Otyłość we Francji

Otyłości we Francji , jak nadwaga, wzrasta systematycznie od roku 1997. Podobnie jak w innych krajach, otyłość dotyka bardziej ubogie rodziny niż osób o wysokich dochodach.

Podczas gdy otyłość nadal zyskuje na popularności, tempo jej rozprzestrzeniania się we Francji zostało znacznie zmniejszone w ciągu ostatnich 20 lat, z +5% rocznie w 2003 r. do +0,5% rocznie od 2012 r.

Według Ligi Przeciw Otyłości, Francja ma 8,5 miliona otyłych ludzi.

Definicja

Światowej zdrowia Organizacja Zdrowia (WHO) określa nadwaga i otyłość jako „nieprawidłową lub nadmierną akumulacją tłuszczu w organizmie, które mogą być szkodliwe dla zdrowia.” Otyłość jest mierzona przez wskaźnik masy ciała (BMI).), Które jest miarą masy do wysokości . BMI to waga podzielona przez kwadrat wzrostu, wyrażona w kg / m 2 .

WHO definiuje następujące typy ciała:

Kategorie wagowe WHO
Klasyfikacja BMI
Chudy <18,5
Normalna 18,5 - 24,9
Nadwaga 25,0 - 29,9
Otyłość I 30,0 - 34,9
Otyłość II 35,0 - 39,9
Otyłość III > 40

Badania otyłości we Francji

Ankieta Roche-Obépi

Ankieta Roche-Obépi była przeprowadzana przez laboratorium Roche co 3 lata od 1997 do 2012 roku. Ankiety Obepi nie rozróżniają między Lean / Normal i Obesity I / Obesity II do 2006 roku

INSEE

W niektórych swoich ankietach INSEE prosi o podanie BMI lub oblicza go. Jeżeli wyniki badania nie są dostępne, możliwe jest uzyskanie określonych wskaźników poprzez regularne publikacje INSEE. Niektóre badania są wykorzystywane poniżej.

Narodowy program zdrowego odżywiania

Narodowy Program Zdrowotnego Żywienia (PNNS) powstał w 2001 roku. Jego głównym celem jest poprawa stanu zdrowia ludności poprzez działanie na jeden z jego głównych wyznaczników, jakim jest odżywianie . PNNS przeprowadziło badanie stanu zdrowia ludności francuskiej w 2006 roku, obejmujące m.in. pomiary otyłości.

Kohorta Konstancji

Constances kohorta jest kohorta epidemiologiczne składa się z próbką 200.000 osób dorosłych. BEH przeprowadziła badanie nad otyłością w kohorcie stałej w 2016 roku. W niniejszym badaniu otyłość jest definiowana na podstawie wskazań WHO.

Eurostat

Kwestionariusz Eurostatu pyta o BMI od 2008 r. W 2008 i 2014 r. przeprowadzono dwa badania Eurostatu, w których poproszono o BMI. Badania te, podobnie jak badania Obépi, opierają się na zgłoszonych pomiarach, a zatem są mniej precyzyjne niż BEH wyniki, których wartości są mierzone na uczestnikach.

Ewolucja otyłości we Francji

Zgłoszona otyłość

Rok Nauka Chudy Normalna Nadwaga Otyłość I Otyłość II Otyłość III Otyłość (I + II + III) Roczny wzrost Średni roczny wzrost (od 1997)
Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden Ankiety zdrowotne, INSEE 5,60% 65,85% 23,15% 5,30% 5,30%
1992 Ankiety zdrowotne, INSEE 5,25% 64,5% 24,4% 5,85% 5,85% 0,9%
1997 Obepi Roche 1997 63,3% 28,5% 7,9% 0,3% 8,2% 6,99%
2000 Obepi Roche 2000 61,0% 29,4% 9,2% 0,4% 9,6% 5,39% 5,39%
2003 Obepi Roche 2003 58,4% 30,3% 10,7% 0,6% 12,3% 8,61% 6,99%
2003 Badanie zdrowia, INSEE 4,25% 57,75% 28% 10,0% 10,0%
2006 Obepi Roche 2006 4,9% 53,5% 29,2% 9,4% 2,2% 0,8% 12,4% 0,27% 4,70%
2006 PNNS 50,7% 32,4% 12,5% 3,4% 1,0% 16,9%
2008 Eurostat 3,3% 53,1% 31,4% 12,2% 12,2%
2009 Obepi Roche 2009 3,6% 50,0% 31,9% 10,6% 2,8% 1,1% 14,5% 5,35% 4,86%
2012 Obepi Roche 2012 3,5% 49,2% 32,3% 10,7% 3,1% 1,2% 15,0% 1,14% 4,11%
2014 Eurostat 52,8% 31,9% 15,3% 15,3%
2016 BEH – kohorta Konstancji 2,2% 48,7% 33,2% 11,4% 3,1% 1,3% 15,3% 0,50% 3,34%
Roczny wzrost

