Noriker

Noriker
Klacz noriker i jej źrebię w rezerwacie przyrody Zeller See .
Region pochodzenia
Region	Austria
Charakterystyka
Morfologia	Koń pociągowy
Skaleczenie	1,55  m na 1,70  m na kłębu
Waga	700  kg do 900  kg
Sukienka	Zwykle myte kasztanowe włosie końskie, gniade, laurowo-brązowe, czarne lub cętkowane
Głowa	Zwykły z prostym lub lekko łukowatym profilem
Stopy	Kończyny mocne z rzadkimi fiszbinami
Postać	Posłuszny, ale aktywny i zwinny
Inny
posługiwać się	Sprzęgło i prace rolnicze

Noriker to rasa z austriackich koni pociągowych . Wyhodowany w Austrii i Niemczech , gdzie występuje w różnych odmianach, jest jedną z najstarszych ras koni pociągowych w Europie . Jego początki sięgają Rzymian, którzy rozwinęli hodowlę rasy ciężkiej w prowincji Noricum . Hodowla trwa w tym regionie, w tym XVI -tego  wieku , z dopływem krwi Andaluzji i neapolitański . Te ostatnie są krzyże wykonane w XIX -tego  wieku, bo w 1903 roku, wraz z utworzeniem księgi stadnej , rasa została zamknięta na wszelkie elementy zewnętrzne. Po drugiej wojnie światowej rasa przetrwała motoryzację i industrializację przez jakiś czas, ponieważ była znacznie bardziej przystępna cenowo i wydajna w regionach górskich, ale po 1968 r. Zmniejszyła się, aż granicząc z wyginięciem. Od tego czasu rasa została ponownie wypuszczona na rynek i jest jednym z najważniejszych koni pociągowych w Europie.

Jest to koń średniego wzrostu, mocny i wytrzymały, posłuszny, a jednocześnie żywy. Ma bardzo pewną stopę, co czyni go szczególnie przystosowanym do życia w górach. Ma szeroką gamę umaszczeń, takich jak prany kasztanowiec , gniada , gniada , czarna , deresz i cętkowana .

Noriker podlega rygorystycznej selekcji, której towarzyszą kontrole i testy. W rasie wyróżnia się pięć linii.

Określenie

Noriker ma różne odmiany w Austrii i Niemczech w zależności od regionu pochodzenia. W Tyrolu znana jest jako Pinzgauer, następnie w bawarskich górach lżejsza wersja jest hodowana pod nazwą Oberlander . Abtenauer jest również mniejsza różnorodność regionu Noryckich z Abtenau w Austrii .

Historia

Noriker jest jedną z najstarszych ras Europie dla koni pociągowych . Mówi się, że jego przodkowie pochodzą z Tesalii w północnej Grecji i zostali zabrani przez Rzymian podczas podboju rzymskiego . W prowincji Noricum wprowadzono by kilka ras ciężkich . W kolejnych stuleciach hodowla była kontynuowana w regionie, a pokolenia koni kształtowane były przez krajobraz i klimat. Są to konie potężne, stąpające pewnie, zdolne do pracy w trudnym terenie, w rolnictwie i leśnictwie. Około 1565 r. Rasa została przejęta przez klasztory, a następnie przez księcia arcybiskupa Salzburga, który w celu uzyskania wzrostu wykonał krzyże z ciężkich koni burgundzkich. Ale decydujący jest przede wszystkim wkład krwi andaluzyjskiej i neapolitańskiej . W XIX -tego  wieku , nowe krzyże są wykonane, tym razem z końmi Norman, Cleveland Bay , Holsteiner , Węgierski, Clydesdale i Oldenburg . Te ostatnie krzyżówki dodają rasie wyraźniejszej elegancji. Księga stadna rasy została założona w 1903 roku i jest zamknięta, to znaczy, że wpuszczane są tylko zwierzęta czystej krwi. Pojawia się pięć linii: Vulkan, Nero, Diamont, Schaunitz i Elmar. Rasa przeżywała rozkwit w okresie międzywojennym i zdołała utrzymać się po II wojnie światowej pomimo motoryzacji i industrializacji, ponieważ była znacznie tańsza i wydajniejsza w regionach górskich. Rasa zmalała po 1968 r. I prawie wyginęła. Od tego czasu rasa została ponownie wypuszczona na rynek i jest jednym z najważniejszych koni pociągowych w Europie.

Opis

Morfologia

Noriker to średniej wielkości, mocny i wytrzymały koń. Mierzy średnio od 1,55  m do 1,70  m przy kłębu o wadze 700  kg do 900  kg .

Jego głowa jest zwyczajna o prostym lub lekko łukowatym profilu. Nozdrza są szerokie, a czujne uszy osadzone wysoko. Dekolt krótki i muskularny z pełną grzywą. Kłąb szeroki i niezbyt wyraźny. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka. Ramiona są proste i mocne. Korpus jest mocny i zwarty. Przejście paska jest bardzo głębokie. Tył jest długi. Zad jest szeroki i dobrze nachylony, z nisko osadzonym ogonem. Kończyny z małymi fiszbinami są krótkie, mocne i proste, z dużą ilością kości. Stopa jest dobrze wykształcone, szerokie i trudne.

