| Narodziny |
11 września 1919 Pilzno |
|---|---|
| Śmierć |
22 sierpnia 2004 r.(m. 84) St. Gallen |
| Narodowości |
Czechosłowacka Szwajcaria |
| Trening | Uniwersytet Karola w Pradze |
| Zajęcia | Ekonomista , profesor uniwersytetu , malarz , polityk , nauczyciel |
| Dzieci |
Miroslav Šik ( d ) Jiří Polák ( d ) |
| Pracował dla | Uniwersytet St. Gallen |
|---|---|
| Partia polityczna | Czechosłowacka Partia Komunistyczna |
| Miejsce przetrzymywania | Mauthausen |
Ota Šik , urodzony dnia11 września 1919w Pilźnie w Czechach i zmarł dnia22 sierpnia 2004 r.w St. Gallen , studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze , a następnie w 1940 roku został członkiem podziemnej Czechosłowackiej Partii Komunistycznej , co doprowadziło do aresztowania przez Gestapo i deportacji do obozu koncentracyjnego Mauthausen . Po 1945 studiował ekonomię na Uniwersytecie Karola w Pradze . W 1961 roku Ota Šik przejął kierownictwo wpływowego instytutu ekonomicznego Akademii Nauk i został uznany za eksperta. W 1967 interweniował u Antonina Novotnego , sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Czechosłowacji, w celu podjęcia poważnych reform strukturalnych w celu przywrócenia efektywności gospodarki kraju. Jego projekt podjął istotę reformy zaproponowanej przez sowieckiego ekonomistę Evseï Libermana : autonomię zarządzania przedsiębiorstwami, swobodę cen itp. Nieśmiałym początkiem było pojawienie się w Pradze prywatnych taksówek, które wzbudziły duże zainteresowanie opinii publicznej.
Zwolennik „ socjalizmu z ludzką twarzą ”, został naturalnie wezwany do poparcia Aleksandra Dubčka , gdy ten zastąpił Novotnego w styczniu 1968 roku i był jednym z aktorów Praskiej Wiosny (1968/69), zostając wiceprezesem Rada i członek Komitetu Centralnego Partii. Zasłynął jako jeden z twórców pojęcia „ trzeciej drogi ”, między socjalizmem a kapitalizmem .
Po interwencji Sowietów w Czechosłowacji przebywa kilka miesięcy w Jugosławii, następnie gwałtownie krytykowany przez agencję TASS zostaje zwolniony z pełnionych funkcji i zmuszony do emigracji. Został profesorem ekonomii na Uniwersytecie St. Gallen w Szwajcarii, którego przyjął obywatelstwo. Po upadku reżimu komunistycznego w 1989 r. powrócił na jakiś czas do Pragi jako doradca ekonomiczny prezydenta Vaclava Havla . Jednak jego stanowisko było bardzo niezgodne z opinią zachodnią i czeską na rzecz totalnego liberalizmu i miał niewielki wpływ.