Oranienplatz

Oranienplatz
Przykładowe zdjęcie artykułu Oranienplatz
Źródło smoka (Drachenbrunnen) na północ od placu.
Sytuacja
Informacje kontaktowe 52 ° 30 ′ 08 ″ północ, 13 ° 24 ′ 57 ″ wschód
Kraj Niemcy
Miasto Berlin
Okolice Kreuzberg
Morfologia
Rodzaj Kwadrat
Długość 160  m
Szerokość 140 m

Oranienplatz to plac w Berlinie , na północny wschód od Kreuzbergu w dzielnicy Friedrichshain-Kreuzberg . Został zbudowany w 1840 roku w sercu starej dzielnicy Luisenstadt . Jego nazwa pochodzi od rodziny książęcej, później holenderskiej królewskiej pomarańczy ( niem. Oranien ). Główne ulice, które się przecinają, to Oranienstraße ze wschodu na zachód i Dresdener Straße z północy na południe, w kierunku bramy Cottbus . Plac jest częścią korytarza starego kanału Luisenstadt, teraz wypełnionego i zalesionego, który rozciąga się od Landwehrkanal do Szprewy , przechodząc przez plac Bramy Wodnej na południu i Kościół św. Michała na północy.

Plac był zajęty przez 450 azylantów zpaździernik 2012 w kwiecień 2014.

Historia

Oranienplatz był częścią całego kanału Luisenstadt, który pruski architekt krajobrazu Peter Joseph Lenné wyobrażał sobie w latach 1841–1852. Następnie plac został podzielony na dwie części kanałem. Architekt Bruno Schmitz zaprojektował w 1906 roku szeroki most Oranienbrücke, który łączył Oranienstraße i Dresdener Straße. W pobliżu mostu zbudowano duże lampy uliczne z kamiennego żyrandola w stylu secesyjnym . Most służył do obsługi linii tramwajowych .

Wagon pocztowy i inne dyliżansy wjechały na most i jechały dalej Dresdener Straße w kierunku Saksonii, przejeżdżając przez Mittenwalde . Oranienstraße (do 1949 r. Orangenstraße) z ogrodami hugenotów wyznaczała wówczas południowo-wschodnią granicę miasta. Po rewolucji w marcu 1848 r . Rozpoczęto wykopywanie kanału Luisenstadt między Szprewą na północnym wschodzie a Landwehrkanal na południu.

Na początku XX th  century posiadała wielkie dzieła metrze w Berlinie. Linia 8 z metra berlińskiego był pierwotnie służyć do stacji nie Moritzplatz jak to ma miejsce dzisiaj, ale Oranienplatz. Prace rozpoczęto już przed I wojną światową . Miasto Berlin zdecydowało w 1921 r. O tymczasowym uzupełnieniu stacji o prace konstrukcyjne, aby umożliwić powrót ruchu. Ostatecznie miasto zdecydowało się w 1927 r. Przejechać linię 8 przez Moritzplatz, ponieważ Oranienplatz był już wystarczająco obsługiwany przez tramwaj. Następnie zbudowano jednopasmowy tunel w kierunku Oranienplatz jako pas magazynowy dla BVG . Później berliński dostawca energii elektrycznej Bewag (obecnie spółka zależna Vattenfall ) wykorzystał tunel jako stację sprzęgającą .

W latach 1926-1928 pozostałości stacji metra zasypano kanał, w którym pozostała tylko woda stojąca i stojąca. W tym czasie zniknął również most z dużymi secesyjnymi latarniami.

Dziś miejsce to znajduje się na listach dziedzictwa Berlina. Na północ od placu znajduje się od 1986 roku Drachenbrunnen , „źródło smoka”.

Obóz dla osób ubiegających się o azyl (2012-2014)

W wrzesień 2012około pięćdziesięciu osób ubiegających się o azyl (niektórzy z Lampedusy ) przeszło prawie 600  km z Würzburga na Oranienplatz w Berlinie, aby uzyskać prawo do azylu . Demonstracja dotarła na Oranienplatz w dwóch grupachpaździernik 2012. Plik3 października 2012uchodźcy rozbili na placu namioty i postanowili zająć go na dłużej w ramach protestu. Protestują przeciwko Residenzpflicht , niemieckiemu prawu unikalnemu w Europie, ograniczającemu prawo do przemieszczania się uchodźców, i domagają się prawa do pracy , które nie jest im przyznane w Niemczech, oraz prawa dzieci do chodzenia do szkoły. Marsz i obóz dla uchodźców w środku Kreuzbergu są wspierane przez stowarzyszenia pomagające uchodźcom oraz kilka grup z hasłami „  Bez granicy , bez narodu, stop deportacji!”. ” . Niektórzy politycy z Die Linke , Zielonych i Partii Piratów również poparli ich w swoim podejściu.

Zimą obóz jest zorganizowany dla 450 uchodźców. Na chodniku rozstawiony jest namiot informacyjny, który ma informować przechodniów. Jest grupa prasowa i codziennie rozpala się ognisko, aby walczyć z zimowym chłodem. Plik8 grudnia 2012część uchodźców zajmie dawną szkołę Gerharta Hauptmanna przy Ohlauerstraße.

Uchodźcy i ich zwolennicy pozostali w 2013 roku. Senator spraw wewnętrznych Frank Henkel ( CDU ) ze swojej strony i od samego początku stanowczo sprzeciwiał się burmistrzowi Kreuzbergu, opowiadając się za szybszą ewakuacją obozu. Burmistrz Kreuzberg Monika Herrmann ( Alliance 90 / Les Verts ) powiedziała, że ​​obóz zostanie ewakuowany dopiero po znalezieniu zakwaterowania dla każdego uchodźcy. Martina Mauer z Berlińskiej Rady ds. Uchodźców (Flüchtlingsrat Berlin) sprzeciwia się ciągłemu zastępowaniu uchodźców przez innych, ale także sprzeciwia się ewakuacji obozu jako wizytówce i symbolu protestu. Wlistopad 2013Monika Herrmann ogłosiła przeniesienie 80 uchodźców przez organizację Caritas . Ostatecznie 125 zostaje przeniesionych. Plik24 listopada 2013600 osób demonstruje przeciwko ewakuacji obozu, w wyniku której, według policji, wzięło udział 31 rannych policjantów i 5 aresztowano. W 2014 roku obóz był znacznie mniej zaludniony, ale kilkudziesięciu działaczy zdecydowało się pozostać w tym miejscu. Miejsce zostaje ostatecznie ewakuowane8 kwietnia 2014. WMaj 201414 uchodźców prowadzi strajk głodowy na placu.

Transport

Autobus linii M29 z Hermannplatz / Urbanstraße ↔ Roseneck zatrzymuje się na Oranienplatz.

Uwagi i odniesienia

  1. Artykuł: Der Bau der AEG-Schnellbahn . W: Vossische Zeitung , N ° 284 (wydanie niedzielne),19 czerwca 1921.
  2. Die Zeit
  3. Der Tagesspiegel
  4. Die Zeit
  5. rbb-online.de
  6. taz.de
  7. tagesspiegel.de
  8. morgenpost.de