Roczną stopę zmian można obliczyć według

Badania Eurostatu podają znacznie niższe wartości niż inne badania. Dlatego są ignorowane w tych obliczeniach

Otyłość według grup wiekowych

Ewolucja otyłości

Otyłość rośnie w tym samym tempie we wszystkich segmentach populacji, ale jest – i pozostaje – bardziej powszechna wśród osób starszych.

Plasterek
wiek
1997
(Obépi)
2000
(Obepi)
2003
(Obepi)
2006
(Obépi)
2008
(Eurostat)
2009
(Obepi)
2012
(Obepi)
2014
(Eurostat)
Normalny BMI
15-24 90,2% 88,75% 88,05% 88,6% 82,45% 83,25% 81,5% 78,25%
25-34 73,65% 70,25% 67,6% 67,15% 67,05% 64% 63% 64,45%
35-44 64,95% 62,75% 59,35% 58,6% 59,45% 56% 56% 57,05%
45-54 54,55% 53,55% 49,85% 55,7% 50,55% 49,5% 49% 48,95%
55-64 43,55% 42,9% 43,95% 42,85% 42,95% 41,75% 42% 43,15%
65+ 47,25% 44,35% 41,75% 42,1% 41,3% 40% 39,5% 39,5%
BMI z nadwagą
15-24 8% 9,25% 9,7% 8,45% 14,1% 12,75% 13% 15,15%
25-34 20,9% 22,85% 24,1% 24,15% 24,85% 25,5% 26% 26,25%
35-44 27,3% 28,9% 29,1% 28,3% 29,85% 30,25% 29,5% 29,9%
45-54 34,7% 33,8% 35,8% 34,45% 35,85% 34,5% 35% 35,4%
55-64 43,15% 41,65% 39,95% 38,85% 40,35% 38,5% 38,5% 36,4%
65+ 41,35% 42,05% 42,85% 41,35% 40,15% 42% 42% 39,8%
Otyłość
15-24 1,75% 2% 2,25% 2,95% 3,55% 4% 5,5% 6,65%
25-34 5,45% 6,9% 8,3% 8,7% 8,1% 10,25% 11% 9,3%
35-44 7,75% 8,35% 11,55% 13,1% 10,7% 13,75% 14,5% 13,05%
45-54 10,75% 12,65% 14,35% 14,85% 13,6% 16% 16,5% 15,7%
55-64 13,3% 15,45% 16,1% 18,3% 16,7% 19,75% 19,5% 20,55%
65+ 11,4% 13,6% 15,4% 16,55% 18,6% 18% 18,5% 20,65%

Badanie BEH wykorzystuje różne kategorie wiekowe (30-39, 40-49, 50-59 itd.). Wyniki są zatem trudne do porównania.

Wiek Człowiek Kobiety
30-39 10,4% 11,4%
40-49 13,8% 16,8%
50-59 19,2% 16,7%
60-69 20,8% 18,8%

Dziecko i nastolatek

Otyłość dzieci pracowników jest czterokrotnie wyższa niż dzieci kierowników, ze względu na różne nawyki.

Badanie PNNS z 2006 r. poświęca część otyłości u dzieci w wieku 3-17 lat. Otyłość w tej grupie wiekowej dotyczy 3,5% populacji, a nadwaga 14,3%. W badaniu nie stwierdzono żadnej istotnej różnicy między chłopcami a dziewczętami. Częstość występowania otyłości również nie zmienia się w zależności od grupy wiekowej. Częstość występowania nadwagi u chłopców wzrasta między 3-10 a 10-17 rokiem życia.

Otyłość u dzieci
Wiek Cienkość Normalna Nadwaga Otyłość
Chłopcy
3-10 lat 10,0% 78,6% 8,5% 2,9%
11-14 lat 8,4% 66,3% 22,1% 3,2%
15-17 lat 6,9% 76,3% 12,9% 3,8%
Dziewczyny
3-10 lat 10,0% 68,1% 19,1% 3,8%
11-14 lat 4,1% 79,4% 13,5% 3,0%
15-17 lat 10,0% 72,6% 11,8% 4,7%

Niedawno wprowadzono nowe programy, takie jak zakaz umieszczania automatów w szkołach, a także ustanowienie programów zdrowia publicznego, takich jak EPODE – Razem zapobiegajmy dziecięcej otyłości.

W ramach drugiego krajowego programu zdrowego żywienia (PNNS) 2006-2010, Wysoka Władza ds. Zdrowia opublikowała w:wrzesień 2011Rekomendacja dobrych praktyk „Nadwaga i otyłość u dzieci i młodzieży” (aktualizacja zaleceń z 2003 r.) mająca na celu poprawę jakości opieki medycznej nad dziećmi i młodzieżą z nadwagą lub otyłością. Zgodnie z tym zaleceniem, we Francji szacowana częstość występowania nadwagi, w tym otyłości, wynosiła w 2006 r., zgodnie z referencjami Obesity Task Force (IOTF), 18% dzieci w wieku od 3 do 17 lat, w tym 3,5% było otyłych i są wyższe w populacjach znajdujących się w niekorzystnej sytuacji. Prawdopodobieństwo, że dziecko pozostanie otyłe w wieku dorosłym, waha się w badaniach od 20 do 50% przed okresem dojrzewania, do 50 do 70% po okresie dojrzewania.

Otyłość według standardu życia

Badania Obépi-Roche mierzą występowanie otyłości według 4 wskaźników: zawodu, poziomu wykształcenia, dochodów i wielkości miasta. W tych różnych przypadkach, jeśli otyłość jest odwrotnie skorelowana ze standardem życia, wzrost otyłości wpływa obojętnie na wszystkie kategorie społeczno-zawodowe.

Wpływ zawodu

Otyłość i zawód
Zawód 1997 2000 2003 2006 2009 2012
Średni wzrost
Rzemieślnik, kupiec 10,8 13,3 16,1 14,7 15,4 17,2 3,15%
Rolnik 9,2 10.3 13.2 11,8 17,9 16,7 4,05%
Pracownik 8,8 10.1 12,7 13,8 16,2 16,7 4,36%
Pracownik 7,8 8,8 11,7 13.2 14,7 16,2 4,99%
Zawód średniozaawansowany 6,3 8,2 9,5 10.3 10,7 11,8 4,27%
Starszy menedżer, wolny zawód 5,8 7,3 8,3 7,1 8,0 8,7 2,74%
Przejście na emeryturę 12,1 13,8 15,5 17,3 18,6 18,9 3,02%
Nieaktywny 4,9 3,7 7,4 8,8 12,6 11,8 6,03%

Wpływ poziomu wykształcenia

Otyłość i osiągnięcia edukacyjne
Otyłość 1997 2000 2003 2006 2009 2012
Średni wzrost
Podstawowy 13,7 16,8 20,0 21,4 23,9 24,5 3,95%
Poziom 3 e 8 13,5 13,9 13,0 18,0 21,5 6,81%
Krótka technika 9,7 11,8 14,2 16,1 18,4 18,5 4,40%
Matura standardowa 6,9 9,1 10,5 12,0 13.1 14,3 4,98%
Doskonała technika 5,8 6,8 8,6 9,9 10,9 11,8 4,85%
Absolwent 1 st  cykl 4,6 6,2 8.1 9,9 11.1 12.2 6,72%
Wyższa 2 nd  cykl 4,6 6,2 8.1 9,3 11.1 12.2 6,72%
Wyższa 3 rd  cykl 4,7 5,7 6,8 8.1 7,4 8,9 4,35%

Wpływ dochodów

Otyłość i dochody
Dochód 1997 2000 2003 2006 2009 2012
Średni wzrost
Mniej niż 900  € 12,1% 13,3% 17,5% 18,8% 22,2% 25,6% 5,12%
900  € -1 200  € 11,4% 14,5% 16,7% 18% 20,1% 22,8% 4,73%
1201  € 1500  € 10,1% 12,0% 14,5% 16,1% 19,7% 19,4% 4,45%
1501  € 1900  € 8,6% 10,6% 12,5% 15,2% 16,1% 18,8% 5,35%
1901  € 2300  € 7,2% 9,0% 10,2% 11,8% 15,5% 16,2% 5,56%
2301  € 2700  € 7,0% 7,8% 10,4% 11,6% 14,1% 16,1% 5,71%
2701  € 3000  € 6,8% 7,7% 9,1% 10,1% 12,6% 15,3% 5,56%
3001  € 3800  € 4,9% 6,8% 8,7% 9,0% 10,6% 11,9% 6,09%
3801  € 5300  € 4,9% 6,1% 6,0% 6,6% 8,7% 8,8% 3,98%
> 5300  € 4,3% 5,9% 8,1% 5,4% 5,9% 7,0% 3,30%

Badanie BEH 2016 przedstawia następujące wyniki dotyczące dochodów:

Otyłość i dochody (badanie BEH)
Dochód (€) Mężczyźni Kobiety
Mniej niż 450 18,7 30,7
450-999 20,2 25,6
1000-1499 22,9 24,6
1500-2099 18,7 18,6
2 100-2 799 18,3 19,3
2 800-4 199 14,9 11.2
> 4200 9,1 7,0
Nie wiem jak odpowiedzieć to 2,1 22,7
Nie chcę odpowiadać 15,0 19,7
Wpływ wielkości aglomeracji Otyłość i miejsce zamieszkania
Aglomeracja 1997 2000 2003 2006 2009 2012
Średni wzrost
<2000 9,4 10.2 12,6 13,4 15,5 16,7 3,91%
2000-20 000 8,2 9,6 11,9 12,8 16,1 15,5 4,34%
20 000-100 000 8.4 9,7 10,4 11,3 14,3 15,2 4,03%
> 100 000 7,7 9,8 10.3 12.2 13,5 13,8 3,97%
paryski 6,6 8,5 11,3 11,6 12,7 14,1 5,19%

Otyłość według płci

Otyłość w równym stopniu dotyka mężczyzn i kobiety. Nadwaga jest jednak bardziej problemem mężczyzn niż kobiet. Odwrotnie, szczupłość dotyka kobiety silniej niż mężczyzn.

Seks Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden 1992 1997 2000 2003 2003 2006 2009 2012 2016
Średni wzrost
INSEE INSEE Obepi Obepi INSEE Obepi Obepi Obepi Obepi BEH
Normalny BMI
Mężczyźni 62,8% 61,9% 54,3% 51,4% 53,6% 48,9% 50,0% 47,6% 46,9% 43,0% -1,22%
Kobiety 69,9% 68,1% 68,4% 66,5% 61,9% 63,6% 62,2% 58,9% 58,0% 58,8% -0,79%
Nadwaga
Mężczyźni 30,0% 30,9% 36,9% 38,3% 34,8% 39,1% 37,5% 38,5% 38,8% 41% 0,56%
Kobiety 16,3% 17,9% 23,3% 23,5% 21,2% 24,5% 24,2% 26,0% 26,3% 25,3% 0,43%
Otyłość
Mężczyźni 5,3% 5,5% 8,8% 10,3% 9,8% 12,0% 12,5% 13,9% 14,3% 15,8% 3,13%
Kobiety 5,3% 6,2% 8,3% 10,0% 10,2% 11,9% 13,6% 15,1% 15,7% 15,6% 3,38%


W 2012 roku badanie Obépi wykazało:

„Całkowite rozpowszechnienie otyłości różni się istotnie między mężczyznami (14,3%) i kobietami (15,7%, p <0,01). Potwierdza się obserwowany od 2003 roku trend w kierunku silniejszego wzrostu częstości występowania otyłości u kobiet. "

Te wnioski nie są jednak potwierdzone w badaniu BEH, w którym otyłość mężczyzn jest mierzona jako nieco wyższa niż otyłość kobiet.

