Nyāya , jedna z sześciu tak zwanych „ortodoksyjnych” hinduskich szkół filozoficznych ( sanskryt in devanāgarī : न्याय; oznacza: „metoda”, „system” lub „reguła”), niewątpliwie założona przez bramina Akszapadę Gautamę , jest doktryna podobna pod pewnymi względami do Vaiśesiki . Jego najstarszy narażony składa się z Nyaya Sutra o Gautama ( I st century AD.) - daty różnią się między 200-450- usystematyzowanie Indian logiki, które zostały opracowane wcześniej. Nyaya doświadczył nowy etap - zwany Nava-nyaya , to znaczy nowego Nyaya - z Gangesha ( IAST : Gaṅgeśa), autor słynnej pracy zatytułowanej tattvą-Cintamani , „idealny” Jewel of Truth (1200).
Nyaya opiera się na wiedzy, posługuje się rozumem i dzięki temu dochodzi do właściwych wniosków, które mogą prowadzić do nowej wiedzy.
Dla Nyaya cztery podstawy wiedzy to: