Niddah jest głównym komenda grupy żydowskich praw religijnych zwanych taharat hamishpa'ha , to znaczy prawa czystości rodzinnym .
Zasada jest taka, że zamężna kobieta jest uważana rytualnie (niezależnie od moralności) za nieczystą w okresie jej panowania , a to oznacza czasowe fizyczne rozdzielenie pary.
W praktyce pary przestrzegające tego przykazania powstrzymują się od stosunków fizycznych, a tym bardziej od stosunków seksualnych w okresie menstruacji. I to przez 7 dni dodany do okresu minimum 4/5 dni odpowiadającego ostatniemu śladowi krwi. Pary powinny w tym czasie spać osobno. Powstrzymują się również od dotykania się nawzajem w zbyt emocjonalny sposób. Pod koniec tego okresu kobieta musi udać się do mykwy (rytualnej kąpieli), aby wznowić rytm życia małżeńskiego.
„Niddah” to także nazwa traktatu talmudycznego poświęconego wyłącznie temu tematowi. Jako odniesienie bierze tekst Tory, a dokładniej wersety z Księgi Kapłańskiej (15:19-30, 18:19, 20:18). Złożoność tematu jest tak duża, że Żydówka często konsultuje się w tej sprawie z władzami rabinicznymi. Ponadto wiele żydowskich kobiet przyswoiło sobie zasady niddah i udziela lekcji młodym pannom młodym.
To polecenie jest przedmiotem debaty. Poza głównym nurtem judaizmu jest często postrzegany jako archaiczny lub seksistowski. Dla innych może mieć pozytywne znaczenie dla kobiet: religijna uwaga poświęcana kobiecemu ciału, rozwój relacji uczuciowej oderwanej od seksualności między małżonkami, odnowienie pożądania u małżonków, seksualne „ponowne połączenie” pary. . Większość liberałów i żydowskich feministek odnowiła rytuały związane z mykwą.
Tradycyjnie rabini przywiązują do tego dużą wagę do tego stopnia, że gmina żydowska powinna stawiać budowę mykwy ponad wszelki inny priorytet.