckiej we Fryburgu.

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Humanistyczne dziedzictwo Górnego Renu, humanistyczna kultura Górnego Renu, artykuł „Ottmar Nachtgall”  ; wystawa „Ottmar Nachtgall: kiedy Strasburg śpiewał o humanizmie. » Artykuł
  2. Elsa Kammerer, „Migracja miasta-gospodarza? Migracja z Ottmar Nachtgall ze Strasburga do Augsburga (1523) ”, w: Jean Balsamo i Chiara Lastraioli (red.), Paths of exile, havens of peace. Migracje ludzi i idei w XVI wieku , Międzynarodowe Kolokwium, CNRS - Centre d'Études Supérieures de la Renaissance, Tours, 8-9 listopada 2007, Genewa, Droz.
  3. (De) A. Bernd Dahlenburg, „Die radikale Reformation - Täufer des 16. Jahrhunderts in Augsburg und Münster”, GRIN Verlag GmbH, Monachium, 1999.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne