Oleg Mosesev

Oleg Mosesev Biografia
Narodziny 6 maja 1925
Moskwa
Śmierć 2002
Narodowości Rosyjski
radziecki
Zajęcia Szachista , szachista korespondencyjny
Inne informacje
Sport Szachy
Tytuły szachowe Mistrz sportu ZSRR (gra w szachy) ( d ) (od1949) , międzynarodowy mistrz szachowy (od1970) , międzynarodowy arcymistrz szachów korespondencyjnych ( d ) (od1977)

Oleg Mosesyev to urodzony w Rosji szachista6 maja 1925w Moskwie , zmarł w 2002 roku międzynarodowego mistrza w 1970 roku otrzymał tytuł Międzynarodowego Mistrza w grze korespondencyjnej szachy w 1977 roku.

Biografia i kariera

Moisseyev był częścią szkoły dla młodych graczy w Moskiewskim Pałacu Pionierów w latach trzydziestych i czterdziestych, wraz z Jakovem Estrinem i Yuri Averbakhiem . W czasie II wojny światowej został zmobilizowany w rStyczeń 1943, kiedy nie miał jeszcze osiemnastu lat i został kontuzjowany w grudniu tego samego roku.

Moisseyev zakwalifikował się do trzech finałów mistrzostw ZSRR (w 1951, 1952 i 1970). W 1952 roku wygrał półfinał mistrzostw ZSRR w Leningradzie przed Markiem Taimanowem i zdobył ponad połowę punktów w finale (10/18). Podczas tych mistrzostw pokonał Geller , Simaguine , Konstantinopolski , Lipnitski i zajął 7 th - 9 th związany z Dawid Bronstein i Wasilij Smysłow . W 1954 roku zdobył klubowe mistrzostwa Iskry w Rydze w 1954 roku i startował w Olimpiadzie Uniwersyteckiej w Oslo na drugiej szachownicy, zdobywając 5,5 na 7 punktów na drugiej desce (ZSRR zajął drugie miejsce). W 1955 roku zdobył 8,5 na 10 punktów w meczu Rosja-Łotwa w Rydze.

W 1967 roku Oleg Moïsseïev wziął udział w turnieju szachowym IBM w Amsterdamie i zajął piąte miejsce z 6 punktami na 11 (+2 = 9), wyprzedzając Donnera, Ghitescu i Pachmanna. W tym samym roku zdobył mistrzostwo centralnego klubu Moskwa z 9 punktami na 13 (+5 = 8) przed Igorem Zajcewem i wycofał się z mistrzostw ZSRR w Charkowie wGrudzień 1967, po zdobyciu 2,5 na 6 punktów.

W 1970 roku, Moïsseïev wygrał turnieje międzynarodowe w Moskwie 1970 (centralne turniej klub, związany z Anatolijem Lein ) oraz Nałęczów 1979

Bibliografia

Dokument użyty do napisania artykułu : dokument używany jako źródło tego artykułu.

Uwagi i odniesienia

  1. Giffard i Biénabe 2009 , s.  859
  2. Soltis 2000 , str.  119
  3. Soltis 2000 , str.  150
  4. (w) Bernard Cafferty i Mark Taimanov , The Soviet Championships , Cardogan Chess 1998, s. 78.
  5. (w) Gino Di Felice , Chess Results, 1951-1955: obszerny rekord z wynikami meczów krzyżowych w 144 i 1620 turniejach, ze źródłami : McFarland & Company ,2008, 608  str. ( ISBN  978-0-7864-4801-2 )
  6. (w) Gino Di Felice , Chess Results, 1964-1967: obszerny rekord z wynikami rozgrywek krzyżowych w 158 i 1204 turniejach, ze źródłami : McFarland & Company ,2013, 550  s. ( ISBN  978-0-7864-7573-5 , czytaj online )

Linki zewnętrzne