Nazewnictwo pochodnych benzenu

Nomenklatura pochodnych benzenu jest częścią IUPAC nomenklatury chemii organicznej umożliwiające wyznaczenie położenia podstawników innych niż atom wodoru w aromatycznym węglowodorze .

ortho , meta , para

Greckie przedrostki orto (ὀρθός = „dobrze”, „tylko”), meta (μετά = „po”, „poza”) i para (παρά = „obok”, „pomimo”, „przeciw”) oznaczają pozycję drugorzędną podstawniki względem podstawowego podstawnika w wielokrotnie podstawionym pierścieniu benzenowym.

W nomenklaturze IUPAC głównemu podstawnikowi nadano pozycję „1” na pierścieniu (R na schemacie obok).

Te terminy są używane jako przedrostek przed nazwą cząsteczki i zapisywane kursywą. Czasami są skracane jako o- (dla orto), m- (dla meta) i p- (dla para).

Terminy ortho , meta , para zostały wprowadzone pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku w Niemczech, kiedy Friedrich Kekulé odkrył strukturę chemiczną benzenu .

Te terminy nie są w rzeczywistości częścią zaleceń IUPAC, które faworyzują formy 1,2- 1,3- i 1,4-. Jednak pozostały one trywialnymi nazwami i są w powszechnym użyciu.

peri i amfiteatr

Podobnie stworzono specyficzną nomenklaturę opartą na określonych przedrostkach dla różnych podstawionych pochodnych naftalenu . W przeciwieństwie do pochodnych benzenu, te przedrostki odnoszą się do monopodstawionego związku, który już istnieje w postaci dwóch izomerów. Ze względu na złożoność i mnogość izomerów związków wielopodstawionych (10 izomerów dla związków dipodstawionych z dwoma identycznymi podstawnikami - 14 dla różnych podstawników -, 14 (42) dla trójpodstawionych itd.), Tym razem stosuje się numerowany nazewnictwo IUPAC, które dominuje w obecnym użyciu.

Numeracja naftalenu IUPAC.svg

ipso i meso

Zastępowanie filmów i telewizji

Uwagi i odniesienia

  1. (w) "  cine-substytucji  " Compendium of Chemical Terminologia [ "  Złota Book  "], IUPAC 1997, poprawione w wersji on-line (2006-), 2 th  ed.
  2. (w) "  tele-substytucji  " Compendium of Chemical Terminologia [ "  Złota Book  "], IUPAC 1997, poprawione w wersji on-line (2006-), 2 th  ed.