Sukienki

Regularnie prezentuje się w kolorze kasztanowym z często mytymi włosami . Zatoki The Bay-brązowy The black The Roan i plamkami sukienki są także wspólne. Te szare i dappled sukienki, jednak są znacznie rzadsze.

• Włosie końskie umyte kasztanem.

• Brązowy.

• Czarny.

• Cętkowany.

Kroki

Ma wydłużoną i pewną akcję z dużą amplitudą i energicznym kłusem.

Temperament i utrzymanie

To spokojny i potulny koń, który również wie, jak być aktywnym i zwinnym.

Rasa znana jest jako wytrzymała, zdrowa i ekonomiczna. Solidny, potrafi przystosować się do trudnych warunków. Jego pewna postawa czyni go zręcznym na stromym terenie.

Bloodlines

W Norikerze jest pięć linii z pięciu ogierów: Vulkan, Nero, Diamant, Schaunitz i Elmar.

Linia Vulkan to najważniejsza i najpopularniejsza linia. Linię założył gniady ogier 13 Vulkan 63 , urodzony w 1887 roku. Przyczyną dominacji tej linii jest dość ciężka morfologia i preferowany przez pewien czas zimny charakter.

Linia Nero to druga co do wielkości linia w rasie Noriker, założona przez ogiera 554 Uz Nero . Do lat dwudziestych XX wieku linia miała niewielkie znaczenie, ale w odpowiedzi na nowe zapotrzebowanie na model konia stała się popularna. To konie o harmonijnej budowie, bardzo dobrej linii grzbietu i dużej amplitudzie.

Linia Diamant sięga 1877 roku i pochodzi od ogiera 367 Bravo . To jego prawnuk 216 Diamant, urodzony w 1903 roku, nadał jej imię. Do II wojny światowej linia ta konkurowała z bardzo popularną wówczas linią Vulkan , ale po latach 60. XX wieku zajmowała dopiero trzecie miejsce pod względem ważności za linią Vulkan i linią Nero . Konie z tej linii są średniej wielkości, żywe i łatwe w użytkowaniu.

Nazwa linii Schaunitz pochodzi od ogiera 255 Schaunitz , urodzonego w 1896 roku. Konie tej linii są znane ze swojego żywego temperamentu i wytrzymałości. Ich niekiedy trudny charakter mógł być przyczyną upadku tej linii w latach 80. , która wówczas stanowiła zaledwie 1% koni norikerów. Żywy temperament jego poddanych, ich wyprostowane dekolty i ich chody przyczyniły się do odnowienia tej linii.

Ród Elmara jest najbardziej znany z produkcji koni cętkowanych. Linia została założona w 1896 roku przez 458 ogiera Elmara, który był jednak gniady. W tej linii konie są małe, z dobrą postawą i mocnymi kopytami. Jest to niewielka linia, poszukiwana ze względu na cętkowaną sierść, która jednak nie jest zbyt popularna. Jest słabo reprezentowany w Noriker.

Używa

Noriker to wszechstronny koń pociągowy . Nadal jest używany w gospodarstwach w Austrii i Niemczech do lekkiego przeciągu. Służy jako koń roboczy, a także do parad, pokazów koni i produkcji mięsa . Może być również odpowiedni jako koń wierzchowy.

Dystrybucja hodowli

Noriker podlega rygorystycznej selekcji, której towarzyszą kontrole i testy. Jest to jedyny projekt koń swobodnie żyć w parku przyrody, znajduje się tu w landach z Salzburga i Karyntii . W 2007 roku w Austrii żyło blisko 8 000 koni noriker, w tym 3 000 klaczy hodowlanych  wpisanych do księgi stadnej.

Uwagi i odniesienia

1. Bongianni 1988
2. Hendricks 2007 , s.  315-316
3. (w) Bonnie Lou Hendricks ( pref.  Anthony A. Dent), „Abtenauer” w International Encyclopedia of Horse Breeds , Norman, University of Oklahoma Press,2007, 486,  str. ( ISBN  080613884X i 9780806138848 , OCLC  154690199 , czytaj online ) , str.  3
4. Edwards 2005 , s.  220-221
5. Fitzpatrick 2008 , s.  208-209
6. „  The Noriker (or norique)  ” , na French Hitch ,11 stycznia 2010(dostęp 16 października 2015 )
7. Mennel 2009 , s.  12-16
8. Mennel 2009 , s.  15-16
9. Mennel 2009 , s.  14
10. Mennel 2009 , s.  12
11. Mennel 2009 , s.  14-15
12. Mennel 2009 , s.  13

Załączniki

Powiązane artykuły

• Koń pociągowy
• Lista ras koni

Linki zewnętrzne

• (de) „  Arbeitsgemeinschaft der Norikerpferdezüchter in Österreich  ” , na Zentrale Arbeitsgemeinschaft Österreichischer Pferdezüchter

Bibliografia