Otyłość jako upośledzenie

Pozostają pytania dotyczące scharakteryzowania otyłości jako upośledzenia . We Francji, przynajmniej z prawnego punktu widzenia, otyłość niekoniecznie jest utrudnieniem, a okoliczność, że nie jest się zatrudnionym lub nie jest w stanie utrzymać pracy, nie prowadzi systematycznie do dyskryminacji. W rzeczywistości istnieje duża subiektywność w odniesieniu do obaw o otyłość, co utrudnia scharakteryzowanie dyskryminacji.

Na poziomie europejskim TSUE wydał orzeczenie wyznaczające punkt zwrotny w ocenie otyłości. Rzeczywiście uznał, że zwolnienie pracownika z powodu powtarzającej się nieobecności spowodowanej jego sytuacją otyłości było dyskryminujące, ponieważ otyłość może być utożsamiana z upośledzeniem zawodowym.

We Francji Kodeks Pracy nie zawiera żadnego przepisu zakazującego dyskryminacji ze względu na otyłość jako taką. Jednak art. L.1132-1, który zawiera w sobie zasadę niedyskryminacji, precyzuje, że żadna osoba nie może zostać ukarana, zwolniona ani objęta środkiem dyskryminacyjnym, bezpośrednim lub pośrednim, z powodu „jego wyglądu fizycznego” lub„ jej stan zdrowia ”lub„ jego upośledzenie ”.

Uwagi i referencje

  1. Według INSEE , „istnieją jeszcze mniej otyłych wśród kadry niż wśród robotników i rolników, ale różnice między tymi kategoriami wzrosły znacząco. "
  2. Obépi Roche, „  Wyniki badania ObEpi 2003 na otyłość i nadwaga we Francji  ”, badanie Obepi ,2003( przeczytaj online ).
  3. Roche Obépi, „  Krajowe badanie epidemiologiczne nad nadwagą i otyłością  ”, badanie Obepi ,2012( przeczytaj online )
  4. Reporterre , „  Otyłość, coraz powszechniejsza nierozpoznana choroba środowiskowa  ” , w Reporterre, dzienniku ekologicznym (dostęp 30 czerwca 2021 r. )
  5. Nutritional sytuacji we Francji w 2006 roku na podstawie obiektywnych wskaźników i poziomów odniesienia Narodowego Programu Zdrowia Nutrition (PNN), miejscu INVS .
  6. «  Prezentacja Konstancji | Kohorta | Cohort Constances  ” , na constances.fr (dostęp 29 maja 2017 r. )
  7. „  Otyłość we Francji: powiększają się różnice między kategoriami społecznymi | Insee  ” , na insee.fr (dostęp 5 czerwca 2017 r. )
  8. Roche Obépi, „  Krajowe badanie epidemiologiczne dotyczące nadwagi i otyłości 2006  ”, badanie Obépi ,2006( przeczytaj online ).
  9. (en-GB) „  Przegląd – Eurostat  ” na stronie ec.europa.eu (dostęp 29 maja 2017 r. )
  10. Obépi Roche, „  Krajowe badanie epidemiologiczne nad nadwagą i otyłością  ”, badanie Obépi ,2009( przeczytaj online )
  11. „  Artykuł – Tygodniowy biuletyn epidemiologiczny  ” , na stronie invs.santepubliquefrance.fr (dostęp 29 maja 2017 )
  12. https://www.lemonde.fr/idees/article/2020/11/20/covid-19-un-enfant-d-ouvriers-a-aujourd-hui-quatre-fois-plus-de-risques-d -być-otyły-qu-a-dziecko-ramek_6060456_3232.html
  13. Zobacz na portalu has-sante.fr .
  14. Międzynarodowe Zobacz na iaso.org .
  15. TSUE 18 grudnia 2014, Fag og Arbejde (FOA), działając w Karsten Kaltoft / Kommunernes Landsforening (KL), działając w Kommunie Billund, C-354/13
  16. Otyłość skonfrontowana z zasadą równego traktowania w sprawach zatrudnienia i zawodu, Dalloz, 2015

Powiązane artykuły