Nikolai Bobrikov
| Nikolai Ivanovich Bobrikov Николай Иванович Бобриков | ||
 | ||
| Narodziny |
15 stycznia 1839 Strelna |
|
|---|---|---|
| Śmierć |
4 czerwca 1904(w wieku 65 lat) Helsingfors |
|
| Pochodzenie | Imperium Rosyjskie | |
| Uzbrojony | Piechota | |
| Stopień | Generał | |
| Lata służby | 1858 - 1904 | |
| Przykazanie | Gubernator Generalny w Wielkim Księstwie Finlandii | |
| Konflikty | Wojna rosyjsko-turecka 1877-1878 | |
| Nagrody |
.png){kind=small} Order św. Włodzimierza
|
|
Nikołaj Iwanowicz Bobrikow , urodzony 15 dnia kalendarza juliańskiego lub 27 stycznia 1839 r . Kalendarza gregoriańskiego w Strelnej i zamordowany 4 lub17 czerwca 1904, zawsze zgodnie z wybranym harmonogramem, w Helsingfors jest generałem i politykiem Imperium Rosyjskiego . Od 1898 roku aż do śmierci był gubernator generalny w Wielkim Księstwie Finlandii .
Biografia
Bobrikov wstąpił do Cesarskiej Armii Rosyjskiej w 1858 roku . Początkowo służył w kazańskim okręgu wojskowym , następnie był w sztabie dywizji nowogrodzkiej i został mianowany pułkownikiem . W 1870 roku został przydzielony do Sankt Petersburga, gdzie wstąpił do Gwardii Cesarskiej. Pełnił obowiązki wojskowe na dworze i wyróżniał się lojalnością polityczną. W 1878 r. Brał udział w kampanii wyzwolenia Bałkanów i został mianowany generałem dywizji . Był szefem okręgu wojskowego w Petersburgu w 1883 roku.
Gubernator Generalny
Cesarz Mikołaj II mianował go gubernatorem Generalna z Wielkim Księstwie Finlandii w 1898. Rok później car zniósł system współpracy ustanowiony przez Aleksandra I st podpisując manifest w lutym (15 lutego 1899), na mocy którego prawa Cesarstwa odtąd przeważają nad prawami Wielkiego Księstwa, co prowokuje przejawy wrogości wobec Petersburga na szeroką skalę . Bobrikov podpisał również kilka miesięcy później dekrety narzucające szersze użycie języka rosyjskiego w administracji i systemie edukacji. Armia fińska została zniesiona w 1901 roku, a poborowi z Wielkiego Księstwa musieli służyć w dowolnym miejscu imperium, a już nie tylko w Finlandii. Tylko 42% poborowych klasy 1902 pojawia się w komisjach rewizyjnych, więc ostatecznie pobór zostaje zniesiony w Finlandii, ponieważ jego poddani są uważani za niewiarygodnych. W 1903 roku Bobrikov zaostrzył cenzurę prasy i zakazał publikacji niektórych gazet, ograniczając jednocześnie swobodę zgromadzeń. Wszystkie te środki sprawiają, że ludzie nienawidzą Bobrikova. Został zamordowany w holu Senatu Helsingfors17 czerwca 1904trzech strzałów z rewolweru Eugena Schaumana, który zwraca swoją broń przeciwko niemu. Schauman zmarł z powodu odniesionych obrażeń w ciągu nocy w szpitalu, a Bobrikov następnego dnia.
Jego następcą został książę Oboleński , ale następca tego ostatniego, Mikołaj Nikołajewicz Gerhard , któremu udaje się przywrócić spokój promując liberalne reformy.
Rodzina
Nikołaj Bobrikow poślubił Olgę Pietrownę Leontievę w Kazaniu w 1867 roku, która dała mu pięcioro dzieci. Owdowiały, ożenił się w 1895 roku po raz drugi z Elisabeth Staël von Holstein (córką generała), z którą miał córkę.
Jego domeną jest rząd Nowogrodu . Tam zlecił architektowi Alfredowi Parlandowi kościół pod wezwaniem wstawiennictwa .
Źródło
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Nikolai Iwanowitsch Bobrikow ” ( patrz lista autorów ) .