Nicola Grassi

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym włoskiego malarza .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Nicola Grassi Obraz w Infoboksie. Jean de Capistran ( Kościół San Francesco della Vigna )
Narodziny 7 kwietnia 1682 r
Zuglio
Śmierć 6 października 1748(66 l.)
Wenecja
Czynność Malarz
Miejsce pracy Wenecja

Nicola Grassi lub Nicolò Grassi (ur7 kwietnia 1682 rw Formeaso, frazione de Zuglio , w tym, co jest teraz Udine , we Friuli-Wenecji Julijskiej - zmarł dnia6 października 1748w Wenecji ) był włoskim malarzem pierwszej połowie XVIII -tego  wieku .

Biografia

Pierwszy uczeń Antonio Carneo ( 1637 - 1692 ), a następnie z Genueńczyk Nicolo Cassana w Wenecja pomiędzy 1700 i 1709 roku .

W 1712 r. jego nazwisko pojawiło się po raz pierwszy w bractwie malarzy weneckich i zapisał się do Fraglii, czyli cechu malarzy friulijskich.

W 1713 udekorował kaplicę Scuola delle Stimate w San Francesco della Vigna w Wenecji.

We wczesnych pracach był głównie pod wpływem stylu Carneo, następnie około 1715 był pod wpływem Giovanniego Battisty Piazzetta, co widać na obrazach wykonanych w Ospedaletto w Wenecji ( Prorocy i Ewangeliści ), zanim zwrócił się ku bardziej rokokowym formom , w pobliżu Giovanniego Battisty Pittoniego i Sebastiano Ricciego .

W latach 1723-1725 podróżował do Włoch, Turynu i Dalmacji oraz odwiedził Turcję i Niemcy.

Następnie w latach 1726-1747 przebywał w Wenecji, odpowiadając głównie na rozkazy z rodzinnej prowincji i Veneto.

Pracuje

był także cenionym portrecistą.

Prace Nicola Grassi są przechowywane w Ampezzo , Muina , Sezza , Cabia , Tolmezzo oraz w muzeach Udine i jego freski w różnych pałacach Gorizii .

Źródła

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Giovanna Nepi Sciré , „Biografie” , Malarstwo w muzeach Wenecji , Paryż, Editions Place des Victoires,2008( ISBN  978-2-8099-0019-4 ) , s.  581
  2. Giovanna Nepi Sciré , Malarstwo w muzeach Wenecji , Place des Victoires Editions,2008, 605  pkt. ( ISBN  978-2-8099-0019-4 ) , s.  419