Olímpio Mourão Filho

Olímpio Mourão Filho Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 9 maja 1900
Diamantina, Minas Gerais
Śmierć 28 maja 1972(72 lata)
Rio de Janeiro
Narodowość brazylijski
Czynność Wojskowy
Inne informacje
Stopień wojskowy Generał

Olímpio Mourão Filho (urodzony w 1900 roku w Diamantina - zmarł w 1972 roku w Rio de Janeiro ) to brazylijski generał , członek Akcji Integralistycznej , ruchu faszystowskiego, który zainicjował w 1964 roku ruchy wojsk, które doprowadziły do zamachu stanu na prezydenta Jango .

Biografia

W 1937 r. Kapitan Olímpio sporządził fałszywe dokumenty mające na celu przekonanie ludzi, wkrótce po Intentona comunista z 1935 r., Że komunistyczny spisek przejęcia władzy przed wyborami prezydenckimiStyczeń 1938. Nazwana „Plan Cohen”, ta stworzona od podstaw fabuła została wykorzystana przez Getúlio Vargas jako jeden z pretekstów uzasadniających założenie Estado Novo .10 listopada 1937. Ale Vargas zdecydował się wtedy zakazać kilku partii politycznych, w tym Akcji Integralistów, która wywołała próbę zamachu stanu, zwaną Intentona Integralista ,2 maja 1938. Przywódcy tego powstania, w tym Mourão, zostali wzięci do niewoli i skazani, zanim uzyskali amnestię po złożeniu przysięgi lojalności caudillo .

W 1964 roku stał się generał i dowódca IV th Military Region Minas Gerais , Mourão Filho odegrał kluczową rolę w nowej zamachu , wytrącając go przez jego ruchach wojsk, nakazując mu odejść,31 marca 1964, Juiz de Fora , na spacer po Rio . Plik2 kwietnia 1964Przewodniczący Senatu Auro de Moura Andrade ogłosił wakat na stanowisku prezydenta. Ten ryzykowny zapał spowodował później, że wypadł z łask wojskowych. Został jednak powołany do Naczelnego Sądu Wojskowego, kierując przesłuchaniami żandarmerii.

Córka Mourão Filho, Laurita Mourâo de Irazábal, poślubiła bogatego urugwajskiego hacendero (właściciela ziemskiego) , Rubéna Pedro Irazábala Villara, z którym miała czworo dzieci. Została mianowana dyplomatą w Hiszpanii, a następnie we Francji, gdzie w przeddzień zamachu w 1974 r. W szczególności umieściła pułkownika Ramona Trabala.

Uwagi i odniesienia

  1. Roger Rodríguez, La última noche, Trabal se refugió en la casa de una diplomática brasileña , La República , 21 grudnia 2009

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Częściowe oryginalne źródło