| Oslac | |
| Tytuł | |
|---|---|
| Ealdorman z Yorku | |
| około 963 × 966 -975 | |
| Poprzednik | Osulf z Bernicie ( wysoki Reeve z Bamburgh , regentem Northumbria ) |
| Następca | Thored |
| Biografia | |
| Dzieci | Thored ? |
Oslac Yorku jest ealdorman od Jorku pod koniec X XX wieku.
Źródła dotyczące Oslaca są bardzo fragmentaryczne i trudno jest prześledzić jego pochodzenie i karierę. Król Edgar ustanowił go między 963 a 966 rokiem jako gubernator południowej połowy dawnego królestwa Northumbrii , wokół miasta York . Jest prawdopodobnie pierwszym, który nosi tytuł ealdormana Yorku. Po śmierci Edgara Oslac zostaje uznany za wyjętego spod prawa i wygnany z Anglii. Jego dalsze losy są nieznane.
Niewiele wiadomo o pochodzeniu Oslaca, a dostępne źródła nie pozwalają na powiązanie go z jakąkolwiek pewnością z poprzednimi władcami Northumbrii . Według niektórych historyków jego nazwa wskazywałaby na pochodzenie wikingów : Susan Whitelock podkreśla w ten sposób, że imię Oslac jest często anglicyzacją staronordyckiego Áslákr . Z drugiej strony autorzy artykułu o Oslac w Biographical Dictionary of Dark Age Britain uważają, że nazwa Oslac pochodzi od Danelaw . Fakt, że jego syn Thored jest właścicielem ziemi w Cambridgeshire, mógłby potwierdzać tę hipotezę.
Możliwe jest również, że nazwa Oslac jest czysto angielska. Element Os- , który występuje w imieniu Osulf z Bamburgh , może wskazywać na pokrewieństwo z władcami Bamburgh w północnej Northumbrii.
Kronika anglosaska informuje, że w roku 966 , Thored, syn Gunnara, zaatakowany Westmorland i że Oslac „chwycił Aldormannerie” . Dla niektórych historyków, oznacza to, że Oslac następnie staje się „władcą ealdorman całej Northumbrii, w tym na terytorium wysokich wójtów Bamburgh . ”
Oslac pojawia się jako świadek na czarterach już w 963 r. , Co może oznaczać, że był już ealdormanem w tej dacie, po śmierci lub zhańbieniu swojego poprzednika Osulfa. Jednak niektóre z tych czarterów są problematyczne, ponieważ są wymienione tylko w późniejszych kartach . Nie jest zatem wykluczone, że ich transmisji towarzyszyły zakłócenia. Z drugiej strony istnieje statut z 966 r., Który potwierdza pożyczkę udzieloną przez dux Thored. Oslac pojawia się tam jako minister , to znaczy thegn , co oznaczałoby, że nie został ealdormanem przed tą datą.
Według De primo adventu Saxonum , w kronice XI TH i XII -tego wieku skompilowany z wcześniejszych źródeł, Northumbria jest podzielony na dwie części po śmierci Osulf: Eadwulf Evilcild odbiera ziemie, które rozciągają się od Firth of Forth do rzeki Tees , natomiast Oslac otrzymuje ziemię między ujściem rzeki Humber a wyspami Tees.
Według Johna z Wallingford , o podziale tym zadecydował król Anglii Edgar podczas narady w Yorku, tak aby cały region nie mógł znaleźć się pod panowaniem jednego człowieka. Historia Regum twierdzi, że podział ten nie występuje w czasie Oslac, ale w Osulf i że linia demarkacyjna nie jest na Tees, ale na Tyne . Historyk Dorothy Whitelock uważa to stwierdzenie za apokryficzne.
Oslac często pojawia się jako sygnatariusz statutu króla Edgara jako świadek. Prawdopodobnie cieszy się zaufaniem króla.
Według De primo Saxonum adventu , Oslac, wraz z Eadwulfem z Bamburgh i biskupem Chester-le Street Ælfsige , jest częścią eskorty towarzyszącej szkockiemu królowi Kennethowi II podczas jego wizyty u Edgara w Wessex. Kenneth składa mu hołd iw zamian przyjmuje Lothian . Jeśli to wydarzenie miało miejsce, to siłą rzeczy miało to miejsce między 968 rokiem, w którym Ælfsige został biskupem, a 975 rokiem śmierci Edgara. Historyk Richard Fletcher podaje datę 973.
Historyk Geoffrey Barrow uważa, że to spotkanie wyznacza początek przejęcia przez Szkocję ziemi między Tweed i Forth (co uważa za „Lothian” ). Z drugiej strony inny historyk, Alex Woolf, uważa, że wzmianka o Lothianie w tym tekście może być późnym wynalazkiem, mającym udowodnić, że królowie Szkocji mieli złożyć hołd swoim angielskim odpowiednikom za ich posiadłości w Lothian.
W 975 roku, krótko po śmierci króla Edgara, Oslac został wygnany z Anglii. Kronika anglosaska daje żadnego powodu do tego wydalenia. Rękopis C Kroniki opisuje wydarzenia w następujący sposób:
„Dzielny Oslac został wypędzony z kraju, poza wzburzone fale, gdzie kąpią się głuptaki, gdzie wody są wzburzone i gdzie żyje wieloryb; był siwowłosym mężczyzną, mądrym i sprytnym w swoich słowach; został pozbawiony swojej ziemi. "
Richard Fletcher proponuje wyjaśnić hańbę Oslaca swoim sprzeciwem wobec pojawienia się Edwarda Męczennika , syna Edgara.
Liber Eliensis daje Oslac syna o imieniu Thorth , tj Thored. Okazuje się, że Aldorman, który go zastąpił, rzeczywiście nazywa się Thored, ale nie jest pewne, czy to jego syn. Historycy generalnie uważają Aldormana Thoreda raczej za „syna Gunnara” wspomnianego we wpisie 966 z Kroniki Anglosaskiej , chociaż ta interpretacja nie jest jednogłośnie akceptowana.
Według Gesta Herewardi , prawnuczka Oslaca, Aedeva (Edith), jest matką Hereward .